havoc and bright lights

• bütün şarkıların otuzar saniyelik tanıtımlarının geldiği albüm. "woman down", "celebrity" ve "numb" en iyi alanis şarkıları arasında olacak belli ki. "lens" ve "edge of evolution" da gayet güzeller. gerisi otuz saniyede değerlendirmek istemediğim kadar, nasıl desem, "sıradan"lar. ama eminim ki bütünüyle dinlediğimde albüm kendini toparlayacaktır. henüz korkmuyorum.
  
  http://www.youtube.com/watch?v=wsmm29zhmnk
• alanis morissette'in 28 ağustos 2012'de çıkacak yeni albümünün adı. bir önceki albümün prodüktörü guy sigsworth yine iş başında. daha olgun bir elektronik rock sound'u bizi bekliyor. albümün habercisi "magical child" da bu görüş doğrular nitelikte. haziran'da fiona apple, ağustos'ta alanis. ne güzel bir yıl! üstelik ilk single "guardian" daha önce sızmazsa 15 mayıs'ta geliyor.
  
  traclist şu şekilde:
  
  "guardian": http://www.youtube.com/watch?v=gcbig28on0o
  
  "woman down": http://www.youtube.com/…n_q&feature=player_embedded
  
  "'til you
  
  "celebrity"
  
  "empathy"
  
  "lens"
  
  "spiral"
  
  "numb": http://www.youtube.com/…la0&feature=player_embedded
  
  "havoc": http://www.youtube.com/…wkc&feature=player_embedded
  
  "win and win"
  
  "receive"
  
  "edge of evolution"
  
  "will you be my girlfriend"
  
  "magical child": http://www.youtube.com/…eature=youtube_gdata_player
• alemin en büyük alanis hayranlarından biri olarak eleştirilerimi yazmanın boynumun borcu olduğu albüm. şarkı şarkı gitmekte fayda olabilir, ama önce belirteyim, son iki albümü bir güzel sollamış, mis gibi olmuş efem. pop yapmış tüüüü saçmalıklarına aldanmayın, kulağınıza gelecektir. alanis zaten ikinci albümden sonra hep pop yaptı, araya rock tınıları ekledi. dımtısa dönüşen bir nelly furtado draması yaratmaya lüzum yok. bir cümleyle, "so-called chaos" albümünün olmaya çalıştığı ve gerizekalı prodüktör john shanks yüzünden olamadığı üst düzey pop albümü burada başarıyla üretilmiş. guy sigsworth ve joe chiccarelli alanis'i almış, yeniden yaratmış. bir önceki albümde ölesiye nefret ettiğim şarkılar vardı, alanis tarihinde ilk... bu albümde öyle mayınlar yok, her şarkının muhteşem bir yanı var.
  
  "guardian": zaten ilk single, bilindik alanis oyunları oynuyor, bir yeniliği yok, temiz, mis gibi şarkı. klibi bir türk çekmiş öğrendiğime göre. bir gün ben de bir alanis klibi çekerim belki, kim bilir!
  
  "woman down": jagged little pill alanis'i isteyenler bu şarkıya. günümüz pop camiasına da göz kırpan elektronik altyapısı ve okkalı sözleriyle dikkat çeken şarkı, alanis'in son derece başarılı ve öfke dolu vokaliyle can buluyor. yumruk gibi maşallah. son saniyesi başarılı. dile acayip dolanıyor. single olsa ortalığı cidden kasıp kavurabilir. yeni plak şirketi azıcık akıllıysa tabii...
  
  "'til you": nefret edeceğimi düşünmüştüm. çok yavaş, sıkıcı gelmişti dinlediğim 30 saniyelik klipte. ama aslı öyle değilmiş. bir büyü gibi sarıyor kulakları. akıp gidiyor. çok başarılı değil ama kesinlikle bir cazibesi var. alanis'in sesini bu kadar ince kullandığı şarkı azdır.
  
  "celebrity": albümün iki başyapıtından biri. çok karanlık, çok laf koymalık sözleri var. darbukalar, bendirler, gitarlar, kemanlar... olağanüstü bir düzenleme, olağanüstü bir yorum. miley cyrus için yazıldığına dair kanılar hayran kitlesinde hakim, ben pop camiasını pek bilmediğimden tahmin yürütemiyorum. ama bu şarkı kime yazıldıysa, otursun ağlasın.
  
  "empathy": mis gibi pop şarkısı. ama adult pop dediğimiz, olgun, oturaklı, altyapısı sağlam pop. piyano düzenlemesiyle vanessa carlton'ı andırıyor. melodisiyle alıp götürüyor.
  
  "lens": albümün en güçlü pop şarkısı. melodi şahane, sözler şahane, mesaj şahane. cesur bir ikinci single seçilmezse eğer bari bu olsun, şanımız yürüsün. verse'ler alanis'in yazdığı en başarılı melodilerden.
  
  "spiral": şarkının seveni çok olacak. klasik bir alanis pop şarkısı. ben sevdim, ama çok değil. sözler güzel.
  
  "numb": albümün ikinci başyapıtı. rock'ın dibi, üstüne kemanlar, muhteşem sözler ve muhteşem vokal. finalinde artık kendinizden geçmiş oluyorsunuz. o kadar gaz, o kadar iyi. alanis'in ikinci albümden beri yaptığı en sağlam rock şarkısı kesinlikle. uzun yıllar dinlenir.
  
  "havoc": canlı hali pek iyi değildi, adeta sıkıcıydı. ve sevmediğim alanis şarkılarından "not all me"nin kopyası gibiydi. albümde can bulmuş, kimlik bulmuş. yavaş başlayıp coşkulu bitmiş. that particular time sonrası en iyi alanis ballad'ı olmuş. dinlemeye doyulmuyor.
  
  "win and win": albümün en sıkıcı şarkısı. nakaratı o kadar sıkıcı, cheesy ve yavaş ki... albüme yakıştıramadım desem yeridi. ama verse'ler çok başarılı. ve akustik düzenleme albümde nefes almamızı sağladığı için başarılı.
  
  "receive": nakaratı gürültülü, coşkulu, hoş. sözler güzel. ama çok akılda kalıcı bir yanı yok. nakarat öncesi özellikle çok iyi, yaylılar da hava katıyor. out is through seven, bunu da sever (ki ben yakın zamana kadar pek sevmezdim, bir anda aşık olduk birbirimize)
  
  "edge of evolution": bu şarkının başını dinleyen kırk yıl düşünse bir alanis şarkısı demez. çok acayip bir şarkı, çok değişik bir şarkı. çok başka yerlere gidebilirmiş, keşke gitseymiş. acayip bir nakaratı var, heyecan verici. ama potansiyeline ulaşamadığı aşikar. bir çoklarının favorisi olacağı da bir o kadar aşikar gerçi...
• japonya'dan, itunes'dan, amazon'dan gelen ek şarkıları ile çok daha güzelleşen albüm.
  
  "no": japonya exclusive şarkı "no" uninvited ailesinin bir ferdi, adamı mahvediyor resmen. bu dönemde elimize geçen 20 şarkının belki de en iyisi. çok başarılı, atmosferik, karanlık, vurucu.
  
  "tantra": amazon exclusive şarkı. bonusların içinde en iyi ikinci. yine çok karanlık, muhteşem bir yaylı düzenlemesi var. doğu ezgileri almış götürmüş şarkıyı. bir arkadaşla konuşurken dedim, ot falan içen bir adam olsam kafayı bulup bu şarkıyı dinlemek isterdim. öyle değişik bir havası var.
  
  "magical child": bir toplama albümde çıkmıştı bir kaç ay önce, aklımı başımdan almıştı. albümde farklı ve çok kötü bir versiyonu bulunuyor. bir yerden ilk versiyonunun bulunmasını şiddetle öneririm, albümdeki iğrençlikle harcamayın güzelim şarkıyı.
  
  "will you be my girlfriend": sevimli mi sevimli, şeker mi şeker, sözleri de güzel mi güzel...
  
  "guru": alanis'ten ender çıkan berbat şarkılardan biri. içinde rap olmasını geçtim, şarkının kendisi çok kötü. hiç olmadı varsayıyorum.
  
  "jekyll and hyde": yine rap'li bir şarkı. ama bu seferki cidden "cool" ve dile dolanıyor. öyle böyle değil. biri rap kısmını atsa, bana şarkıyı öyle verse bayıla bayıla dinlerim.
  
  "big sur": bir garip şarkı. ama hoş bir şarkı. dinleniyor. kimsenin en sevdiği şarkı olmayacak, ama çıkınca atlanmadan akıp gidecek gibi...
  
  "permission": klasik bir alanis pop şarkısı. 80'ler porno film soundtrack'i gibi başlıyor ama dediğim gibi, sözleri ve son tahlilde düzenlemesiyle klasik bir alanis şarkısı. özel bir yanı yok.
• son ses açtım, baştan sona dinledim bugün. sanki başucumda, en yakın arkadaşım anlattı da anlattı. insana iyi geliyor alanis. her şarkı ayrı bir tat veriyor. aslında aynı tonlarda, benzer sounda sahip onlarca şarkı yaptı ama yine de hoşa gidiyor işte. "iyiki onunla büyüdüm" dediğim sanatçılardan.