hayvanlardan korkan insan

• hayvandan kastımız vahşi hayatın içindeki hayvanlar değil. daha yakınımızda yer alanlar.kedi,köpek,böcek,inek,tavuk,kuşlar vb.
  
  insanların kırsal yaşamdan kentsel yaşama geçişi sebebiyle ortaya çıkmış bir durumdur. insan hayvan etkileşimi kentlerde minimum düzeye indirilmeye gayret edilmiş sonucunda hayvanlar hakkında insanların bilgisi sıfırlanmış ve her tür hayvandan korkan bir insan türü ortaya çıkmıştır.
  
  tabi ki burada büyüme evresindeki çevre faktörleri önemlidir. fareden korkan insanların olduğu bir ortamda yetişen insanın fareden korkması doğaldır.
  
  hayvanlardan korkulmasının diğer sebebi kestirilemez hayvan tepkileridir hatta tepkisini kestiremediği çocuklardan korkan insanların olduğu görüldükten sonra hayvanlardan korkan insanlar normal karşılanmalıdır.
  
  tez genelleştirilebilir mi? ülkemizde bu insan grubu %kaçlık bir dilimle ifade edilir bilmiyorum.bildiğim korku güvenliğin sağlanması anlamında önemli ama gelişmenin önünde bir engel olduğudur.
  
  çok zaman köpek görüp kaldırım değiştiren insanlarla karşılaşıyorum insan köpeğ göre konum alıp hareket ediyor. kendi korkusu yüzünden kent yaşamından hayvanların arındırılmasını istiyor. bu isteklerinin ilk aşaması büyük ihtimal sonrasında ortalıkta koşturan çocukların kontrolü,iş saati dolaşan yaşlıların uzaklaştırılması.
• (bkz: ornitofobi)
• aslanı, kaplanı, domuzu falan anlarım da; korkulan hayvan kedi köpekse çok gülerim sorry.
  
  evcil hayvanlar siz onlara saldırmadıkça ve korkup garip şekillere girmedikçe ya da elinizde bir kilo pirzola yoksa, hiçbir şey yapmadan yanınızdan geçer giderler zaten.. onları sizi korkutacak şekle getiren sizlersiniz, üzgünüm..
• sitede büyümüş çocuktur. zira kedi köpek görünce tiksinip kaçmak... gülünç(bkz: tiki)
• köpeklerden korkumu yeni yenen ben, bu grubun içindeydim, artık değilim. küçükken köpeğin teki saldırmıştı, bu yüzden köpek gördüğüm yerde 180 derece dönüp uzaklaşırdım. korkumun üzerine gittim ve şu an her köpeğe olmasa da yaklaşabiliyorum.
• nefret kusulmaması gereken insan.
  
  hayvanlardan korkan her insan ille de onların "öldürülmelerini" istiyor demek değildir. korkularını aşmada yanlarında olup, öldürmeye karşı yanımızda olmalarını sağlamak varken; "ne var korkacak, şöylesin, böylesin" demekse onları direk sorunun kökten ölümle çözümünü isteyenlerin yanına iter. korku doğal bir duygudur. kuştan bile mi korkulur? demeyin. korkulabilir. önemli olan korkuyorlar diye ölmelerini istiyor olup olmamaları. en son dakikaya kadar bunun savaşını da vermeliyiz. ne kaybederiz ki. sadece öfkemizi, yaşanmışlıklarımızı bazen biraz geriye itip yeni güçlere kapıları açmayı bilelim. zaten hayvanlar için buna mecburuz da.
• şahsım oluyor. en küçüğünden en irisine, en evcilinden en vahşisine hepsinden korkuyorum. bunu söyleyince direkt insanların gözünde hayvan düşmanı gibi bir algı oluştuğunu fark ettim. korktuğum için hayvanları sevmediğimi sanıyorlar. seviyorum ama uzaktan seviyorum bana yaklaşmasınlar yeterli.
  
  gün içinde odamda bir tane örümcek göreyim en az 3-4 gün salonda yatarım. ya da anneme derim anne gazeteyle alıp camdan atsana diye. köpek görsem direkt yolumu değiştiriyorum. yolumu 2-3 kat uzatacağını bilsem de yapıyorum bunu. kedilere de artık eskisi kadar olmasa da yaklaşabiliyorum ama asla dokunamam.
  
  sonuç olarak sadece hanım evladıyım ve korkuyorum hayvan düşmanı değilim.
• insanlar varken hayvanlardan korkmak, saçma ama olur öyle.
• empati yapılması gereken insandır.
  böyle insanları eleştirmemek lazım küçüklük travmalarına bakmak lazım.