her erkeğin ölümü babasının ölümüyle başlar
-
orhan pamuk'un bir cümlesidir.babasını kaybeden ve bu kayıpla beraber hayata ikinci bir dogumla baslayan erkek,kendi ölümünün de startının verildigini hisseder,misyon,sorumluluk artık ondadır,tabi ölüm sırası da.
-
erkek çocuğunun babasıyla kurduğu ilişkiye göre değişir. çok küçük yaşta babayı kaybetmek, ergenlik yaşında babayı kaybetmek ve yetişkinlik döneminde babayı kaybetmek de durumu değiştirebilen faktörlerdir. fakat tüm bunların da üstünde, bu ruh halinde belirleyici olan, babanın çocuğuyla kurduğu ilişki türüdür. ve tabii babanın kişilik yapısı. "güzel abi" modundaki bir babanın ölümü, eğer çocuğuyla da iyi bir ilişki kurmuşsa gerçekten etkili olur. ama mesela çocuğuyla sorunlu, mesafeli bir ilişki kurmuş babanın ölümü bahsedilen çapta bir etki yaratmayabilir. ama nihayetinde, babanın ölümü, nereden bakılırsa bakılsın bir erkek çocuk için çok kritik bir deneyim oluyor. ilişkinin türü ne olursa olsun, özlüyor insan be kardeşim.
-
orhan pamuk'un babasının ölümünün ardından yazdığı bir yazının en vurucu cümlesi.
-
"surunerek olmek"i en guzel betimleyen.
-
(bkz: sizin hiç babanız öldü mü)
-
-
üzerinden on sene geçse de bir burukluk yaratan cümle. hiç bir şey aynı değil, o günden beri. belki de tek teselli(m), non mors, sed imago mortis, anima aeterna...
-
(bkz: babaya sarılmak)*
-
-
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap