her fırsatta vergi kaçırmayı görev edinmiş esnaf

• devletin istediği haracı mümkün mertebe ödemek istemeyen esnaftır.
  
  sigortasından, damga puluna kadar gerekli gereksiz her ticari adımında (o sene kar edip etmediğinden bağımsız olarak) devlete para öder. devletten yediği kazıklardan bıkmıştır. dolayısıyla da, hayatta kalabilmek için ödememeyi başarabildiği her noktada, binbir zorlukla kazandığı parasını cebinde tutabilme gayreti içindedir.
  
  aynı sektördeki diğer esnaflar da (haklı olarak) aynı rasyonel tavır içinde olduklarından, bu davranış şekli rekabetin de bir gereğidir.
  
  maaşlı çalışan ve hehangi bir ticari teşebbüs tecrübesi olmayanların (ve özellikle de devlete çalıştıkları için ömür boyu iş garantisine sahip olanların) esnafları anlamaktan ve esnaflar lehine dile getirilen bu gibi argümanların ifade ettiği manayı idrak etmekten uzaktırlar. ancak, yukarıdakileri hangi esnafa okusanız, devletin kendilerine olan maliyetini onlarca farklı detayla örneklendirebilirler.
  
  (1) hayatında hiç zarar edip herşeyini kaybetme riski ile karşı karşıya kalmamış, (2) gelirinin belki üçte biri ile ödediği iş yeri kirasını denkleştireme endişesi duymamış, ya da (3) ay başında çalışanına maaşını verememe korkusu yaşamamış olan insanların bunları bilmesi, anlaması kolay değildir.
  
  esnafın verdiği (ama az ama çok) vergilerle geçinen ve ömür boyu iş garantisine sahip olan memurların bunları anlayabilmesi ise hepten zordur. kamu maliyesinin giderler hanesinin üçte biri tek kalemde (çoğu itibariyle profesyonellikten uzak olan) bu memur kimselere harcanır. ama yine de ekserisi, "devlete maliyetimiz nedir?" ya da "devlete katkım maliyetimden fazla mı?" diye sormayı düşünmez ve hiç kimseye yük olmadan çalışan esnafa devlete daha fazla vergi vermediği için düşmanlık eder.
• "her fırsatta vergi kaçırmayı görev edinmiş esnaf" yoktur.
  
  (bankacılık gibi) kayıt dışı harekete çok fazla imkan vermeyen bir sektörde çalıştığı için vergi kaçıramayan sanayi/ticaret erbabı vardır.
  
  bir de maaşından vergisi peşinen kesildiği için eli mecbur vergi veren ve bunu devlete ve halka büyük bir iyilik yapmış gibi sunanlar var. bu adamların hepsi çok dürüst kimseler. şayet maaşlı işlerini bırakıp da risk alarak bir ticari teşebbüste bulunacak olurlarsa, vergilerini hiç şüphesiz kuruşu kuruşuna öderler. (sonra da, mevcut vergi oranları ve piyasadaki rekabet şartları nedeniyle muhtemelen çok geçmeden iflas bayrağını çekerler.)