• gerçek ya da sahte tüm "dost"larını kaybetmeye mahkum insanlardır. herkesle iyi geçinen insan modelinden farklı olarak; başkaları hakkında olup olmadık şeyler konuşan arkadaşlarına "beni sevsinler hakımda ileri geri konuşmasınlar" diye göz yumar bunlar.

    br nevi sürü psikolojisi. ne kadar kalabalıksak o kadar haklıyız, yanılsaması.

    bilmezler ki bir insan hakkında fikir edinmenin en iyi yöntemi, başkalarının onun hakkında ne söylediği değil, onun başkaları hakında ne söylediğidir.

    zamanla anlaşılıyor her şey...
  • hiç kimse ile aram kötü olmasın insanından daha optimisttir.
  • aslında kimse tarafından da tınlanmayan samimi bulunmayan çok da takılmak istenmeyen insanlardır.
  • nefret insan tiplemeleridir. herkesle aram iyi olsun insanları, herkese aynı derecede iyi davrandıkları için, senin o insanda ne farkın olduğunu bi türlü anlayamasın ki aslında bi farkın da yoktur. kanımca karaktersiz tiplemelerdir. vakti zamanında bi arkadaşım, böyle bir ''herkesle aram iyi olsun insanı''na dönüp:
    - abi, sen sahtekarı da seviyorsun, aramıza kabul ediyorsun, beni de seviyorsun. o zaman benim dürüst bi kimse olmamın ne farkı var
    demişti
  • (bkz: şerbetçi)
  • kesinlikle samimiyetsizdirler.
  • görüşlerinizin, hayata bakışınızın onun zıttı olduğunu bilse de, sizi zerre kadar sevmese de, yine de size güleryüz artı yalakalığı esirgemeyen tiptir. sizi gördüğü yerde muhabbetle karşılayan, içinden de "belli mi olur, gün gelir bu ibneye işim düşer" diye düşünen kişidir. bilmediği, uzun vadede herkesi yalayan bu kişiliksizlerin kazanamayacaklarıdır. geçici olarak biryerlere gelirler belki de, cümle alem ardından konuşur. çünkü bir insanı insan yapan, kendisine saygı duyulmasını sağlayan temel nitelikten, özsaygıdan mahrumdurlar.

    suratına tükürmemek için kendimimi zor tuttuğum bir numunesi aklımda; "animuscuğumu çok severim ama hayata bakışımız biraz farklı, o kadar" demişti.

    "biraz mı?" diyemedim. "sen hayvanlar gibi milletin arkasını yalarken mutlu oluyorsun, ben onların arkalarını görürken tiksiniyorum."

    diyemedim tabii. söylenecek laf değil.
  • bir insan herkesle iyi anlaşıyorsa o insan iki yüzlüdür. istisnasını görmedim daha ömrümde.
  • bunlardan birisi de benim. insanlarla aram iyi olsun diye ekstra çaba göstermem, kimseyi sevmek için de kendimi zorlamam fakat minimum ölçüde diplomatik olmaya çalışırım ve sonuç olarak hem iyi hem de dengeli bir şekilde iletişim kurarım. bu arada ne yağcı olmaya çalışırım ne de küçük hesaplar yaparım, ne akarım ne kokarım, ne muhtaç olurum ne de hizmet ederim, en güzelini de yapmış olurum bence...
  • seksenlerde sopanın hasını yemiş adamlardır. "sağcı mısın, solcu musun?" sorusuna "ya ben ikisine de aynı uzaklıktayım" demeleri üzerine "piç misin lan sen?" naraları eşliğinde telef edilmişlerdir.
hesabın var mı? giriş yap