hiroo onoda

• (bkz: shoichi yokoi)
• göreve giderken komutanının "ne bok olursan olsun teslim olmayın, intihar etmeyin" emrine riayet ederek 29 yıl ormanda gerilla yaşamı sürmüş manyak japon.
  bulundukları ada ittifak kuvvetleri tarafından işgal edilince 4 kişilik hücreler halinde dağlara, ormanlara çekilmişler. hindistan cevizi falan yiyerek başlayan sempatik hayatları açlıktan köylülerin hayvanlarına saldırmaya, sonrasında da inceden kafayı yiyip köylüleri casus sanıp öldürmeye dönüşünce biraz çirkinleşmiştir sanırım.
  ilk yıllarda sürekli "savaş bitti" şeklinde bildiriler uçakla atılmış ama bu ruh hastası gerilla hücresi inanmamış. resimli gazeteler atılmış ama onu da yememişler. varsa yoksa görevleri.
  1949'da ekipteki erlerden birisi bu manyakların yanından kaçarak "teslim olur". diğer er 1954'te "çatışma" sırasında ölür. başbaşa kalan bu manyak teğmen ve onbaşıdan düşük rütbeli olanı 1972'de çatışmada ölür. japonya tarafından öldü sanılan bu onbaşının cesedi ile "kalanlar" için kurtarma çalışmaları başlar ama yok. yaşlı teğmen iyi saklanmaktadır.
  1974 yılında bir öğrenci çıktığı gezide bulur onoda'yı. ancak onoda elbette "savaş bitti" yalanlarına inanmak istemez. ancak komutanı gelip söylerse kabul edecektir. hırs yapan öğrenci gider o komutanı bulur getirir. o da savaşın bittiğini falan söyler. mutlu şekilde japonya'ya dönerler.
  
  http://en.wikipedia.org/wiki/hiroo_onoda
• sonunda ölmeyi başarmış kişilik
  
  allah rahmet eylesin ne diyelim
• emre itaat ve savaş psikolojisinin neler yaptırabileceğinin en önemli örneklerinden birisi. ölene kadar hiç duymamıştım ve şu an utanç duyuyorum. japon olsam harakiri yapardım sanırım. en kısa zamanda hayat hikayesini anlatan kitapları okuyup, belgesellerini izleyeceğim.
  
  yaşadığı ada
  https://www.google.com/…3.791472!4d120.182022&fid=7
  
  japon kültüründe allah rahmet eylesin nasıl denilir bilmiyorum ama önünde saygıyla eğiliyorum.
• karı dırdırından kaçtığını düşündüğüm askerdir. yoksa insan 30 sene merak etmez mi ne alemde bu savaş diye? anca karı dırdırından kaçar bi adam böyle.
• (bkz: ogrenilmis caresizlik)
• 16 ocak 2014'de kalp yetmezliğinden tokyo’da tedavi gördüğü hastanede hayatını kaybetmiş, dünyanın son gerçek survivorı.
• hiroo onoda, 2. dünya savaşı bittikten sonra 30 yıl daha savaşmaya devam etmiş ve geride inanılmaz bir hikaye bırakmıştır.
  
  onoda ikinci dünya savaşına kadar çeşitli işlerde çalışıp sıradan bir yaşam sürüyordu, ta ki 1944 yılına kadar…26 aralık 1944 tarihinde 2. dünya savaşında ülkesine yardım etmek için filipinler’deki lubang adası’na gönderildi.
  
  onoda, japon askeri istihbaratına bağlı nakano (bkz: nakano school) okulunda, futamata adı verilen komando sınıfında yer aldı ve gerilla taktikleri ile hayatta kalma konularında uzmanlaştı.
  
  hiroo’nun komutanından aldı emirler kısa ve netti:
  
  *adadaki düşman aktivitelerini durdurmaya yönelik her şeyi yapacak.
  *yakalanmayacak, gerekirse kendi canını alacak.
  
  hiroo adaya vardığında oraya daha önce gönderilmiş askerler ile birlikte savaşıyordu fakat günden güne sayıları azalıyordu. birçoğu ölüyor ya da yakalanıyordu.
  
  gerçekler onoda’nın yüzüne vurduğunda sadece 4 kişi kalmışlardı. bu şekilde aktif olarak savaşmaları çok zordu çünkü 4-5 günde bir yer değiştiriyorlardı. yemek için avlanmak zorundaydılar.
  
  onoda bunları gördü ve adamlarını dağlara çıkardı. bölgede çok yağış olduğu için dağlara kimse uğramıyordu, bu da onlara uzun süreli bir kamp yeri kurmaya imkan sağlayacaktı.
  
  üzerinden bir hayli zaman geçmiş ve 4 kişi hayatta kalma mücadelesi vermeye devam ediyordu. tabi bu esnada savaş biteli 4 yıl olmuş, tekrardan barış sağlanmıştı. o yıllarda iletişim kısıtlı olduğu için japonlar ve amerikalılar, pasifik’te ulaşılamayan kişiler olacağını tahmin ederek, onoda’nın bulunduğu ada gibi birçok yere savaşın bittiğine dair broşürler attırmıştı. onoda’da broşürleri görmüş fakat bunların amerika’nın bir oyunu olduğunu düşünerek inanmamıştı.
  
  yıllar zorlukla geçerken, 4 kişiden akatsu’nun teslim olması ile birlikte ekibin sayıları üçe düşmüştü. onoda ve arkadaşları akatsu’yu teslim olurken görmüş ve düşmanın onu sıcak karşılamasından dolayı akatsu’nun düşmanla anlaşma yaptığı sonucuna varmıştı.
  teslim olduktan sonra akatsu, aslında savaşın yıllar önce bittiğini öğrenmiş ve onoda ile kalanlardan yetkililere bahsedince, yetkililer durumu çözmek için seferber olmuşlardı.
  
  yapılan onca denemeye karşılık onoda ve arkadaşları bunlara inanmamaya devam ediyordu.
  hatta adanın çevresinde dolaşan bir uçak kalan askerlerin arkadaşlarından gelen mektuplar ile fotoğrafları adaya atmış fakat onoda bunların düşmanın akıllıca planlanmış bir oyunu olduğu düşünmüştü.
  
  tarih 1954 yılını gösterdiğinde ekipten shimada vurularak öldürülür. bundan 7 gün sonra adanın çevresine yerleştirilen hoparlörlerden geriye kalan iki kişi onoda ve kazuka için yayın yapılmaya başlanır. “onoda, kazuka savaş bitti!”
  
  onoda bunun açıkça bir amerikan oyunu olduğunu düşünüyordu çünkü arkadaşları shimada, lokal polis tarafından vurularak öldürülmüştür.
  
  fakat bunlara rağmen onoda ve kazuka, bir gün japonların adaya geri gelip kontrolü amerikalılardan alacaklarını düşünmeye devam ediyordu.
  
  bu esnada yıllar geçer ve onoda ile kazuka hala yakalanamamıştır. pirinç tarlalarını yakmak gibi küçük aktiviteler ile gerilla savaşına devam ediyorlardır. filipinliler ve japonlar ise onoda ve kazuka’ya savaşın bittiğini anlatmaya çalışıyorlardır fakat yaptıkları hiçbir şey onoda’ya savaşın bittiğini inandıramıyordur.
  
  bir seferinde onoda’nın öz kardeşi japonya’dan gelerek hoparlörlerden konuşur, onoda’ya pes etmesini söyler. o esnada onoda bulunduğu mesafeden kardeşinin yüzünü seçemiyordu ve bunun da bir oyun olduğunu, amerikalıların kurnazlık konusunda kendilerini aştığını düşünüyordu. onoda, sesi birebir kardeşine benzeyen başka bir japon’u getirip zorla konuşturduklarına inanmıştı.
  
  onoda’nın düşüncesine göre; japonya asla son kişi ölene kadar teslim olmayacaktı ve hala yaşayan bir japon olduğuna göre savaş devam ediyordu.
  
  1965 yılında onoda ve kazuka pekin’den gelecek raporları dinlemek için bir radyo çaldılar. işin garibi bu ikili zihinlerinde halen 1945 yılında sıkışıp kalmıştı ve hala radyodan askeri konuşmaları duyacaklarını düşünüyorlardı. ikili radyoyu açtığında at yarışları gibi şeyleri dinlediler ama hala bunların hala bir oyun olduğunu düşünüyorlardı. ^*
  
  yıllar geçiyor ve kazuka ile onoda’nın savaşı devam ediyordu. bir gün bölgede bulunan pirinç yığınlarını yakmaya karar verdiler ve tarih ekim 1972’yi gösteriyordu. savaşın biteli 27 yıl olmuş, bütün düzen değişmişti. yapacakları bu eylem aslında büyük bir hataydı çünkü polis devriyesi yakınlardaydı. eylemi yaparlarken polis kazuka’yı iki kere vurdu ve kazuka öldü.
  
  yıl 1974 olduğunda onoda adada tek başına yaşamaya devam ediyordu ve burada ölmeye hazırdı. cephanesi gitgide azalıyordu ve açlık yaşamının bir parçası olmuştu. ateş yakmak için barut kullanıyor, eski lastikler ile bambu parçalarından kendine kıyafet ve barınak yapıyordu. çürüyen giyeceklerini bambudan yaptığı yamalar ile yamalıyordu.
  
  aynı yıl ormanda bir çadırda tek başına yaşayan genç bir öğrenci olan suzuki ile karşılaştı. suzuki japonya’dan ayrılmış ve dünyayı gezmek için yola çıkmış genç bir üniversiteliydi.
  
  bu ikili geçen süre içinde arkadaş oldular ve suzuki onoda’ya her şeyi anlattı. onoda halen inanmıyordu ve inanmasının tek yolunun onu bu göreve atayan binbaşı taniguchi’nin gelip emir vermesi olduğu söylüyordu.
  
  suzuki ordan ayrıldı ve binbaşı yoşimi taniguchi’yi bulacağına söz verdi. yaptıda…
  
  9 mart 1974 yılında, üstü başı paramparça olan onoda, taniguchi’yi tanır tanımaz selama durdu: “teğmen onoda göreve hazır, komutanım" arisaka’99 model tüfeğini ve yalnızca 500 adet kalan mermisiyle birkaç el bombasını komutana teslim etti.
  
  böylece 10 mart 1974'te saat 15:00’de binbaşı yoşimi taniguchi’nin emriyle teğmen onoda’nın ikinci dünya savaşı sona ermiş oldu. 23 yaşında savaşa katılan onoda teslim olduğunda tam 52 yaşındaydı.
  
  suzuki ve onoda yıllar boyu arkadaş kaldılar,
  
  onoda sağlığına kavuştuktan sonra no surrender: my thirty-year war adında bir otobiyografi yazmıştır. sonrasında evlenip brazilya’ya taşınmıştır. bir gün haberlerde japon bir gencin ailesi tarafından öldürüldüğünü okuyunca ülkesine dönüp “onoda doğa okulu” adında bir okul kurarak gençlere doğa konusunda eğitim vermeye başlamıştır.
  
  2014 yılında da 92 yaşında geçirdiği kalp krizi sonucunda yaşamını yitirir.
  
  onoda ve binbaşı
• kesin fenerlidir.
• (bkz: dik kafalı japon askeri)