• (bkz: turgut uyar) şiiri

    hızla gelişecek kalbimiz
    kalbimiz hızla.
    sürgünlerin umutsuzluğunda
    kırık kalpler, yaralılar, onulmazlar
    farksız çarpanların umutsuzluğunda
    ve köprü başlarının umutsuzluğunda
    ve köprü başlarının umudunda.
    sular bitse bile, çiçekler atılırken oralara
    temiz bir ilişkinin bulutsuzluğunda
    ve eski dağlarda, eski dağlarda kış
    kovalarken ülkesini
    hızla gelişecek kalbimiz.
    kendi öz hüznümüzün ılık tarlasında
    bozkır dayanıklılığımızın tarlasında
    kalbimiz
    ellerimiz ayaklarımız arasında
    ve kimsenin bölemediği şarkıyı
    güllerin, buğdayların ve acının şarkısını
    bir haziran uygulayacak sesimize.
    sütçünün sesiyle birlikte
    erkenci işçilerin sesiyle birlikte
    söförün sesiyle birlikte
    sabah baslamış sarhoşların sesiyle birlikte
    yaman sarhoşların sesiyle birlikte
    ve yeni uyanışların ve yeni doğmuşların
    ve herkesin ve herkesin
    sesleriyle birlikte
    bir haziran uygulayacak
    kimse bölemiyecek ve kalbimiz
    hızla gelişecek.

    yıkıntılara karışan eski bir bahar
    büyük olmaya elverişli bir bahar
    eskiden yaşanılmış ve her şeye rağmen
    insanlara göre bir bahar
    suların kana kestiği yahut
    suların kana kestiği bir bahar.
    hızla gelişecek kalbimiz
    bir mavilik kalıbında
    bir odada, en olağan bir odada
    en sade, en insanca bir odada
    bir kadınla bir erkeğin olduğu bir odada
    bir kadın bir erkeğin
    bir kadınla bir erkek olduğu
    ellerin ve omuz başlarının
    birbirini bulduğu.
    birden gerçekliğini algılıyarak
    saat çalınca ve görünce güneşi
    birden vazgeçilmezliğini algılıyarak
    önemli ve gerekli buluşunu kendini
    birden hatırlıyarak
    geleceğe hazırlayınca olanca göğüslerini
    ve herşeye ve ölüme.kalbimiz
    hızla gelişecek
    çağımıza pek uygun bir hızla
    gelişecek kalbimiz
    (...)kalbimiz
    yerin ve göğün altedilmez bir dirilikte olduğu
    tutkumuz, direnmemiz, ellerimiz, kalbimiz.
    kalbimiz
    kalbimiz hızla gelişecek.
  • şiirin son kısmı şöyledir:

    “bütün çalar saatlerin
    derin ve güzel bir su’yu vurduğu zamanda
    hızla gelişecek kalbimiz.

    bütün başeğmelere ve bütün
    kötü kış akşamlarına karşı, ama.
    dönerlerin, uskurların, tornaların
    durduğu bir zamanda.
    nalçalı postallara, bozkırlara
    appendixlere, sargı bezlerine ve
    yaşamaya doğru
    hızla gelişecek kalbimiz.
    sonsuz anısına büyük hayatın
    kısacık sanılan büyük hayatın
    hızla gelişecek kalbimiz.
    kalbimiz
    yenileyecek sonsuzluğunu
    ve hızla gelişecek.

    hızla gelişecek kalbimiz
    ağlattığı bir şey gibi tombul çocukların
    çağdaş her şeyin vurgusuna uyarak
    bir kesit gibi ölümden
    bir utku gibi aşktan
    öyle yalın. hızla
    cinsleri çekici kılan, biraz da kutsal
    kadın berberlerine, yünlü kumaşlara
    korkuluklu köprülere, kedilere
    ve çiçeklere, dürüstlüğe
    bir öğle vakti kadar sağlam ve kalın
    büyük bir savaştan sonra
    kadının ve erkeğin birlikte olduğu
    bir büyük savaştan

    kalbimiz.
    yerin ve göğün altedilmez bir dirilikte olduğu
    tutkumuz, direnmemiz, ellerimiz, kalbimiz.
    kalbimiz
    kalbimiz hızla gelişecek”

    turgut uyar
  • "temiz bir ilişkinin bulutsuzluğunda"

    "hızla gelişecek kalbimiz."
  • göğe bakma durağı'nın kitaba adını veren şiir ve kırlardan geliyorlar ile birlikte en güzel şiirlerinden biridir.

    "ve yeni uyanışların ve yeni doğmuşların
    ve herkesin ve herkesin
    sesleriyle birlikte
    bir haziran uygulayacak
    kimse bölemiyecek ve kalbimiz
    hızla gelişecek."
  • gezi parkı direnişini düşünerek okuduğumda çok farklı anlamlar çıkardığım şiirdir.
  • 2013 haziran direnişinin bir şiiri olacaksa o da budur.
  • bugün ve bu saat dahi, zamanının ötesindedir. onurlu, ahlaklı, medeni insanı öngören şiirdir çünkü. bu ülkede bulunması nadir bir türdür.

    yurttaşlarının hayata bakışları biraz olsun sana benzeyebilseydi.

    ah turgut uyar. bizim ne kadar utandığımızı görüyorsundur umarım.

    not: kendi sesinden dinlemek için https://www.youtube.com/watch?v=phij_zskkhs
  • çok okuyup, çok dillendirip tükettik sandığımız
    uzun süre dilimizi değdirmediğimiz
    halbuki yıllar sonunda bir gece vakti en güzelinden kendini hatırlatan turgutçuğum uyar dizesi.

    arkadaşıma mektup yazdım, sonrasında dilimde bitti. dizeden mi, arkadaştan mı, yazının sağaltıcılığından mı?
    farkeder mi?
  • kalbe kan pompalayan şiir. bir şiir ne kadar güzel olabilirse o kadar güzel şiir. bir şiir insanoğluna ne kadar umut verebilirse o kadar umutlu şiir.

    yaşamak çoğu kez ve defaatle unuttuğumuz bir şey. ertelediğimiz, beklediğimiz, yarına sakladığımız, bugün düne benzettiğimiz.

    bazen biz kırarız kendi zincirimizi, bazen bir arkadaş, bazen bir cümle. tekrar niyetleniriz yaşamaya.

    o yüzden bir şiir ne kadar yaşamı hatırlatırsa o kadar anımsatan şiir. bir şiir ne kadar ayağa kaldırabilirse o kadar omurgalı şiir.

    bir yerinden başlarsak tekrar hayata, yaşımıza, yaşayacaklarımıza. korkuları geride bırakmak isteriz. endişeler peşimize takılmasın, adresimiz gizli kalsın, yollar bir bize kalsın isteriz.

    o yüzden bir şiir ne kadar boş ve ucu bucağı görünmeyen bir uzun asfalt gibi önünüze serilir ise o kadar beyaz şiir.

    korkmadan bir gün var eder, hissetmeyip kötüyü var etmezsek yeni bir güne varırız. içinde yine biz oluruz ama bizi dürüst arzulardan yapılmış bir biz kucaklar.

    o yüzden bir şiir ne kadar kavuşulmuş bir arzuya benzerse o kadar şehvetli şiir.
hesabın var mı? giriş yap