ibni rüşd

• “hayatım boyunca kitap okumadığım 2 gün geçirmişimdir. birisi babamın öldüğü gün diğeri evlendiğim gündür. “ demiştir.
• endülüs döneminin son zamanlarında yaşamıştır.akılcılığı savunan ibni rüşd,aristonun eserlerini yorumlayıp onları unutmaya yüz tutan insanlığa geri kazandırmış olmakla beraber zamanında akılcılığa karşı olanlar tarafından dışlanmış ve uzun zaman sonra aydınlanma döneminde avrupa'nın önemli kaynaklarından biri olmuş felsefecidir.
• (bkz: ibn rüşd)
• islam felsefesini doruk noktaya taşıyan kişi... lakin müslümanlar onun yolundan gitmek yerine gazalinin yolundan gitmeyi kabul ettiler.
• duyulur her töz, biçim ve maddenin ürünüdür, belirleyici bir eylem ve tanımlanmış bir güçtür. eylem onun var olmasını, güç ise gelişmesini sağlar. oluş ve gelişme, "hareket etmeyen hareket etmiş", "hareket etmeyen", "hareket etmiş" ve "hareket eden" varlıkları kapsayan neden-sonuç ilişkisine göre hiyerarşize olmuş bir hareket ontolojisini gerekli kılar. bu son kategori, saf eylemdir. hareketin etkisi mükemmeldir, dolayısıyla ebedidir.
  
  diyen felsefeci.
• gazali'nin karşısında susup kaldığı kişidir.
• (bkz: #103047558) burada verdiğim (bkz: http://muslimphilosophy.com/ip/tud.htm) linkini lütfen takip ediniz.
  
  avrupa düşünce dünyasına etkilerini gözleyeceksiniz.
  
  --- spoiler ---
  
  the uncanonical dante: the divine comedy and ıslamic philosophy
  
  paul a. cantor
  
  ı cannot overemphasize how daring it was for dante to refer to averroës by name in this passage.
  
  ın discussing the possible ıntellect he was dealing with one of the most sensitive and inflammatory subjects in late medieval thought, and to bring up averroës explicitly in this context was to wave a red flag in the face of church authorities.
  
  ıt was in fact one of the principal reasons why pope john xxıı had de monarchia burned in 1329 in bologna and the catholic church officially placed it on its ındex of forbidden books in 1554 (it was not removed until the nineteenth century, when the averroist scare apparently had blown over).
  
  dante employs the idea of the possible ıntellect precisely in averroës's sense, suggesting that philosophers form a community of thought over the centuries, that the gradual perfection of human thought grows out of a conversation among philosophers over time.
  
  we see now how profoundly appropriate it is that averroës be placed in dante's limbo.
  
  limbo is precisely an allegorical representation of averroës's idea of the possible ıntellect.
  
  the eternal conversation of the philosophers in dante's limbo is a metaphor for what averroës meant by the immortality of human thought.
  
  how far this metaphorical conception of immortality can be extended throughout the divine comedy is a profound question for the interpretation of dante.
  
  the sequence aristotle-averroës-dante may serve as an emblem of the complex interactions that have taken place over the centuries between western and non-western cultures.
  
  ıslamic culture is certainly categorized as non-western in today's debates, but as shown by the case of averroës (as well as other ıslamic philosophers such as alfarabi), ıslamic thought was profoundly rooted in the very greek world that is at the fountainhead of western culture.
  
  ındeed, in his so-called decisive treatise, averroës displays a remarkable tolerance for ancient greek thought, even though he recognizes that in muslim terms it is the work of infidels:
  
  but if someone other than ourselves has already examined that subject, it is clear that we ought to seek help toward our goal from what has been said by such a predecessor on the subject, regardless of whether this other one shares our religion or not. . . . by "those who do not share our religion" ı refer to those ancients who studied these matters before ıslam.
  
  with this defense of studying ancient philosophy, averroës proved to be one of the central conduits of greek thought to the european middle ages.
  
  the implications of this fact for our understanding of western culture are still largely unexamined, but at a minimum it shows that the roots of european culture in its classical past are fundamentally intertwined with what we think of as non-western sources.
  
  ın short, the western culture that is often branded today as eurocentric in fact already incorporates a strong ıslamic and hence non-western component, even in such a canonical author as dante.
  
  and dante's case is by no means unique. careful examination of another classic of the western canon, don quixote, would similarly show that ıslamic thought played a great role in shaping cervantes's vision. recall that in cervantes's fiction the ultimate source of the details of don quixote's story is an earlier text said to be by an arab narrator, cide hamete benengeli.
  
  to today's opponents of the canon, ı would thus say: "ınstead of rejecting the western canon, study it carefully, and you will find that it is not exclusively western after all.
  
  the situation is in fact far more complex than you realize, and studying classics like the divine comedy or don quixote may well introduce you to issues that have been quite central in what you yourselves think of as non-western cultures, issues to the understanding of which non-westerners have made major contributions."
  --- spoiler ---
  
  burası önemli;
  
  dante employs the idea of the possible ıntellect precisely in averroës's sense, suggesting that philosophers form a community of thought over the centuries, that the gradual perfection of human thought grows out of a conversation among philosophers over time.
  
  we see now how profoundly appropriate it is that averroës be placed in dante's limbo.
  
  limbo is precisely an allegorical representation of averroës's idea of the possible ıntellect.
  
  the eternal conversation of the philosophers in dante's limbo is a metaphor for what averroës meant by the immortality of human thought.
  
  google tercümesi
  
  dante, olası ortak akıl fikrini tam olarak averroës anlamında kullanır, filozofların yüzyıllar boyunca bir düşünce topluluğu oluşturduğunu, insan düşüncesinin kademeli mükemmelliğinin zaman içinde filozoflar arasındaki bir seri konuşmadan büyüdüğünü gösterir.
  
  averroës'in dante'nin limbo'suna yerleştirilmesinin ne kadar derin anlamı ve uygun olduğunu şimdi görüyoruz.
  
  limbo, averroës'in olası (insanlığın ortak ) aklı fikrinin tam olarak alegorik bir temsilidir.
  
  dante'nin limbo'sunda filozofların ebedi sohbetleri, averroes'in insan düşüncesinin ölümsüzlüğü ile ne kastettiğinin metaforudur.
  
  biter
• egitim konusunda reform yapmak istiyorsak fikirlerinden yararlanmamiz gereken filozoftur kendisi. egitime mantık ve dogru sekilde akıl yurutme ile baslanmasi her açıdan çok onemli hayata baslarken bu temeli kullanmak ilerleyen donemlerde kitle bilincini yukselticegine inaniyorum.
  
  ibn rüşd: öğrenim mantıkla başlamalıdır
  öğrenime ne ile başlanacağı konusunda platon matematiği savunur. onun bu görüşe ulaşmasının nedeni, o çağda mantık sanatının henüz icat edilmemiş olmasıdır. artık mantık sanatı ortada olduğuna göre, en doğrusu öğretime mantık sanatı ile başlamaktır. öğrenciler daha sonra sayıbilime sonra sırasıyla geometriye, astronomi, müziğe, optiğe, son olarak da fiziğe ve metafiziğe geçerler.
  
  antik çağ düşünürleri öğretime mantık ile mi yoksa öğretim bilimleri ile mi başlanması gerektiği konusunda görüş ayrılığına düşmüştür. kimilerine göre mantık yalnızca, aklı güçlendirip onu hatadan korumak amacıyla kurulmuştur. bu da fizik ve metafizik gibi derin bilimlerde zorunlu olarak mantığa ihtiyaç duyulan bir yerdedir.