• bugüne kadar hakkında bir şey yazılmamış olması çok ilginç. sözlük yazarlarının, henüz çoluk çocuk hadisesine bulaşmayacak bir yaş ortalamasına sahip olmasından kaynaklanıyor olabilir muhtemelen.

    efendim, "ilki çok beğenilince çevirilen ikinci film" olarak tabir edilebilir kısaca. ilk çocuğunuzun size kattığı sevgi, mutluluk, yaşam sevinci gibi artı değerlere yönelik bir beklenti ile yapılır. güzel şeydir nitekim.

    aslında biraz endişelendiriyor da insanı. şu an, dünya üzerinde en sevdiğim şey oğlum mesela. ikinci çocuğumu da bu kadar sevebilecek miyim? ilk çocuğuma olan sevgim azalır mı yahut? ya da oğlum çok bozulacak mı bu duruma? kendisini eskisi kadar sevmediğimizi mi düşünecek acaba? peki, ilk çocukta takılan altın hasılatına tekrar ulaşabilecek miyiz? bütün bu soruların cevabı çok yakında. .
  • tek çocuklu ailelerin kendileri için olmayabilir hatta maddi vs problemlerde doğurabilir ama tek çocuk için yapılabilecek en güzel şeydir. özellikle de araları 2-3 yaş arası olursa yuvarlanıp büyürler. kanımca bir çocuğun sürekli ebeveynleri ile oyun oynamasından vaktini sürekli onlarla geçirmesindense kardeşiyle harala gürele büyümesi çocuğun kişiliğini daha iyi etkilemektedir. ne kadar iyi anne baba olursanız olun tek çocuk sürekli sizi kullanır ya da sizi bir şeylerden mahrum bıraktığınızı düşünür. ama birbirine yaşları yakın iki kardeş hayatta yaşayacakları mücadeleye daha önden başlarlar ve hayatın gerçekleri ile daha erken tanışıp çözümünü de daha erken bulurlar.

    kadim dostum goygoyevic' buradan tebrik ediyor ve de selamlarını gönderiyorum. bittin olm sen.
    merak ettiklerine cevaplar:
    ikinci çocuğunu da bu kadar seveceksin. ilk çocuğuna sevgin azalmayacak. ama dengeyi kurmaya çalışırken şaftı dağıtacaksın. ne yaparsan yap ters anlayacaklar :) bozulacak tabi. bu kadar da altın aşığı olunmaz ki.
  • ilki evliliği kurtarmaya yetmeyince yapılan şeydir ikinci çocuk *.

    not: yetmemiş ve annemle babam boşanmışlar.
  • ilk çocuklarına kardeş getirmek isteyen ailelerin tercihi..

    ayrıca, mutsuz giden evliliklerde, kadın tarafına annesinin fısıldadığı. "kızım bir çocuk yapın, düzelir evliliğiniz.." evet saygı, sevgi bitmiş, düzelecek her şey bu ikinci çocukla!
  • hani bazen insanın geçmişte yaşayıp bir daha yaşama, hissetme ihtimali çok düşük olan anları, duyguları vardır ya; işte eğer ilk çocuk size bu tür güzel duygular hissettirdiyse, ikinci çocukla bu güzelliği tekrar yaşama şansınız olur.
  • üçüncüsü olana kadar kraldır. en küçüğüdür evin. genelde bir dediği iki edilmez... ancak risklidir durumu. tahtı her an sallanabilir üçüncü bir çocukla...

    şöyle ki; yeni bir kardeşle birlikte ortanca statüsüne düşer ve aile büyüklerinin anlık çıkarlarına göre mütemadiyen değişen** kaygan bir zeminde büyümeye çalışmakla geçer hayatı... ne büyük ne küçük ama aynı zamanda hem büyük hem küçük olmak zorunda bırakılır. ailenin en küçüğü ve dolayısıyla en mutlusu iken gelen davetsiz misafirle hayatının ilk gerçek statü kaybını yaşamış olur böylelikle... ve artık bilir ki; tüm ilk'lerin zaten yaşanmış olduğu bir ortamda var olmaya çalışmaktır ortanca çocuk olmak.

    ama korkma çocuk... belki ebeveynlerin, siyasetçilerin gerzek tavsiyelerine uymayan çağdaş insanlardır ve 2 çocuk onlara yeterli gelecektir. pozitif düşün bebişim. mıncırdım yanaklarından... evet.
  • bitmek bilmeyen kardeş kavgalarının müjdecisidir.
  • (bkz: olmamış bu bi daha yap)
  • yarışmada ikinci çocuğu geçen çocuktur.
  • şu sıralarda başımı fena halde ağrıtan şeydir. 5 yaşını geçen kızımın yanında bir de gözlerimin içine bakan annesinin yarattığı baskının sonucunu zaman gösterecek. ama bir erkeğin içinde olanları bir kadın, kadının içinde olanları da erkek anlayamıyor işte. tam "kızımız kendisini kurtardı, rahatça gezip tozup, herşey dahile muhtaç olmadan istediğimiz yerlerde tatil yapıp, sinemaya tiyatroya vakit ayırıp rahatlayacağız" derken ikincinin gelişi bir 5-6 sene erteletir bunları. ilk çocuğa yapılan harcamaları ona da yapmak ve ona sağlanan standartları ikincisi için de sağlamak isteyeceksin. her ne kadar üçüncü kişiler "durumunuz elverirse ikinciye o standardı sağlarsın" dese de ikincisi "ablam şu okula gitmiş vs" gibi şeylerle karşına gelince ne diyeceksin? ama öbür yandan anne baba olmayınca ne yapacak? kardeşini değil de kimi arayacak? kime ağlayacak rahat rahat aşk acısı çekince? kiminle gizli işler çevirecek evde? kiminle doyasıya kavga edecek, sonra da onu özleyecek? zor hakkaten.
hesabın var mı? giriş yap