• o zamana kadar grup iyi kötü çalışmıştır.. fakat süper de çalsa rezil de çalsa ilk konser derbi mücadelesi gibidir.. ne olacağı ancak konser bitiminde anlaşılacaktır.. grubun ilerideki performansı, moral motivasyonu açısından çok önemlidir.. yine de ilk konserin mükemmel olması grubu şımartma riski taşıdığından belirli bir miktar sıçmak faydalı olacaktır.. ama bu belirli miktar çaylak elemanların, bireysel olarak ilk konserine çıkan elemanların moralini sıfırlayacak, hayallerini kıracak, gruba inancını zedeleyecek denli olursa felakettir.. ister istemez konser anına kadar "acaba nolcak nasıl olcak iyi mi çalcaz kötü mü olcak" gibi sorular bir heyecan silsilesi şeklinde dönüp duracaktır kafada.. en iyi ilacı ise sahnede eğlenmek amacını gütmektir.. zaten bir grubun bir arada olma amacı da para değil ise ancak beraber iyi zaman geçirmek ve bunu müzik yapmak suretiyle gerçekleştirmektir.. yine de tatlı bir heyecandır..
  • inanilmaz bir adrenalin etkisi yaratabilir. ozellikle buyuk bir mekan da veriliyorsa konser oldukca heyecan yaratabilir. seyircilerin gozleri karsisinda vokalist sozleri unutabilir, gitarist veya diger muzisyenler hatalar yapabilir. ancak bunlara ragmen ilk deneyim oldugundan dolayi oldukca hos bir his yaratir insanin icinde.
  • yaşın büyümesiyle ve belli bir müzik zevkine erişmeyle sevilen adamın ,kadının, grubun konserine giden şahsiyetin duyduğu heyecan.
  • sürekli 'ah keşke o zamanı geri getirebilsem' denilmiştir. onulmaz hatalar yapılmış, seslerden kayılmış, bazen nota kağıdında nerede olduğunu bile karıştırılmıştır. ama yine de çok güzeldir. bu duygunun uyuşturucu etkisi olan ego tatmini yönünü anlarsınız. ama o güzel duygu ilkliğini kaybedince ne olursa olsun o kadar da zevk alamazsınız.
  • zaten heyecanlamak gibi bir şey olmasaydı sahneye çıkmanın pek bir manası da kalmazdı sanıyorum. müthiş bit haz...
  • ilk konserimi değilde ilk yabancı konserimi hatırlıyorum. 90lar o zamanlar çeşmede yazları festivaller olurdu açıkhavaya sting gelmişti. ben de ortaokul çağlarındayım kanımız deli akıyor açıkhava tiyatrosunun arka duvarından arkadaşlarla tırmanıp her konsere beleş giriyoruz. stingde onlardan biriydi. ne güzeldin eskiden çeşme.
  • dün gibi hatırlarım... henüz 15 yaşındayım. müzikle uğraşan bir arkadaş topluluğu idik. dedim ki neden konser düzenlemiyoruz? tabi önce güldü herkes. sonra akıllarına yatmaya başladı. ilk bergama kermesi konseri ile başladık (izmir'in ilçesi bilmeyenler için) sonrasında ise işi kaptık ve bir dersaneye bilet, bir dersaneye afiş, ticaret odasına mekan ve ekipman kirası derken ilk konserimizi düzenledik. onca emeğin sonucunda o sahneye çıkmak... hayal gibiydi ve gerçekleştirmiştik. ötesi var mı? vardi. neredeyse uzunca bir süre iki haftada bir konser düzenler olmuştuk...
  • tiesto konseriydi, yedi kule zindanlarında atmosfer falan o yaşta hayran kalmıştım.
hesabın var mı? giriş yap