in our prime

• turn blue albümünde loop'a alınıp dinlenebilecek güzide bir the black keys eseri. sözleri de şöyle;
  
  pour me down the drain, ı disappear
  like every honest thing ı used to hear
  
  like every lover hovers in my mind
  we made our mark when we were in our prime
  the house it burned, but nothing there was mine
  we had it all when we were in our prime
  
  every now and then ı see your face from way back when and ı explode
  friends no longer egg me on, they bullshit serenade me like it's gold, how then we're told
  ı'm praying for some laughter, maybe joy for ever after till ı die
  ı'm hungry for a change, ı got my fill of other's pain, ı realized
  opened my eyes
  
  like every lover hovers in my mind
  we made our mark when we were in our prime
  the house it burned, but nothing there was mine
  we had it all when we were in our prime
• ben bu şarkıyı pek çok kişiye the beatles şarkısı diye yediririm... buram buram beatless kokuyor, dan'in vokali john'un vokalini andırıyor, şarkının piyano ile girmesi ve ortada değişmesi bana aşırı miktarda şu anda adını hatırlamadığım bir beatles şarkısını andırıyor. şarkının beatles olmayan tek yönü sondaki gitar solosu herhalde... onun haricinde ilk dönem beatles işi sanki ha?
  
  bu arada şarkının orta kısımda değişmesi dışında bence kusuru yok... keşke başladığı gibi gelişseydi... daha hüzünlü... ortadaki değişim manik bir değişim ki hoşuma gitmedi.
• öyle zannediyorum ki kıymeti çok çok sonra anlaşılacak...
  
  sözleri o kadar müthiş ki insanı kırıyor. bu şarkının tek kötü yanı ortası cidden birden farklı bir hava yaratıyor melodi... ama ondan sonra eskisinden daha kırıcı şekilde daha acımasızca geliyor. ve şarkının solosu geçmişe, en güzel zamanlara bir ağıt...
• turn blue albümündeki en sevdiğim şarkı. ortadaki değişim açıkçası esas vurulduğum yeri şarkının.
  daha önce yazıldığı gibi bana da the beatles'ı hatırlatıyor ama erken dönemleri değilde revolver sonrası gibi daha çok.
• black keys şahaseri. the black keys'in turn blue albümüyle kısmen tarz değişikliğine gitmiş olmasından dolayı hakettiği ilgiyi görmemiş albümdeki mükemmel şey.
• blues, mississippi'den yola çıkmış, okyanusu geçmiş, ingiltere'ye varmış, hak ettiği değeri orada bulmuş, gel gelelim evini özlemiş, dönüş yolunda da punk çukuruna düşmeden yuvasına varabilmiş gibi.. modern dönemin, blues'un 3 kralını en iyi benimsemiş şarkısı gibi geliyor bana.