inalco

• fransa'da 18 kasım 1669 tarihli bir kararla, doğu'daki elçilik ve konsolosluklarda tercümanlık yapacak kimseler yetiştirmek üzere ecole des enfants de langue veya jeunes de langue (dil oğlanları) adıyla ilk defa bir doğu dilleri okulu açılmıştır. 1873'te kapanana kadar bu kurum tercüman (drogman) yetiştirmeye devam etmiş ve bugün bnf'te bulunan bazı türkçe yazma eserlerin fransızca tercümeleri (mesela naima tarihinin fransızca çevirisi/traduits des annales de naim effendi) bu dil oğlanları tarafından eğitimlerinin bir parçası olarak hazırlanmıştır. bu okuldan çok sayıda tercüman yetişmiş en büyük dil oğlanı ailesi de fonton ailesidir.
  
  ihtilal sonrasında ise 1790'da louis langles'nin (muhtemelen ancien regime'e ait eski kurumu âtıl bırakıp cumhuriyet için yenisini kurma motivasyonuyla) kurucu meclise doğu dillerinin ticaret, sanat ve bilimlerin ilerlemesindeki önemini vurgulaması ve paris ve marsilya'da arapça, türkçe ve farsça kürsüleri açılmasını teklif etmesi üzerine 30 mart 1795'te konvansiyon meclisinin kararıyla bnf'in bünyesinde paris'te l'ecole des langues orientales vivantes (yaşayan doğu dilleri okulu) adıyla yeni bir okul açılmıştır. işte bu okul daha sonra bağımsız bir üniversite hüviyeti kazanmış ve günümüzde inalco diye bilinen l'institut nationale des langues et civilisations orientales (doğu dilleri ve uygarlıkları enstitüsü) olmuştur.
  
  bu konu hakkında detaylı bilgi için bkz. enfants de langue et drogmans/dil oğlanları ve tercümanlar, ed. frederic hitzel, yapı kredi yayınları.
  
  inalco zamanla (sömürgeciliğin de etkisiyle) doğu dilleri ve uygarlıklarının kapsamını türkçe, arapça, farsça'dan çıkararak genişletmiş ve burada daha ziyade orta asya, uzak doğu ve afrika dillerinin hakimiyeti söz konusu olmuştur. aynı zamanda öğrenci profili de artık doğu dillerini öğrenmek isteyen fransızlar değil, fransa'da yaşayan göçmen ailelerin çocukları olmuştur.
  
  halihazırda bulac adında güzel, nezih ve bilhassa oryantal literatüre dair koleksiyonu zengin bir kütüphanesi de bulunmaktadır. modern ve çoğulcu yapısıyla güzel bir kurumdur.
• fransa'nın en önemli dil eğitimi kuruluşlarından biri. ancak aksi gibi öğrenci başına yapılan harcamalarda sonlarda gelir. yıllardır parasızlıktan ve binasızlıktan paris'in her bir yerine dağılmış öğrencilerinin durumundan endişe edilmektedir.
  
  japon ve çin dili edebiyatı bölümlerinin ilk senesi gotikler ve otakular yüzünden aşırı rağbet gördüğünden yan dal olarak okunamaz. ancak çoğu zaman bölümler bir ülke ve coğrafyada uzmanlaşmak isteyen ögrenciler tarafından ikinci bir üniversite gibi okunur. mesela sanat tarihi okuyan ve asya sanatları üzerinde uzmanlaşan bir ögrenci bir asya dili edebiyatı bölümünü bitirmelidir. türkiye uzmanı birçok fransız siyasal bilimci yada gazeteci inalco mezunudur ve sular seller gibi türkçe konuşur.
  
  ilgisizlikten ve imkansızlıktan en kötü etkilenen bölümler kuşkusuz afrika dilleridir. her sene muhteşem gösterilerin sunulduğu langues o' show etkinliğinde coşulur eğlenilir. pek güzeldir.
• kısaca, "langzo" şeklinde okunmak suretiyle, "langues o'" da denir enstitüye. bildigim kadarıyla paris iii üniversitesi'ne baglı bir enstitü olmakla birlikte, ciddi ögrencilerin derinlemesine filoloji ve söz konusu dil ve ülkenin uygarlıklarıyla yogurulduklari bir ilim irfan yuvasıdır. aileleri türkiye kökenli ve fransa'da dogmuş gençler de genellikle, diploma sahibi olma kaygısıyla burada türkçe veya kürtçe fakültesine yazılırlar.
• (bkz: nialco)
• gercekten onemli bir merkezdir. aradiginiz herseyi bulamazsiniz belki ama bircok seyi bulursunuz. turk seksiyonu bogazici universitesi abdullah kuran kutuphanesinden daha fazla turkce kitap barindirir. boyle yirmiden fazla bolum oldugu dusunulurse ne kadar buyuk bir kutuphaneye sahip oldugu anlasilabilir.
• paris'te yerleşik doğu dilleri ve medeniyetleri ulusal enstitüsünün (institut national des langues et civilisations orientales) kısaltması. akademik bir kamu kuruluşu olsa da, bağımsızlığı ve mensuplarının onurlu duruşu hayran bıraktıracak düzeydedir.