• pearl jam 'in ayni ismi tasiyan albumundeki son sarki*. uzun zamandir beni bu kadar heyecanlandiran bir sarki olmamisti. mike mccready eli degdigi hemen anlasiliyor. cok tanidik gelen ama adini koyamadigim akustik gitar girisi ve piyano... eddie'nin cok ilginc vokali...tarifsiz.anlatilmaz yasanir denilen cinsten.

    (bkz: 2 mayis 2006)
  • amerika'dan bir arkadasim vasitasi ile unmastered versiyonunu edinip dinledigim andan beri tuylerimi diken diken yapmi$, butun i$ ortamindan bunyemi uzakla$tirmi$ harika pearl jam parcasi. album versiyonunu merakla bekliyoruz..
  • içinde geçmişten gelen bişeylerin ısrarla dönüp dolaşıp kulaklara kendilerini hatırlattıkları yeni pearl jam eseri. worldwide suicide ile hem eski gazların tadı alınıp, yeni esanslı tat damakta bırakılmıştı. inside job ise alınan gazdan sonra esas ne olduğunu, müzik ruhunun içinde neleri barındırdığını yine yeni yeniden ama farklı bir tatla kişinin beyinciğine dolduran bir eser olmuş.

    sözlerini de yazmadan bazı şarkılar tam olabiliyor işte...
  • (bkz: insider)
    (bkz: kostebek)
  • iddialı dahi olsa ileride bu lafı bana yedirmeyeceklerine güvenerek derim ki: yeni bir black vahası...
  • ozlenen pearl jam'in ayni adli albumundeki en uzun sarki. stairway to heaven'in, pearl jam dusuncesi ve notalariyla farkli bir sekilde hayat bulmus hali bir bakima. son sarki ve albumdeki diger sarkilarla karsilastirildiginda inside job'dan daha guzel bir kapanis sarkisi olamaz diye dusunuyor insan. hele son 35 saniyesindeki sihir yuklu firtina sonrasi sessizligi dinlemek ayri bir zevk..
  • pearl jam'e bir kez daha hayran olmami saglayan muhtesem eser. muzigi ile insani umutlandiran sarkinin sozleri cok daha derinden etkiliyor insani. eddie vedder'in muthis vokali ile birlesince tum bunlar, ortaya yillarca dinlenilecek muhtesem bir sarki cikiyor.

    (bkz: how i choose to feel is how i am)
  • present tense'in yanina koyuldugunda pearl jam'in degisimini ve olgunlasmasini acik bir sekilde gozler onune sererken, ayni zamanda present tense'le rastlantidan ote benzerlikleriyle pearl jam'in hala pearl jam oldugunu da kanitlayan sarkidir.

    gozumde "make myself a pact not to shut doors on the past"...dizesi tavsiye ettigi gecmise kapilari kapamak yerine anlasma yapmak fikriyle present tense'in "or you can come to terms and realize you're the only one who can forgive yourself " ini tekrar seslendirmektedir. cunku, make myself a pact ve come to terms kaliplari rastlanti olamayacak kadar yakin anlam tasimaktadirlar.

    yukaridaki benzerligin yanisira ayni dusuncenin olgunlasmis ve degisim gostermis hali olarak isik konusu dikkat cekmektedir. present tense'de
    "do you see the way that tree bends, leaning out to catch the sun's rays..."
    "have you the belief that the road ahead ascends off into the light? "

    seklinde disarida ve ilerde aranan isik, adindan da belli olacagi gibi inside job'da artik human light formunda iceride asagidaki gibi bulunmaktadir...

    "pursuing the greater way for all human light."
    "to be a human light again"
    "to shine a human light today"

    bunun yanina present tense'de en azindan kisisel olarak yasadigim sarki hizlandikca kosarak disari cikma duygusu, inside job'da yine hizlanma esliginde "let me run into the rain" sozleriyle artik somut bir hal almistir.
  • pearl jam in son albümünün son parçası.bence son albümün en güzel şarkısı.yolculuklarda dinlemelik,kendini sorgulamalık, güzel.
hesabın var mı? giriş yap