intihar edememe sebepleri

• iki cocugunu 1 hafta arayla topraga veren, ardından da esinin kendisini terkettigi bir arkadasim intihara kesin karar vermis bir gece..
  sonra vazgecmis.
  sabah beni aradi kahvalti edelim bogazda dedi.
  gittim.
  dialog soyle:
  arkadasım : ben 1 aydır intiharımı planlıyordum. burokratik eksik islerim vardı tamamladım..
  ben : sacmalama .. sakın bu son kahvaltıyıda senle yapmak istedim deme..
  arkadasım : yok intihardan vazgectim, bekle bi dinle;
  bankalardaki paralarımı tek hesapta topladım,
  arabam, evim icinse notere gittim vasiyet yazdım. noter itiraz olursa kabul edilmez dedi.
  vs vs vs bi dolu is yaptım.
  sonucunda dun gece antidepresanlarımın tamamını ve x.... xları bir tabaga koydum.
  bir sise de sarap actim.. 3. hapi icerken aklima agdasiz oldugum geldi...
  ben: gecenin o saatinde agda yaptım demeyesin..
  arkadasım : yok agdasız oldugum icin utandım; cesedimi polisler, adli tıp dr.ları, yıkayacak hocahanım vs bi suru kisinin gorecegi geldi aklıma.
  ve vazgectim ..
  sonrada bir gulme krizine tutuldum..
  ve dusundumde hala utanabilme ve gulme duygularım varsa, demekki ölme zamanı degil deyip ilaclari klozete attim.
  3 x....x yuzunden bebek gibi uyudum..
  killarim yuzunden hayatta kaldim ve bende hayata killik edip yasayacagim ulan dedim...
  ben : ohhh harikasin, hade killarinin serefine cay bardagi tokusturalim..
  arkadasim hala hayatta....o zaman 30 yasındaydı ,simdi 37 ve 7 seneden sonra bu yil tekrar anne oldu
• annenin, babanın ve seni sevenlerin ne çekeceğini düşünmek..
  bi de "yaw daha 20 yaşındayım, ne zorum var, dur biraz daha yaşıım belki güzel günlerim olur" düşüncesi
  
  14 sene sonra: 35 yaşındayım, halen intihar etmemi engelleyen en büyük neden anne ve babamın çok fazla üzülecek olması. tabii evli ve bir çocuğu olan biri için böyle hissetmek de ayrıca acı verici, çünkü kocamın pek takacağını sanmıyorum, kızım da beni seviyor olsa da sanıyorum kendisini şımarttıkça şımartan babaannesini daha çok seviyor. ha "biraz daha yaşayayım belki daha iyi günlerim olur" sebebi de artık geçersiz çünkü öyle bir umudum da kalmadı.
  
  2 sene daha sonra: bir önceki editi yaptıktan 2 ay sonra çıkan olay sonrası (eski) kocamla yollarımız ayrıldı halen benim için bir pain in the ass olmaya devam etse de artık ayrıyız. kızım ilkokula başladı ve babasıyla evliyken hiç olmadığımız kadar mutluyuz çünkü ben evliliğimde yaşadığım ağır duygusal şiddetten kurtuldum ve kendim olabildim, kızım da evdeki huzursuzluk havasından kurtulmuş oldu. sonuç itibariyle artık ölmeyi hiç istemiyorum.
• ya biri kendini suclu/sorumlu hissederse?
  ya biri suclanır/sorumlu tutulursa?
  ya babam uzuntuye dayanamayip kalp krizi gecirirse?
  ya benim cesedimi annem bulursa?
  ya kardesim de bana ozenirse?
  
  seklinde gelisen dusunceler butunu..
• boğa burcu olmak.. ilaç içip olayı bitirmek isterken, buzdolabında ilaçların olduğu bölmede kestane şekeri bulup onu yemek. demek ki ölmeyi o kadar da istememek.
• izmirde intihar edecek köprü, viyadük bulamamak.
• acaba camdanmi atlasam dersin, yok hayir, birde sakat kalirsam dersin, kursun?-ama tabancayi nerden bulurum, uyku hapi?-ama ben hap yutamamki, daha ne var..bicak?- hayir, kesinlikle olmaz, birde küflü falan olur, sonra kankiran ...üff zaten saat 3 olmus, beni beklerler...yarin düsünürüm birseyler...
• hakan günday tarafından kinyas ve kayra'da şöyle açıklanan nedenlerdir;
  
  --- spoiler ---
  
  " yarın düşüncesi, bugünü yaşanabilir hale getiriyordu. kendimizi bir binanın tepesinden hep beraber boşluğa bırakmayışımızın tek nedeni yarındı.
  
  loto'nun çıkma ihtimalini, aşık olunacak insanla tanışma ihtimalini, sonsuz mutluluk ihtimalini içinde barındıran o sihirli sözcük; yarın.
  
  gelecek iyi bir sermayeydi. yaşadığımız sürece bitmeyen ana para gibi. gelecek zamanda çekilmiş fiiller kulağa çok tatlı bir melodi yayıyordu. hele planların ayrıntılarına girmek... "
  
  --- spoiler ---
• seni seven insaları dusunerek onları uzmeme ugruna yasamaya devam etmek
• $imdi demezler mi ne zayif insanmi$ , dertlerden kaçti öldü hiyar...
• adam barda oturuyor. önünde bir türlü içemediği içki bardağı, suratı asık... o sırada barın kapısı açılmış. iriyarı, külhanbeyi tavırlı bir adam, hiç soru sormadan adamın önündeki içki kadehini alıp başına dikmiş. elinin tersiyle ağzını kuruladıktan sonra, “ne o, neden böyle surat asıyorsun, gemilerin mi battı?” diye sormuş. o da başlamış anlatmaya;“sorma, çok talihsiz bir adamım. sabah karımla kavga ettik, beni evden kovdu. o sinirle işe geç kaldım. patronum zaten bahane arayıp duruyordu, beni işten attı.işten çıktım, yolda yürürken araba çarptı. eve gideyim, belki karımla barışırız dedim, eve gittim ve karımı başka bir erkekle yatakta yakaladım. bu kadarı da artık fazla deyip, kendimi öldürmeye karar verdim.tabanca tutkluk yaptı. iple asmaya kalktım ip koptu.doğalgazla öleyim dedim, faturayı ödemediğim için gaz kesikti. eczaneden fare zehri aldım, buraya geldim, içki bardağıma koydum.onu da geldin sen içtin
  
  (bkz: yaran fıkralar)