• küçücük yaşında halı tüccarlarına köle olarak satılmış bahtsız bir çocuk. bu yapılanın haksız olduğunu farkediyor, bir sürü eziyetten sonra kaçmayı başarıyor sözde işyerinden. bundan sonra kendisini çocuklara yapılanları duyurmaya adıyor. ve lakin gencecikken henüz, daha 12 yaşını bitiremeden öldürüveriyorlar. o kadar çok insanı haberdar etmiş ki yapılan eziyetlerden, o kadar çok kişiyi yanına çekmiş ve o kadar çok çocuğu kurtarmış ki bu kölelikten, konuşmaya devam etmesi büyük bir tehlike teşkil ediyor tüccarlara göre ve vuruveriyorlarlar çocukcağızı... kimin öldürdüğü, halı mafyasının işin içinde olup olmadığı konuları kesinlik kazanamıyor maalesef.
    bu hikayeyi anlatan bir de film yapılmıştı: (bkz: iqbal)
    http://en.wikipedia.org/wiki/iqbal_masih

    ayrıca "iqbal masih ve çocuk köleliğine karşı savaşanlar" isimli bir kitaba da ilham kaynağı olmuştur bu çocuk. http://www.ekonomikticaret.com/…601&p_id=kikdha0016
  • çocukların köle işçi olarak çalıştırılarak insan hakları ihlalinin yapıldığını tüm dünyaya göstermiş, göstermekle kalmayıp birçok çocuğun hayatını da kurtarmış pakistanlı bir çocuk.

    ıqbal masih, lahore'nin dışında küçük, kırsal bir kasabada doğdu. ıqbal'in doğumundan kısa süre sonra babası, saif masih, aileyi terk etti ve annesi temizlikçilik yaparak evi geçindirmeye çalışsa da az geliriyle bütün çocuklarını doyurabilmek zordu.
    ıqbal, ailesinin problemlerini anlamak için çok küçük iken, zamanını iki odalı evinin yanındaki arazide oynayarak geçirirdi. annesi işteyken, ona ablaları baktı. 4 yaşına varır varmaz hayatı sert biçimde değişti.

    1986'da ıqbal'in büyük kardeşi evlenecekti ve aileye kutlama için daha fazla para lazımdı. pakistanda yoksul bir aile için, para bulabilmek için tek yol yerel işverenlere başvurmaktı. patronlar, küçük çocukların çalışmaları karşılığı boç vermekte uzmandılar.

    kutlamalara ödemek için ıqbal'in ailesi halı dokuma işini yürüten bir adamdan 600 rupi (12 dolar civarı) borç aldı. karşılığında ıqbal'in borç ödenene kadar halı dokumada çalışması gerekiyordu. danışılmadan ve sorulmadan ailesi tarafından köleliğe adanmıştı.

    patron'un bütün güçlere sahip olduğu bir sistem vardı. ıqbal bütün yıl dokuma işini öğrenebilmesi için maaş almadan çalışmak zorundaydı. çıraklığı boyunca ve sonrasında, yediği yemeğin, kullandığı aletlerin maliyeti de borca ekleniyordu. hata yaparsa sık sık borca eklenen yeni cezalar alıyordu. ıqbal'in ailesi çocuğun durumunu düşünmeden daha fazla borç almaya devam ediyordu ve ıqbal 10 yaşındayken toplam borç 13.000 rupi (260 dolar civarı) kadar olmuştu.

    çalıştığı koşullar dehşet vericiydi. bir tahta parçasının üzerine oturup halılara milyonlarca ilmik atmak için öne eğiliyordu. çalışanlar belli desenleri izlemeliydi ve bu dikkat gerektirdiğinden birbirlerine konuşmaları yasaktı. eğer rüyaya dalar giderlerse de bekçi onlara ya vuracak ya da ellerine kesikler atacaktı.

    ıqbal haftada 6 gün ve günde en az 14 saat çalıştı. yünün kalitesini koruyabilmek için açılmayan pencereler yüzünden çalıştığı oda boğucu sıcaktı. sadece iki adet ampül ıqbal'in üzerinde sarkıyordu.

    eğer çocuklar karşı gelirlerse, kaçarlarsa, hasta olurlarsa, kendilerini yaralarlarsa cezalandırılırlardı. bu cezalar şiddetli dayak, tezgaha zincirlenme, karanlık tuvalette saatlerce bırakılma, ve başaşağı asılma gibi çeşitlilikler içeriyordu. bütün bunlardan sonra, ıqbal'e çıraklığı bittikten bir gün sonra 60 rupi (20 cent civarı) ödenmişti.

    halı dokumacılığında 6 yıl çalıştıktan sonra, bir gün ıqbal gibi çocuklara yardım eden bllf(bonded labor liberation front) kurumunun mitinginin olacağını duydu. işten sonra, gizlice mitinge katılmaya gitti. mitingde ıqbal, pakistan hükümetinin ıqbal gibi çocuklara uygulanan sistemin 1992 yılında kaldırdığını öğrendi. ek olarak hükümet bu sistemle olan bütün borçları iptal etmişti.

    şok olan ıqbal, özgür olmak istediğini biliyordu. ıqbal, ona patronuna özgür olduğunu gösteren gerekli belgeleri almakta yardımcı olan bllf kurumunun başkanı eshan ullah khan ile görüştü. sadece kendisinin özgür olmasından hoşnut olmayan ikbal, ayrıca arkadaşlarının da özgürlüklerine kavuşması için büyük uğraşlar verdi.

    özgürlüğünü kazanır kazanmaz, lahore'deki bir bllf okuluna gönderildi. derslerine çok çalıştı ki 4 yıllık çalışmayı 2 yılda bitirmişti. okulda, ıqbal'in doğal olarak gelen liderlik özelliği açıkca ortaya çıktı ve çocuk işçilerin köle gibi çalıştırılmasına karşı mitinglere ve gösterilere katıldı. bir keresinde çocuk işçilerin hangi koşullarda çalıştığını öğrenebilmek için fabrikanın çalışanı gibi davrandı. çok tehlikeli bir yoldu fakat topladığı bilgiler fabrikanın kapanmasına ve yüzlerce çocuğun özgürlüğüne kavuşmasına neden oldu.

    ıqbal, bllf mitinglerinde uluslararası gazetecilere ve aktivistlere konuşmalar yapmaya başladı. köle işçi olarak kendi deneyimlerinden bahsetti. kalabalıktan korkmadı ve çoğunluğun dikkatini çeken kendine güveni ile konuşuyordu.

    ıqbal'in 6 yıllık köle işçi dönemi onu zihinsel olduğu gibi fiziksel olarak da etkilemişti. ıqbal hakkında en çok farkedilebilir şey fizik olarak onun yaşındaki çocukların olması gerektiğinin yarısı kadar olmasıydı. bir doktorun psikolojik cücelik olarak nitelendirdiği vücudu gelişimi durdurmuştu. ıqbal ayrıca böbrek ağrıları, eğri omurga, bronş enfeksiyonu ve artrit hastalıklarından acı çekiyordu. çoğu kişi onun acılarından dolayı yürürken ayaklarını sürüdüğünü söylüyordu.

    birçok durumdan bakıldığında, köle işçi olarak çalıştırıldığında ıqbal küçük yaşta yetişkin olmuş ve çocukluğunu yaşayamamıştı. ama yetişkin değildi. çocukluğunu kaybetse de gençliğini kaybetmemişti. amerika'ya reebok insan hakları ödülü'nü almaya gittiğinde, ıqbal çizgi filmleri özellikle bugs bunny izlemeyi sevmişti. bir keresinde yine amerikada iken bilgisayar oyunu oynama şansını da elde etmişti.

    ıqbal'in yükselen şöhreti ve etkisi ona ölüm tehditleri almasına sebep oluyordu. diğer çocukları kurtarmaya konsantre olmuşken, tehditleri önemsemiyordu.

    16 nisan 1995 pazar günü, ıqbal, gününü paskalya için ailesini ziyaret ederek geçirmişti. annesi ve kardeşleriyle biraz zaman geçirdikten sonra amcasının evine doğru yöneldi. iki kuzeniyle buluşan ıqbal, biraz yemek götürmek üç kişi bisikletlerini amcasının evine doğru sürdüler. yolda çocuklar, üzerlerine ateş eden birine rastladılar. ıqbal oracıkta hayatını kaybetti. kuzenlerinden biri de kolundan vuruldu, diğerinde bir sorun yoktu.

    ıqbal'in nasıl ve neden öldürüldüğü sır olarak kalmakta. orijinal efsane şuydu, çocuklar komşusunun eşeği ile yanlış bir durumda olan bir çiftçiye rastlamışlardı. korkmuş ve belki de uyuşturucu almış olan çiftçi, özellikle ıqbal'i öldürmeye çalışmayarak çocukların üzerine rasgele ateş etmişti. çoğu kişi bu hikayeye inanmadı. çoğunluğun düşündüğü şuydu, halı sektörünün patronları ıqbal'in verdiği etkilerden hoşnutsuzdu ve öldürülmesi için emir vermişlerdi. ama henüz itibariyle bunu kanıtlayan bir belge yok.

    17 nisan 1995'te ıqbal toprağa verildi. yaklaşık 800 kişi katılmıştı.

    köle çocuk işçi problemi bugün de hala devam etmektedir.
  • birkaç gün önce, 20 kasım çocuk hakları günü için hazırlanmış bilgilendirici görseller sayesinde haberim oldu bu 12 yaşında öldürülen lider çocuktan. dünyada ne çok acı var öğrenilecek, onu fark ettim yine...

    nasıl ki malala sayesinde, "feminizme gerek yok artık yeaa, kadınlar her hakkı elde etmedi mi?" diyenler birazcık utandıysa; doksanlarda yaşamış, bugün muhakkak bir yerlerde hâlâ köle olarak satılan çocuk işçilerin öyküsüne benzer bir öyküsü olan iqbal de insan haklarına herkesin ulaştığını sananların gerçekten okuması gereken bir hayat hikâyesine sahip. 12 yıllık ömründe öyle bir dirayet, öyle bir erdem örneği olmuş ki, insan okurken bile bir fena oluyor.

    çocuklar, kadınlar ve hayvanlar gibi ezilen gruplar başta olmak üzere, herkesin insan haklarına gerçekten kavuşabileceği günlerin umuduyla...
  • kendi kucuk kalbi buyuk iqbal'in 12 yillik kisa hayatina sigdirdigi basarilar, hali mafyasina kafa tutusu, kurtardigi cocuklar, cocuk koleligini uluslararasi arenaya tasimasi ve sonrasinda ugradigi suikastle ilgili detayli bir yazi icin bkz:

    http://www.prensesemektuplar.com/…alin-gozleri.html
  • çocuk yaşta büyüklerinin yapamadığını yapmış olan çocuk.
    büyüyebilseydi nasıl biri olurdu acaba?
  • 12 yaşında suikaste uğrayıp hayatını kaybeden bir çocuk. şu yaşında bazılarını ne kadar korkuttuysa büyüyebilseydi eğer neler yapacaktı. demek ki çocuğu öldüren şerefsizler bir çocuk değil; dünyanın geleceğini vurmuşlar.

    ama asıl sorun, küçücük çocuk bir şeyleri görüp söylemekten korkmaz iken; dünyada gerçeklere gözlerini kapatan ve onun gibi çocukların ölmesine seyirci kalan milyarlarca insanın var olmasıdır.
  • kendi ve bedeni küçük,
    ruhu kocaman bir çocuk ..

    2006'da, amerika'da, hakkında yapılan bir video da mevcuttur. bu video'da amerikalı öğrenciler ikbal ile tanıştıklarında ondan nasıl etkilendiklerini (ikbal onların kahramanıdır) ve bütün çocukların tüm dünyada sadece "kalem" tutması gerektiğini anlatırlar,
    ikbal gibi...
  • kendisinin hristiyan oldugu pek dillendirilmez müslümanlar arasinda. halbuki köle bir müslüman olsa sabah aksam hristiyan patronlarin müslümanlara zulmünü okurduk.
  • bugün yaptıklarını öğrendiğim de gözlerim doldu.

    insan bu dünyada neden var? ne amaçla ne için?

    hakkını arayan 12 yaşında bir çocuğa suikast gerçekleştirilen bir dünya... yazık, insanlığımıza yazık!
  • kapitalizmin dişlileri arasında ezim ezim ezilen halkın çocuklarını bile patronlara 600 rupiye sattığı dönemin çocuğudur. kendisi çocuk fakat yaptıkları bir çok büyüğün yapamayacağı türdendir.
    patronların elinde köle olan bu çocuk ilk kaçışında polis tarafından yakalanıp tekrar patronlara teslim edilir.
    ikinci kaçışında ise beraberinde fabrikada çalışan bir çok çocuğu da götürerek bu anlamda sektörün köle çalıştırma düzenine darbe vurmuştur. bu küçük adam ülkesinde bir çığır açmıştır.
    daha 12 yaşında öldürülüyor. çocuk işçilik denen en adi kölelik sistemi hala devam etmektedir.
    çok ünlü markaların fabrikaları bu çocuk işçilerin sırtında çalışmaktadır.
hesabın var mı? giriş yap