• tapınakçılar, askerlerini nasıl çağının aristokrasisinden topluyorsa, iskoç muhafız alayı da subaylarını ve komutanlarını cockburn, cunnigham, hamilton, hay, montgomery, seton, sinclair ve stuart (veya stewart) gibi, isimleri bugün dahi yankılanan ve tüm ülke tarihinde ehemmiyetli rol oynayan, iskoçya'nın en saygıdeğer ve en ehemmiyetli ailelerinden seçiyorlardı. 1531 ile 1542 seneleri arasında muhafızlar arasında üç stuart vardı. bunlardan birisi bir birliğin yüzbaşısıydı. 1551 ve 1553 seneleri arasında muhafızlar arasında montgomery ailesinin, yeniden biri yüzbaşı olan en az beş azası ve dört sinclair vardı. tanınmış, ele geçmez david seton ile eşdeğer vakit olan 1587' de setonlar' dan diğer dört kişi, üç hamilton, iki douglas ve sinclair, muhafızların arasındaydı. anlaşıldığı kadarı ile, iskoç muhafız alayı sadece fransa krallığına değil, fakat bu arada kendilerine insan sağlayan ailelere de özel bir işlevle hizmet ediyorlardı. sahiden subay kadrosu, geçiş ritinin bir kombinasyonuyla ve genç iskoç asilleri; askeri beceriler, politika, saray işleri, dış görgü kaideleri, töreler ve adetlerde yetiştirilmek üzere merasimle azalığa kabul ediyorlardı. aynı vakitte ritüelik, bir rit türü uygulanmakta olduğu da görülmekteydi. montgomery ailesinin bugün yaşayan bir azası ile vaktinde yapmış olduğum müzakerede, kendisi ve akrabalarının atalarının iskoç muhafız alayının azaları olduğunu ve buraya montgomery soyunun tüm erkeklerinin girmeye yaraştığını da söyledi. devamla, takriben iskoç muhafız alayı ile aynı vakitli olan bu örgütün mabet örgütü olduğunu da ilave etti.

    kuramda, görmüş olduğumuz gibi iskoç muhafız alayı bağlılıklarını fransa tahtına veya daha doğrusu o zamanlar fransa tahtım işgal eden valois hanedanına borçluydular. ama valoisler'in legalliğine, o zamanlar az sayıda olan diğer kimi güçlerce alan okunuyordu. bunların başında gelenler, lorrairfe hanedanı ve küçük kolu guise hanedanıydı. harbiden, xvı. asır süresince fransız tarihinin büyük bir bölümü bu hasım hanedanının cinayetlerle dolu kan davalarına sahne olmuştur. guise ve lorraine hanedanları, bazen politik yollardan bazen de gerektiğinde cinayetlerle, valois'ları tahttan indirmek için vicdansızca mücadele etmişler ve nihayetinde kendilerini tahta geçirmişlerdir. 1610' da, ya kuşkulu zehirlemeler veya şiddet kullanılarak en az beş fransa kralı öldürülecek ve guise ve lorraine klikleri kendi kendilerini suikastlerle bitirecekti.

    iskoç muhafız alayı, iki tarafa da kayıp verdiren çatışmalarda ikili bir rol oynadılar. sahiden belirsiz bir vaziyette yer almaktaydılar. bir taraftan sözde bağlılıkları, kendilerine kişisel savunmalık yaptıkları ve bir silahlı gücün özünü oluşturdukları valois'lardı. diğer taraftan da guise ve lorraine hanedanlarıyla bağ kurmamaları imkansızdı. 1538' de bundan önce de belirttiğimiz gibi, marie de guise iskoç kralı v. james ile izdivaç ederek sarayları arasında çok ehemmiyetli bir hanedanlık ilişkisi kurdu. marie'nin kızı iskoç kraliçesi mary, tahta çıktığında iskoç monarşisi bundan dolayı yan stuart yarı guise-lorraine olmuş ve bu iskoç muhafız alayı aristokratlarının kayıtsız kalmaları gibi bir vaziyete yol açmıştı. 1547'de fransa'nın valois kralı şehir. henri statüsünü ve ayrıcalıklarını artırdı. bu gelişme, henri'nin guise-lorraine hasımları için ciddi bir mesele yaratmadı. sözgelimi, 1458'de genç mary stuart altı yaşındayken, fransa'ya iskoç muhafız alayı'nın eskortluğunda getirilmiştir. 10 sene sonra iskoç muhafız alayı'nın bir müfrezesi guise dükü françois'nın silahlı gücüne liderlik etmiş ve dük, ingilizlerin elinden calais limanı'nı uzun mücadeleler neticesi zorla almış ve milli kahraman olmuştu. bundan önce de görmüş olduğumuz gibi iskoç muhafız alayı'na katkıda bulunan aileler arasında montgomery'ler de vardı. 1549'da muhafız alayı'nın içinde, ard arda hizmet eden beş montgomery bulundu. 1543 ile 1561 yılları arasında yaklaşık 20 yıllık bir dönemde iskoç muhafız alayı' na ilk önce james de montgomery, sonra gabriel ve tekrar james komutanlık yaptılar. 1559 yılı haziranı'nda xvı. yüzyılın en dramatik ve en ehemmiyetli olayı oldu. bu olayda montgomery, kendisini, ailesini ve iskoç muhafız alayı'nı tarih kitaplarının altın sayfasına yazdırdı ve bilerek veya bilmeyerek guise ve lorraine hanedanlarına ehemmiyetli bir darbe vurdu.
  • vıı. charles tarafından 1455'te kurulan yeni fransız silahlı gücü, her biri 600 adam içeren; toplam 9000 askerden oluşan ordonat bölüğü'nden oluşuyordu. bunlardan iskoç bölüğü (compagnie des gendarmes ecosscis) birinci sırada olmanın onurunu taşıyordu. iskoç bölüğü' nün, silahlı gücün elit sınıfı olması hasebiyle hesap suallemez bir statüsü vardı. diğer tüm askeri birliklerin üstündeydi. tüm resmigeçitlerde en önden geçiyordu. iskoç bölüğü' ne kumanda eden subaya 'fransız şövalyeleri ordugahı ilk üstadı sanı verilmişti. bu sıkıcı san, onursallığın da üstünde bir sandı. bu san, kendilerine savaş alanında, sarayda ve iç siyasette müthiş bir yetki ve nüfuz sağlıyordu. fakat, düzenli silahlı gücün ve iskoç bölüğü'nün kurulmasından önce, daha seçkin, daha eşsiz bir iskoç askeri kadrosu heyetmişti.

    1424'teki kanlı verneuil muharebesi'nde, iskoç asker grubu ferdi cesaret ve fedakarlıklarıyla, görevlerini yerine getirmişlerdi. gerçekte, komutanları buchan earl'ü john stewart ve alexander lindsay, sir william seton ile mar, murray ve douglas earl'leri gibi diğer asillerle beraber imha edilmişlerdi. bir sene sonra bu hareketin tanınmasıyla, fransız kralı'na daimi, kişisel savunma olarak hizmet edecek özel bir iskoç birimi heyetti. başlangıçta, silahlı 13 asker ve 20 okçu olmak üzere toplam 33 kişiden oluşuyordu. bu kadronun müstakil bir birliği yatak odasından yatma noktasına kadar, sürekli kralın hizmetinde bulunmaktaydı. bu elit birlik iki alt formasyona bölünmüştü, 'garde du roi' ve 'corps du roi'. başka bir deyişle 'kral'ın muhafızları' ve 'kral'ın savunmaları'. toplu olarak 'iskoç muhafızlar olarak biliniyorlardı. 1445'te düzenli silahlı güç kurulduğunda, iskoç muhafızlarının insan sayısı orantılı olarak arttı. bu oran yeteri kadar manası olan onüçün katsayılarıydı, 1474' de sayı netlikle, kral muhafızlarında 77 adam ve komutanları, kral savunmalarında 25 adam ve komutanları olarak donduruldu. çarpıcı bir yoğunlukla, iskoç muhafızların komutanları ve subayları daha sonraları iskoçya' da kurulacak olanın bir dalı olan st. michael örgütüne aza yapıldılar.

    sahiden iskoç muhafız alayı, garter, star ve altın post benzeri saf şövalyelik örgütlerinden daha neo-tapınakçı bir müesseseydi. tapınakçılar gibi muhafız alayının da evvela askeri, siyasi ve diplomatik olan varolma nedenleri vardı. tapınakçılar gibi muhafız alayı da, askeri eğitim ve askeri hiyerarşi kadar, savaşta birinin kanını dökmeyi, birinin mahmuzunu kazanmayı ve hem hüner hem de tecrübe edinmeyi vaad ediyorlardı. tapınakçılar gibi muhafız alayı da, bugünkü elit bir tabunın işlevi benzeri değişik askeri formasyonda işlev yapıyorlardı. kendilerine ait bir toprağı ellerinde bulundurmamalarına ve sayısal olarak tapınakçılara rakip olmamalarına karşın, iskoç muhafız alayı vakitinin avrupası'nda egemen olan kavga et türünde, neticesi belirleyecek rolü oynayacak kadar sayıya sahiptiler. onları tapınakçılardan ayıran, bariz dinsel bir yönelimlerinin olmaması ve papa'ya değil fransa krallığına olan bağlılıklarıydı. fakat tapınakçıların kendi dinsel bağlılıkları her vakit heterodoks ve papalığa itaatleri de yalnızca ismen varolrnanın biraz ötesinde olmuştu. iskoç muhafız alayının fransa krallığına sadakatleri de, göreceğimiz gibi olabileceğinden daha az şevkliydi. tapınakçılar gibi muhafız alayı da çok fark kazançlar hesabına, kendi siyasetlerini, kendi tasarılarını oluşturuyorlardı. yüzelli yılın iyi bir döneminde iskoç muhafız alayı, fransız siyasetinde eşsiz bir statüye sahip oldu. sadece savaş alanında değil, fakat bu arada politik arenada, iç işlerinde devlet adamı ve danışman, beynelmilel ilişkilerde ise hükümet temsilcisi ve büyükelçi olarak etkinlik gösterdiler.

    muhafız alayının komutanları çoklukla krallık mabeynciliği rolünü de ikilemekle kalmadılar, aynı zamanda çoğu zaman hem pratik hem de onursal olmak üzere çok sayıda diğer görevleri de üstlendiler. çağına göre oldukça yüksek aylıklar aldıkları da şaşırtıcı değildir. 1461'de iskoç muhafız alayının bir yüzbaşısı aylık 2 bin tumois lirası alıyordu. bu asillere ait bir emlakin gelirinin takriben yarısına eşitti. subaylar da ehemmiyetli refah ve prestij içinde bir hayat sürüyorlardı.
  • xiv. yy'ın başlarından xix. yy'ın ilk çeyreğine kadar fransız kraliyet ailesinin ve hanelerinin güvenliğinden sorumlu olmuş muhafız alayıdır. kralın korunması için 100 muhafız ayrılmıştır ve bu müfreze, 5 kişilik takımlara bölünerek görev dağılımı sağlanır. ayrıca louis xi'in hayatını iki kez kurtarmış birliktir.

    edit: bu alaya fransızcada, garde écossaise du roi de france denir.
  • (bkz: royal black watch regiment of scotland)
  • geldik nereden nereye. (bkz: david seton) başlığı okunduğu taktirde burayı okumaya başlayabilirsiniz. sandığımdan daha uzun olacak bu başlık.

    david seton, her kimdiyse ve kendisiyle kaçtığı ileri sürülen.,tapınakçılar'a ne olmuş olursa olsun, yeniden de o dönemde tarikat kalıtında hak iddia eden iskoç asilzadeleri için başka bir hazine daha vardı. hem de bu hazine seton'ın ele geçmez subaylar kadrosunu da aşmıştı. fakat ne olursa olsun hali hazırda en azından bir takım tapınakçı ananelerini savunuyordu ve her ne kadar meylederek de olsa bunları, masonluk gibi sonraki örgütlenmelere taşıyacaktı. orijinleri iskoç olmasına karşın bu hazine fransa' da üslenmişti. böylelikle fransa' ya sığınan son stuart'lar gibi mültecilere ve çevrelerinde birleşen, bilhassa tapınakçı orijinli masonluk gibi, bir tür jakobit masonluğa da yol açacaktı.

    jacobite: tahttan indikten sonra ingiltere kralı ıı. james yanlısı; 1688 devrimi'nden sonra stuart'lann destekçisi.

    1314 bannockburn savaşı'nı, takip eden senelerde iskoçya ve fransa, ingiltere'ye olan ortak düşmanlıkları hasebiyle birleşmişler ve yakın askeri bağlar oluşturmuşlardı. 1326' da bruce ve fransa kralı ıv. charles 'daha önceki ittifaklarını' yenileyen bir anlaşma imza attılar. bu ittifak, yüz sene savaşıyla pekiştirilecekti. talihinin en zorlu noktasında, sonradan vıı. charles olacak kralın en büyük erkek çocuğu, iskoçya'ya kaçmayı tasarılıyordu ve şayet jeanne d' arc ortaya çıkıp olayların akışını değiştirmiş olmasaydı bunu muvaffak olacaktı da. jeanne d' arc'ın etkinliklerinde iskoç askerleri ehemmiyetli bir rol oynamışlardı. tanınmış orleans abluka etmesi'nın kaldırılması buna dahildir; ve harbiden vaktin orleans baş rahibi john kirkmichael'ın kendisi de iskoçtu. jeanne d' arc'ın askerlerinin çevreninde toplandığı tanınmış beyaz sancak olan 'büyük sancak' bir iskoç tarafından çizilmişti ve orleans' daki kumandanları arasında sir john stewart ve douglas kardeşlerden ikisi vardı. jeanne d' arc'ın zaferlerinin neticeninde fransa galip çıkmasına karşın, ülke tükenmiş ve düzensizlik içine düşmüştü. iç düzeni, terhis edilmiş paralı askerlerin ve artık çarpışacak düşmanları kalmayan eğitimli askerler güruhunun tehditi altındaydı. başka bir geçim kaynakları olmayan bu daha önceki muhariplerin çoğu, haramiye dönüşüp, şehir dışını tahrip ederek yeni kurulan fakat daha istikrarsız sosyal düzeni bozmakla tehdit ediyordu. neticede, vıı. charles her zaman silah altında bulunacak bir silahlı güç kurmaya yöneldi. aynı zamanda hospitaliyeler kaynaklarını akdeniz' deki deniz operasyonlarına kaydırmışlardı. böylelikle charles'ın ordusu, tapınakçılardan ve roma imparatorluğu'ndan bu yana ilk düzenli ordu oldu.

    şimdi burada durup bir soluklanalım derim. her şeyi idrak edip şöyle bir güzel tekrar altlarını çizerek okuyalım.
hesabın var mı? giriş yap