• kendi kıymetini, önemini gec de olsa anlamış insandir.

    yaşadığınız olaylar, ortamlar bunun en büyük tetikcisidir. biraz duygu olmesi biraz da olaylara karsi olusan hissizlik ile baslar. sonunda kendisini korumaya baslar.

    hem iyi hem kötü bir sey gibi gorunse de kendini korumanin yolunu ancak bu sekilde bulmus, mutlu insandir.
  • muhtemelen daha önce yazılmıştır ama şu çok iyi:

    “insanlar yavaş yavaş inanmamayı, güvenmemeyi, sevmemeyi, kronik şüpheci olmayı öğrenir. bu gerçekleştiğinde, artık ne yazık ki çok geçtir. insanların "tecrübe" dediği şey budur. kalbiyle bağlantısını kaybetmiş bir insana tecrübeli denir.”

    (bkz: sigmund freud)
  • izinler çıkıldığında 14 aylık vatani görevim esnasında yaşadığım hadisedir. türkiye mozaiğini en iyi şekilde görebileceğiniz bu vazife esnasında ilk zamanlar ılımlı-insancıl bir er iken son dönemlerimde gece saat 3’te insanları uykusundan uyandırıp koğuşa su basan o pislik teskereci askere evrilmiştim. bunda emeği geçen ne kadar anadolu çomarı, ne kadar gundi varsa bir kez daha a*larına koyayım. teşekkürler.
  • "yaşı kaç olursa olsun; 17 veya 27, katil kim olursa olsun, bir zamanlar bebek olduklarını biliyorum. bir bebekten bir katil yaratan karanlığı sorgulamadan hiçbir şey yapılmaz kardeşlerim..."

    rakel dink

    (bkz: bir bebekten bir katil yaratan karanlık)
  • sevdiğim bir türk sözü der ki: ip büküle büküle urgan, bıyık büküle büküle kaytan, insan sikile sikile şeytan olur.
    tanım: çok sikilmiş olabilir.
  • (bkz: dogville)
  • canımı yakanlar gibi olsaydım onlardan bir farkım kalmazdı.

    düşünüyorum gördüklerim sonrası kendimi bozma potansiyelim çok yüksekti. bunu yapmak istemiyorum. bir seviyem var bunu bozamam.

    iyi bir insansanız iyi bir insan olarak kalırsınız. acımasız olmaya gerek yok benim küçük bir dünyam var orada kendim gibi yaşamaya devam edeceğim.

    acımasız olmak için bahane üretmeyin.

    edit : sadece temkinli bir insanım herkesten her şeyi bekliyorum.
  • klasik "beni dünya bu hale getirdi ülen" edebiyatı. kötülerin kendini aklama yöntemi.
  • olayın aslı şuur seviyesidir.

    tasavvufta bizim "emmare" tabir seviyede şuur tabiat ve madde seviyesine inmiş ve orada karar kılmış durumdadır. her şuur seviyesi ayrı bir alemdir ve her alemin kendine göre kuralları vardır.

    tabiat seviyesinde merhametli olmak veya iyi olmak söz konusu olamaz. siz hiç ceylanlara şefkatli ve iyi bir aslan görebilir misiniz?

    tabiat ve madde seviyesinde yalnızca savaş, mücadele, kan ve vahşet vardır. eğer başka bir şey arıyorsanız çok yanılırsınız.

    merhamet ederseniz, merhamet edilecek pozisyona düşersiniz.

    yemezseniz, sizi yerler.

    diğerlerine karşı bir kozunuz* yoksa, hiçsiniz; çiğner geçerler. mesela paranız yoksa sizi kimse sevmez(!); en yakınlarınız bile...bakın burada "sevgi"den bahsettik. paranız varsa sizi herkes sever. sevginin ne menem bir şey olduğunu varın siz buradan kıyasa edin...

    emmare dünyasında yaşayacaksanız eğer bunları bir an önce öğrenseniz iyi edersiniz. yoksa sizden önce öğrenmiş olanlar sizi evire çevire kullanırlar; ezerler; üzerler...ne zaman ki, kötü olmayı "dişe diş" taktiğini öğrendiniz, o zaman size mesafeli ve saygılı olurlar.

    tabiat seviyesi köpeklerin dünyasıdır. sürüdeki her bir köpeğin hiyerarşide bir mevkii vardır. astını ısırır, üstüne kuyruk sallar.

    köpekler yalnızca görünür güçlere değer verirler. o güçlerin ardındaki asıl kontrolü elinde bulunduran zatı göremezler. bu yüzden köpekler manen temiz olamazlar. köpek ile melek yüzde yüz zıt kavramlardır.

    tasavvufi bir çalışma ile üst şuur seviyelerine çıkamayan herkesin makus talihi budur. zira kişi istese de istemese de yaşadığı dünyanın fizik kurallarına tâbîdir.

    seçeneğin yok dostum!

    ya üst bilinç düzeylerine çıkacaksın veya bir an önce kötü olmayı öğreneceksin...
  • cok kotulukler gormus, cok uzulmus ve bu surec sonunda akilli hareket etmeye karar vermistir.
hesabın var mı? giriş yap