iyi bir insanın acımasız bir insana dönüşmesi

• en sonunda başımıza gelecek olay.
  ıyi bilirdik, değilmiş.
  #150554771
• iyi bir insan hiçbir zaman acımasız bir insana dönüşmez. sadece yediği kazıklardan dolayı bir süre maske takar ama o maske yüzüne hiç oturmaz. zaten bir süre sonra taktığı maskeyi çıkarır çünkü yüzüne yara yapmıştır.
  
  insanlar değişmez. şartlar gereği bir süre değişmek zorunda kalır ya da kaldığını sanır ama kısa bir süre sonra özüne döner. hele iyi insanlar asla ama asla değişmezler, değişemezler.
• pasif agresif davranış sergilemek olabilir. başka bi önerme de acımasız yerine duyarsız birine dönüşmek olabilir.
• bir kaç gün önce bir arkadaşımın konuyla örtüşen bir savunması olmuştu. başlığı görmüş iken paylaşayım. insanın insana yaptıkları üzerine konuştuğumuzda kendisi şöyle dedi. ben kötü biri değilim. fakat biri canımı yaktığında, bana kötülük yaptığında asla iyi kalmaya devam edemem. sen nasıl kalabiliyorsun böyle tepkisiz dedi. her insanın baş etme mekanizmasi farklı çalışır benimki de bu dedim. başlıkta bahsedilen kişi için de durum bundan ibaret olabilir. baş etme mekanizması böyle gelismistir.
• asla donusmez.
  iyi insana, ne kötuluk yapilirsa yapilsin
  maalesef vicdanli ve iyi olarak kalmaya devam ediyor gunun sonunda...
  cunku , istese bile fabrika ayarlarinin disina cikamaz ve donusemez.
  acimasiz insanlarin dogustan genetik kodlamalarinda var bu.
  sonradan da iyilesmiyor
  vardan yok, yoktan var edilemiyor.
  maalesef.
• hiç kimse sonradan sapmaz. iyi insan her zaman iyi insandır, belki zamanla daha tedbirli bir insana dönüşebilir ama acımasız bir insana dönüşmesi mümkün değil.
• hayatımda birisi için çok çok nadir hakaret eden birisiyimdir. hiç bedduamı alan olmamıştı. artık birileri için her gün kin kusuyorum, beddua ediyorum, küfür ediyorum. hatta ölse hiç üzülmem hakkımı helal etmem diyorum. yalan yok ahımı alanlardan birisini 1 yıldır tanıyorum, tanıdığım ilk günden beri ah ettirdi. 3 ay önce mesleki olarak allahından buldu, kurtuldum. kendimi iyi insan olarak konumlandırabilirim. iyi bir insan acımasız hale dönüşebiliyorsa canı yanmıştır, bir derdi vardır, hakkı yenmiştir, haksızlığa uğramıştır, kötüleştirilmiştir. iyi insan oldukça sikilen biz oluyoruz. artık canınıza tak ettikten sonra emin olun her şeye dönüşebilirsiniz. bir insanın ölmesini dilerken bile bulabiliyorum kendimi. "bundan sonra böyle" deyip yeni rotalar çiziyorum kendime. (kişiler: siyasi birileri veya kadın değil)
  
  ekleme: bu insanlar yüzünden antidepresana başladım. hayatımda kolay kolay ilaç tercih etmeyen beni antidepresan kullanmaya mecbur ettiler.
• "kendimizi anlaşılabilir bir suçu işleyen kişi olarak hayal edip, o suçu işlemeye niyetlenirsek, gerçekte kim olduğumuzun farkına varma yolunda iki yüzlülüğü bir kenara bıraktığımızdan pek ala emin olabiliriz." goethe
  
  sadakatle seviyor olmamız aslında bağımlılıktan.
  iyi niyet ve yardımseverliğin sebebi kendini beğenmişlikten,
  birilerin iyiliği için bir şey yapmak aslında sadizmden,
  cezayı talep etmemiz adaletten değil yıkıcılıktan,
  kendimizi sağ duyulu ve gerçekçi sanmamız korkularımızdan,
  fevkalade mütevaziliğimiz kibrimizden,
  kimseyi incitmemek için hareket etmemiz özgürlükten korkumuzdan,
  kaba olmak istememiz aslında samimiyetsizlikten,
  tarafsız olduğumuzu sanarken gerçekte hain olma ihtimali olabilir diyor eric fromm. (cümleler kitabın orijinal metni değil kabaca tarifidir.)
  
  ortada bir dönüşüm yoktur, var olanın açığa çıkması vardır, iyilik ve kötülük duruma göre değil ahlak seviyesine göre vardır.
  
  iyi, kötü insanı s... et, herkes yediği boku kantın dürüstlük seviyesinde olduğu gibi gizlemeden, eklemeden, çıkarmadan söylediği bir beyin sistemimiz olmasını isterdim. dünya o zaman çok güzel bir yer olabilirdi.
• bu konuyu tek cümlede açıklamış atalarımız.
  bıyık büküle büküle kaytan insan sikile sikile şeytan olurmuş.
• benim bu insan.
  
  hayatım boyunca kimseyi incitmemek için çabaladım. kimseye isteyerek kötülük yapmadım. her zaman insanın içindeki iyiliğe inandım, insanlığa dair umudumu yitirmedim. ama bana kalan sadece can acısı ve hayal kırıklıkları oldu. öyle ki hala kaç sene önce yaşadığım onca şeyi silemiyorum aklımdan ve kalbimden. canım çok yanıyor. çığlık atmak istiyorum bazen; hatta isyan etmek istiyorum ama nafile. yaşadıklarımı hiçbir şey değiştirmeyecek. dünya hiçbir zaman daha iyi bir yer haline gelmeyecek.
  
  yitirdim umudumu, bıraktım iyi ve anlayışlı bir insan olmayı. kötülük yapamam kimseye hala, ama içimde merhametin zerresi kalmadı artık.