iz bırakan kitap cümleleri

• "cahil bir toplum, özgür bırakılıp kendine seçim hakkı verilse dahi, hiçbir zaman özgür bir seçim yapamaz. sadece seçim yaptığını zanneder. cahil toplumla seçim yapmak; okuma yazma bilmeyen adama hangi kitabı okuyacağını sormak kadar ahmaklıktır! böyle bir seçimle iktidara gelenler, düzenledikleri tiyatro ile halkın egemenliğini çalan zalim ve madrabaz hainlerdir."
  
  -aforizmalar, friedrich wilhelm nietzsche
• "kavganın şafağı başlamıştı artık"
• bunlara son insanlar diyordu ve en büyük öfkesini onlara saklamıştı. bunlar, meydan okuyucu ideallere sırtını dönmüş ancak bundan memnun olan kadın ve erkeklerdi. var oluşları banaldı. aşırı sevinç veya acıyı sınırlamak için ellerinden gelen her şeyi yapmışlardı. endişeleri önemsiz ve narsistçeydi. dolayısıyla hayatlarını tutuk bir sıradanlıkla yaşıyor, kendilerini mutlu olduklarına dair kandırıyorlardı. bu modern dünyanın bir tanımı olabilir mi? büyük şeyler için çabalama riskinden çekinen bir dünya. daha yüksek değerlerden uzak duran ve sıradanlığı kucaklayan bir dünya. son insanlar nietsche’nin en büyük korkusuydu. bir yıldıza bakarlar ve onun peşinden gitmek yerine sadece göz kırparlar. akıl sağlığının yerinde olduğu son anlarında nietsche’nin yüzleştiği kaos muhtemelen bizimkiydi. sadece nasıl yaşamamız gerektiği değil, hayatın anlamının ne olduğu sorusu...
• "sevmek sahiplenmenin en güzel biçimidir herhalde, sahiplenmek ise, sevmenin en kötü biçimi."
  (bkz: jose saramago)
  (bkz: bilinmeyen adanın öyküsü)
• ''ama bireysellik kötü bir nitelikteyse, tüm hazlar, safra bulaşmış bir damağın tattığı kaliteli şaraplar gibidirler.'' , schopenhauer- aforizmalar
• "en fenası ne biliyor musun? belirsizlik. beni askıda bıraktın. havada kaldım. o zaman ne oluyor biliyor musun? insan yaşadıklarından kuşku duyuyor. ben gerçekten bunları yaşadım mı? bu soru... allahım bu soru beni öldürüyor. açıp açıp fotoğraflarımıza bakıyorum. oradasın, yanımdasın. işte diyorum, kerem yanımda, hayal görmemişim. ama bir şey olmalı, bir iz. anlamış olmalıydım. neden yanıldığımı bilmek istiyorum. bu sefer de bakışlarında bir gölge, bir pürüz arıyorum. işte maral bak, belliymiş zaten, sen anlamamışsın kızım demek istiyorum kendime. ama resimlerde o kadar güzel bakıyorsun ki... o kadar güzel seviyordun ki..." murat gülsoy- öyle güzel bir yer ki
• "insan türk olur da nasıl kemal paşadan yana olmaz." yaban/ yakup kadri karaosmanoğlu