iz bırakan kitap cümleleri
-
"dostlar ister inanın ister inanmayın ama uyandığımda kutuda tekrar olmak istedim. neden mi? orası sessizdi. kimsecikler yoktu. hatta ben bile yoktum belli bir süre sonra. "
-
sıkıntı var, boğuntu var, tedirginlik var, çirkinlik, yalan her şey var
ama hep umut var her şeyin içinde.... -
"sizin düzeninizle, akıl anlayışınızla, namus anlayışınızla, başarı anlayışınızla hiç bağdaşan yanım yok. aranızda dolaşmak için giyiniyorum. hem de iyi giyiniyorum; iyi giyinene iyi yer verdiğiniz için..."
-tezer özlü -
"olmak ya da olmamak, işte bütün sorun bu!
düşüncemizin katlanması mı güzel
zalim kaderin yumruklarına, oklarına
yoksa diretip bela denizlerine karşı
dur, yeter demesi mi?
ölmek, uyumak sadece!
düşünün ki uyumakla yalnız
bitebilir bütün acıları yüreğin,
çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü.
çünkü, o ölüm uykularında
sıyrıldığımız zaman yaşamak kaygısından
ne düşler görebilir insan, düşünmeli bunu.
bu düşüncedir felaketleri yaşanır yapan.
yoksa kim dayanabilir zamanın kırbacına?
zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine
sevgisinin kepaze edilmesine
kanunların bu kadar yavaş
yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine
kötülere kul olmasına iyi insanın
bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken?
kim ister bütün bunlara katlanmak
ağır bir hayatın altında inleyip terlemek
ölümden sonraki bir şeyden korkmasa
o kimsenin gidip de dönmediği bilinmez dünya
ürkütmese yüreğini?
bilmediğimiz belalara atılmaktansa
çektiklerine razı etmese insanları?
bilinç böyle korkak ediyor hepimizi:
düşüncenin soluk ışığı bulandırıyor
yürekten gelenin doğal rengini.
ve nice büyük, yiğitçe atılışlar
yollarını değiştirip bu yüzden
bir iş, bir eylem olma gücünü yitiriyorlar."
(bkz: hamlet) (bkz: william
shakespeare) -
birini sevmem için karşılık beklemem ki. zaten sevdiğim hiçbir şarkı da benim için bestelenmedi.
-
istemeden varım, istemeden öleceğim. olduğum şeyle olmadığım şey arasında, hayal ettiğim şeyle hayatın beni yaptığı şey arasında bir boşluğum, birer hiç olan şeylerin ortasındaki soyut ve tensel noktayım. var olduğum yerde, var olduğum için göğsüm sıkışırken ve bu hastalığın etrafımı saran şeylerden değil, ciğerlerimden kaynaklandığını bilirken, daha rahat nefes alabileceğim bir yer bulabilir miyim?
yüreğimin tam ortasında büyük bir yorgunluk var. asla olmadığım kişi beni üzüyor, ondan bana kalan anılardan anlayamadığım bir özlem kabarıyor. umutlara ve kesin inançlara çarpıp düştüm, benimle birlikte bütün batan güneşler de düştü.
hissettiğimin ne olduğunu asla bilememişimdir. herhangi bir duygu bahis konusu olduğunda ya da tarif edildiğinde, ruhumun bir parçasını anlatıyorlar gibi gelirdi, ama sonradan tekrar düşündüğümde hep şüpheye kapılırdım. gerçekten de hissettiğim gibi miyim, yoksa sadece öyle olduğumu mu sanıyorum.
(bkz: huzursuzluğun kitabı) * -
' gecedir! -ben yalnızım ve fırtınalı tepede kayboldum. rüzgâr dağlarda uğulduyor. nehir kayalardan aşağıya çağlıyor. hiçbir kulübe beni yağmurdan korumuyor, fırtınalı tepede terk edilmiş beni. ortaya çık ey ay, bulutlarının arasından! gösterin kendinizi ey gecenin yıldızları! götürsün beni ışığınız, avdan dönen sevgilimin, yanında çözdüğü yayı, etrafı koklayan köpekleri ile uzandığı yere! fakat burada, gittikçe büyüyen nehrin ortasındaki kayanın üzerinde tek başına oturmak zorundayım. nehir ve rüzgâr uğulduyor, sevgilimin sesini duyamıyorum.''
(bkz: die leiden des jungen werthers)- goethe -
-
annemizin şefkati, babamızın saçına düşen ak, ilk aşkımız, doğan çocuğumuz, dedelerimizin mezarlarıdır vatan dediğimiz şey.
ahmet ümit - elveda güzel vatanım -
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap