iz bırakan kitap cümleleri
-
-
"sevdiğin kadın kendi günlerinin ne kadar boş, dayanılmaz olduğunu sana söyleyebilir; şaşılacak olan, senin günlerinin nasıl geçtiğine hiç aldırmayışıdır."
(bkz: cesare pavese)
(bkz: yaşama uğraşı) -
bir insanı yargılamadan önce gökte üç ay eskiyinceye dek onun mokasenlerinde yürü.
(bkz: yüreğinin götürdüğü yere git) -
“kullanamadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldayan düşünceler neye yarardı?”
(bkz: içimizdeki şeytan)
(bkz: sabahattin ali) -
amacı, sanatıyla çok para kazanmak değildi. başka türlü geçinmenin yolunu bulduğu sürece, sanatını geçinmek için kullanmak bile istemiyordu. içini açığa vurmak istiyordu, başka bir şey değil; dış dünyanın verebileceği her şeyden harikulade bulduğu içini açığa vurmak...
koku/patrick süskind -
hayatı bir tragedya olarak yaşayanların ölümü de kahramanlar gibi olur.
stefan zweig - kendileriyle savaşanlar -
"her şeyin her şeyle aynı olmasının bedeli, hiçbir şeyin kendisi olamaması ile ödeniyor."
max horkheimer / the eclipse of reason -
-
insanlar birbirleriyle yürüyor ve birbirleriyle konuşuyor ve birbirleriyle yatıyor ve birbirlerini tanımıyorlar. insanlar birbirlerini tanısalardı, birbirleriyle yürümez, birbirleriyle konuşmaz, birbirleriyle yatmazlardı. "sen kendini tanıyor musun? " diye soruyorum kendime sık sık.
sarsıntı-thomas bernhard. -
“ne kadar çok insan, sırf mutlu olmaları gerektiğine inandıkları için mutsuz oluyordur acaba? peki ya mutsuz olan ve sadece bununla değil bir de tüm toplumun mutluluktan mest olmuş görünmesiyle baş etmek zorunda olan onca insana ne demeli? görünüşte mutlu olanlar mutluluklarında ısrar ettikçe mutsuzlar kendilerini dışlanmış hissetmezler mi? ”
(bkz: mutsuz olmak)
(bkz: wilhelm schmid)
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap