izmir

• muharrem ince'nin bir sözü vardı,
  
  "türkiye ne zaman türkiye olucak biliyor musunuz? bütün illeri izmir gibi olduğunda" demişti. bu söz bana çok doğru gelmişti. izmir türkiyenin göz bebeğidir ve her ne hikmetse bütün konularda farkını hissettirmiştir.
  
  ünlü mü istiyorsun? ünlülerin padişahları burdan çıkmıştır
  medeniyet mi istiyorsun? türkiyenin en avrupai şehridir
  güzellik mi istiyorsun? gözlerinle bakman yeterlidir...
• şu anda deli gibi yağmur ve dolu yağan şehir. lokasyon bornova.
• türkiye'nin ege bölgesinde bulunan güzide şehridir. aynı zamanda çocukluğumun ve neredeyse tüm tatillerimin geçtiği şehirdir. memleketim olmasa da memleketimden kat be kat daha fazla gittiğim ve zaman geçirdiğim güzide şehir olan izmir'in yeri bende çok farklıdır.
  
  doğma büyüme istanbulluyum. tatillerde memleketime gittiğim sayılıdır. hatta memleketime dair hiçbir şey bilmiyorum desem yeridir. öyle ki, herkes beni aslen izmirli sanır. izmir'e her gittiğimde karış karış geziyor olmaktan tutun da, tatilde nefes almak için tatil beldelerinden biri olan (bkz: dikili)'ye giderek yazlıkta nefes almalarımdan, kordon'da dolaşmalarımdan, karşıyaka'da mağaza mağaza gezmekten, kemeraltı'nda defalarca kaybolmaktan hiç mi hiç usanmam. insanın yaşadığı yer dışında böylesine bir yeri sevebilmesi ve gittiği zamanlar biriktirdiği anıları anımsaması çok huzur verici bir şey.
  
  küçükken iple çekerdim tatillerde izmir'e gitmeyi. en büyük zevkim kuzenlerim ve amcamla (bkz: fuar)'a gidip hayvanat bahçesini gezmek, lunaparkta vakit geçirmekti. hatta öyle bir şeydi ki bu artık geleneğimiz olmuştu. küçüklük fotoğraflarımın çoğu oradadır bu yüzden. zamanla eski tadı kalmadı tabii. hem biz büyüdük, hem fuar değişti. gerçekten bizzat değişikliği anlayabilen birisi olmak üzüyor bazen. tıpkı benim geleneğimin olması gibi çocuklarımın da en büyük zevkinin izmir'e gittiğimizde fuar'da vakit geçirmek olmasını çok isterdim.