• şuanda siyah kan adlı kitabını okuduğum yazar.
  • bu adam baska bir yaziyor, senaryo okuyor gibi roman filmlesiyor okuyanin kafasinda
  • kitaplarını soluksuz okuduğum yazardır. entry'i girerken hangi kitabı daha iyiydi diye düşündüm bir an ama seçemedim. okunası...
  • bende bir adet imzalı siyah kan adlı kitabı bulunan yazar.
  • (bkz: #24594308)
  • house'un gizli senaristi olabilitesi olan yazar.
    ikisi de bi süre sonra aynı şeyleri tekrarlayıp duruyo.
  • liseye başladığım yıl siyah kan ile başladı maceram. o yaşların verdiği etkiyle tırsa tırsa soluksuz okudum kitabı. dışarıda yağan yağmurun iç karartan sesi,çok can alıcı bir cinayet sahnesinde aniden elektrik kesilmesi,ev ahalisinin erkenden uyuması ve akabinde kapının gıcırdaması ve merdivende ayak sesleri...
    kitap beni öylesine sarıl sarmalamıştı ki gelen ancak psikopat bir seri katil olabilirdi o an başka bir ihtimal yoktu.nefesimi tuttum,merdivenden soluk soluğa biri çıkıyor kalbim durmuş bağıramıyorum bile.neyse ki sonra tanıdık bir ses işittim;dedemin üzüm yerken çıkardığı ses... hay ben seni öperim diye sarıldım dedeme,"az daha atar damarlarımı delip balmumuyla sıvayacaklardı dede!" dedim anlamadı tabi neyse.

    romandan fazlasıyla etkilenmiştim ve tabi ki ilk işim gidip diğer romanlarını edinmek oldu.taş meclisine bayıldım,leyleklerin uçuşuna öldüm,kızıl nehirlere taptım. tavsiye ettiğim kişiler bana teşekkür ettiler defalarca. ben ise okumaya devam ettim;şeytan yeminifinalinde doruk noktasına ulaşırken aynı tadı ölü ruhlar romanından alamadım;sanki finalini biliyordum artık. tabi bu eleştiri onun kötü olduğunu göstermez sadece diğerlerinin yanında vasat.

    kalıbımı basarım bütün kitaplarını okuyan biri elbet birinden birini oldukça sevecek ve farkına varmadan kendini olayların akışına kaptırıp hikayeye dahil olacaktır. cinayetler konusundaki yaratıcılık,olay yeri betimlemesi gibi konularda aşmış bir yazardır. bence tek bir romana bağlı kalmadan eserleri okunmalı ve senin jean-christophe grange kitabın hangisi diye sorulmalıdır.

    (bkz: bu da böyle biline)
  • akıcı ve gerilim yüklü romanların sahibi fransız bir yazar. bütün kitaplarını okumuş biri olarak diyebilirim ki, harika kurgulara sahip bir adam. kitapların sonu ne zaman nasıl gelmiş anlamıyorsunuz, bitmeden rahat edemiyorsunuz( hiç bitmesin istedim masalı yalan) gibi hislerin yanında, bu adamın finallerde bir sıkıntısı olduğunu düşünüyorum. o kadar kurgu yaratıcılık falan güme gitmiş, enteresan ilerleyen bir hikayenin sebebi verilecek misal, müthiş bir sebep var sanıyorsunuz ortada ama basite indirgemiş gibi geliyor. inanamadan sayfayı çevirip bakıyorum her seferinde böyle mi bitiyor yani diye. kanımca ya kendisi sıkılıyor uzun uğraşları sonucu, ya da pili bitiyor. grange alanının üstadı bana göre ama finallerine gelince bu şarkının karşılığıdır sonu .

    https://www.youtube.com/watch?v=w_wzvauesj8
  • kaiken isimli kitabı kitapçı raflarındaki yerini almıştır, beklemediğimden olsa gerek dost'ta görünce çığlık attım sevinçten.
  • halen ısrarla "the renowned author of the da vinci code, dan brown" ile karşılaştırma gereği duyan insanlara son kitabı kaiken'in ilk 40 sayfasını bi okumalarını önerdiğim yazar.

    dan brown bu psikolojik betimlemelerin hangilerini aktarabilmiş daha önce ey dostlar? o muhteşem dan brown kaç defa sizi kahramanın psikolojik dünyası içine alıp oturtmuş? hangi kitabında bir olivier passan, bir mathias freire, bir jacques reverdi, bir louis antioche yaratmış dan brown?

    ısrarla ve üzerine bastıra bastıra söylüyorum; dan brown, günümüz dünya gençliğinin az buçuk marjinal olma kaygısından faydalanıp hristiyanlık tarihini sikko karakteri robert langdon'la harmanlayan ve sonra da ortalama herhangi bir zekanın oluşturabileceği bir kurguya bunu oturtan, ve bunu sadece 2-3 yılda bir becerebilen bir yazardır.

    jean-christophe grangé'yi böyle bir tanıma sokmak şu an için pek mümkün değil, lütfen okuyun. sadece şunu söyleyebilirim ki, her satırını didik ettiğim kitaplarından her sene bir tane yazıyor.

    şimdi ben bu yazıyı neden yazdım? çünkü memleketimde arka arkaya çıkan dan brown ve grangé kitaplarının ikisi de bestseller oluyor. bu iki bestseller arasında bir karşılaştırma almış başını gidiyor, ve ben bu noktada bir şeyden çok şikayetçiyim: grangé'nin kitaplarını sırf 'ayy çok güzel kurgu, çok gerildim, çok sürükleyici elimden bırakamadım iki günde bitirdim' demek için almasın insanlar. bu adam bestseller oluyor olabilir, -bence olmamalı- ama bestseller olmasının sebebi genel kanının aksine ucuz gerilim değil. emin olun bu adamın kitaplarında çok daha fazlası var, satır aralarında oturup incelenesi ve üzerine uzun uzun düşünülesi çok fazla şey var. yoksa ben niye inferno'yu üç günde bitirmeme rağmen kaiken'in üç günde sadece altmışıncı sayfasına geliyorum?

    sözün özü, (bkz: #29925039).
hesabın var mı? giriş yap