kaan özer

• i - savaş
  
  duvarlarda
  içimizdeki savaştan kalma bir leke
  ve altına imzasını atacak kadar cesur bir kadın
  - nora levi; günahsız orospu.
  
  fırında pişen göğüslerimizi, dengesi bozuk bir kedi yedi
  her sabah avuçladığım geometrik yüzün artık yok
  tensiz, etsiz ve bacaksız ruh gibi sokul burun deliklerimin gölgesine.
  bu yalnızlığı ancak seninle yenebilirim nora.
  çünkü sen benim yerleşim bölgemde saklanacak delik arayan bir orospu
  ben senin özgeçmişinde bir fiil!
  yani ikimiz de ikimize yapış yapış
  ikimiz de ikimize sarhoş bir film arası… bunun şakası yok nora.
  bir gün saçlarını yedi atmışbeşlik mermiyle dağıtıverirler.
  ve ben gözlerinde koşarken ölürüm yapma!
  
  ii- itiraf
  
  seni öldürmek istememiştim nora
  beraber bir delikanlının yüreğinden yırtılıp
  kaçacaktık ana rahmine doğru.
  o sınırı da geçtik mi nora
  o sınırı da geçtik mi bize tanrı bile dokunamayacaktı.
  çünkü bu yeryüzü bu cehennem, hayallerimize sığmayacak kadardı!
  hayal et nora! düşün!
  memelerin ve geometrik yüzün yok,
  paslı organların kimin umurunda!
  biz olacaktık bir rahmin köşesinde özgür.
  bir gece gibi çabuk, gece gibi ince ve sessiz nora
  sahibine yalanan it gibi itaatkar
  varlık bilmecesinde yokluğun hiç zaferi gibi
  düşün nora düşün!
  bu ölüm, sinir krizleri geçiren şiir kadar buruk
  sen bu hikayeden başka bir hikayeye nakledilen
  kan,
  acildeki yatalak bekleyişlerim gibisin.
  öldürmek istememiştim nora.
  beraber bir delikanlının yüreğinden yırtılıp
  kaçacaktık ana rahmine doğru.
  o sınırı da geçtik mi nora
  o sınırı da geçtik mi bize tanrı bile dokunamayacaktı.
  çünkü bu yeryüzü bu cehennem, yasak bir döl yatağı
  hayal et nora! düşün!
  seni öldürüp, bu savaşın namusunu temizledim.
  artık tanrı’na dönebilirsin…
  
  iii – hiç
  
  nora levi: günahsız orospu
  en çok böyle zamanlarda çıkarsın koynumdan.
  git nora! git nora! git yoksa yine sevişeceğiz.
  
  iv – cesaret
  
  sana yemin ederim
  yemin ederim yüzyıllarca
  istediğin gibi yaptım: bir iki beden büyük gelen bu dünya’dan
  yüzdüm derini. iltihaplandım sana nora. artık mezarda hiçbir toprak kayması
  hiçbir melek, hiçbir mevsim uyandırmaz seni.
  bu ölüm,
  tıpkı senin gibi ağır,
  tek başına!
  
  v – kıyamet
  
  sabahın geceye boşaldığı vakit kulağımda
  şizofren bir melodi!
  ağzında taşıdığı karanfil, mağrur uğultu, pavarotti yavrusu!
  tanrı’nın başucuna konuveren ölü insan kuşları!
  ve nora levi: cesur orospu…
  sırat köprüsünde buluşacaktık: bir iki durak önce indin. bavulumda sana ayırdığım günahlarım
  bavulumda sümküren hastalıklı şiirler!
  hadi nora! hadi nora! hadi geç kalacağız: bu savaş bizim sonumuz olacak...
• siyahengi
  
  bu kenti sen uyurken devireceğim üstüne.
  yatağını düzeltmek için kalktığında anlayacaksın
  öldükten sonra bile bana borçlu olduğunu...
  elbisesini çıkaracaksın aramızdaki tüm sevgi dolu ilişkilerin.
  çırılçıplak bir orospu gibi sokağa fırlayacak feryatlarımız...
  hiç(!) kimse ama hiç(!) kimse bu çığlığın nedenini merak etmeyecek.
  sabrını çöp tenekesine atıp ateşe vereceksin.
  mart kapısında kediler suratına tükürecek gecenin.
  yıkıntılarla dolu sokaklarda,
  eskimiş gönlüme sarılacaksın üşüyerek...
  kırgın
  kemirgen
  son meteliğe kurşun atan andropulos gibi barbar,
  bacak arasından yeni aşklar yaratabilen tanrılar gibi kısa saçlı
  ama fotojenik erkeklerle sevişeceksin...
  gözleri acemi bir istanbul aşığı onun.
  iz bilmez, yol bilmez şaşkın!
  ihtiyar otobüslere tutunsa midesi bulanır;
  müsait bir yerde inse bilmediği, boynunda taşıdığı namusu titrer.
  kırılır bilekleri parmak uçlarından kırk bin parçaya
  -senin yalnızca kırmızı ışıklarda yapabildiğin duraksamaların,
  onun kafasına geçirdiği kese kağıdı olur.
  kayar zaman ıslak asfaltınızdan!
  kayar da düşer,
  yıkılır istanbul! yıkılır üstünüze...
  
  ...
• gezi parkı direnişindeki en nadide sloganlara şukela posterler tasarlamış arkadaşımız. albüme şuradan ulaşılabilir.
  
  şahsi internet sitesine de buradan
• görebildiğim kadarıyla gayet kaliteli şiirlerin şairi. ayrıca foto renklendirme işlerine de devam etmesini dilerim.
  
  müsaitsen organlarım bu gece sende kalacak.
  beni hatırlarsın cilvendim
  hatırlarsın mecburi istikametindim.
  bu eylüle de seninle girdik tesadüfe bak.
  rüzgârı göğsünde yumuşatan gözü kanlı bir geceydi.
  önce şiddet fark etti bilincin bedenine saplanan,
  sarıp sarmalayan,
  bir ihtimal tedirginliği soluyan zamanın
  -koltuk altına kıvrılmış temiz arzularını.
  tesadüf evcil,
  tesadüf ürperti,
  tesadüf bir önceki eylülden daha eylül.
  beni iyi bilirsin,
  kısa saçlı üvey kardeşinim;
  sarsılan güven,
  güvenden boşalan bir silahla,
  tabiatla,
  insan etiyle,
  tek başına milleti tamamlayan,
  belirli belirsiz duyduğun
  ilk ve tek özne!
  ve ben seni bu yüzden, kendimden ağır bir cüretle seviyorum.
  dudaklarında ürperen,
  dudaklarında şahlanan,
  dudaklarınla eşdeğer titreyen bedenimin ibneliği olmasa,
  her ne kadar sana seslenen bir anlayışın ifadesi olmasa,
  her ne kadar rahimden,
  peşinden ya da o karmakarışık aklından dökülen kahkahaların imlası
  bir geceyle,
  tırnaklarını yerinden söküp ruhunu ırzına geçiren geceyle,
  öldüresiye suya çizen geceyle,
  tanrıya gözdağı veren geceyle etrafını kuşatan tek kruvazör olmasa,
  sen,
  denizin kasıklarında beni savunmaktan,
  saçlarımı savurmaktan tutuklu,
  mevsime bulaşmış bir eylül olarak kalacaktın.
  bu eylüle de seninle girdik tesadüfe bak.
  beni okşama bu sebepten
  beni bağıra bağıra çağırma
  organlarım sende kalabilir diye, hırsla
  herhangi bir ihtimalin ensesine fısıldama:
  duyduğum bu nedensiz uğultu,
  rüzgârı göğsünde yumuşatan gözü kanlı bir gecenin,
  bedenimden kaçarken duyduğu en utangaç rengiydi.
  şiddetten ne dediğimi bilmiyorum
  bu ihlalden doğacak aşk
  yeni bir eylül kavgası!
  -
  kaan özer
  yayın tarihi: 15/10/2009