• her kabak tatlısı sevmeyen insanın belli bir yaştan sonra atlayacağı eşik.

    ben hiç sevmezdim. insanların bi profiterol falan dururken bunu istemelerine anlam veremezdim.
    artık seviyorum , yiyorum ama hala profiterol varsa menüde önce onu tercih ediyorum.
  • kesinlikle varolan eşik. 20 yaşıma kadar ağzıma sürmez, kokusuna dayanamazken, güne kabak tatlısıyla başlamanın dayanılmaz hafifliği (!) ni yaşıyorum. bol fındıkla deneyiniz.
  • bütün tatlılar kabak tadı verdiği zamandır.
  • kesinlikle ve kesinlikle var olan eşiktir. eskiden evde var olmasına tahammül dahi edemezken şimdi gittiğim her yerde tatlı olarak kabak tatlısı yiyorum. (bkz: kabak tatlısı çok güzel gelsene)
  • bol kaymak ve bol ceviz ile 5 yaşına indirgenebilecek eşiktir.
    birde böyle şerbetinin ayarını bilen biri yapmışsa...
    çok pis canım çekti şuan.
  • aslında öncesinde azar azar yememe rağmen, kelimenin tam anlamıyla "kabak tatlısı tutkunu" olmam askerliğe denk geliyor. bunda, mutfak çavuşu olmamın ve tatlının hazırlanmasında bizzat katkıda bulunmanın etkisi de var sanırım. istediğim kadar ceviz koyabiliyor, şerbetini ayarlayabiliyordum. buyrun beklerim, birlikte yiyelim.
  • kireç kaymağına yatırılmışını yedikten sonra gelinen eşiktir.
  • her ama her hafta kabak tatlısı yapıp, sanki aylardır yememişçesine "nom nom nom" diye yiyen bir babaya sahip olan benim hiç gelemediğim eşiktir. seveceğim varsa da sevemiyorum kendilerini, zira "kabak tadı vermek" deyimi bizim evde vücut buluyor!
  • annenin elinden çıkmasıyla çok küçük yaşlarda aşılmış eşiktir. hafif fırınlanmış,dövülmüş ceviz ve tahin eşliğinde.
hesabın var mı? giriş yap