kağıt bir gemi ve süreya'dan bir dize

• saian'ın cemal süreya'nın bir dizesini kullanarak yaptığı ve üstadı andığı parçası. bu kış gününde saian yine vurdu o derin sözleriyle. beşiktaş'ta bir bankta biten bir parçadan sonra bu sefer de cemal süreya ile yaraladı bizi.
  
  parçayı dinlemek için şuraya .
  
  yok ya?!... gel de şarkı söyle
  bildiğin tek şiir kalsın aklında hem de her öğlen
  serteldin çünkü artık her şarkı sıyrılır etinden
  ya da saçlarının sesini bizzat taklit ettiğimden
  soğuk! boynundaki bir leke gibi sesin boğuk
  uzaktaki kız çocuklarından farksız duan donuk
  ölüler için söylenen her şarkı son yeter şartı
  gemiler indi kasıklarına gemiler bir gri martı
  gülen ağzından sönen cigaradan duraktan
  bir sinemanın en ön koltuğundan… dudaktan
  düz taranmış yalnızlığından ve kokundan
  bir kriz gibi geçerdim neden bilmem solundan
  
  eli kimin kasımpatı
  gece ve de güne
  güle bakıp utan
  hadi beni tutup öp hey
  benim çatıkatım tıpatıp
  bi' katı pateloji
  sana kapılıp adını batıda bırakıp
  atan ey!
  
  susardık... yıldızları sayıp susardık
  ne kadar dargınsak biz o kadar güzeldik
  ben nazım'dan anlatırdım ya da süreya’dan
  içine ağlardın ben kalkardım mavi bir rüyadan
  demesin! aynalar aynalıktan çekilsin veya
  karnının içindeki eski kırık çekmeceler veya.
  bir şarkı yağmur gibi doldurabildi bir semti
  bir semti tam on dört yerinden bir adam terk etti.
  gözlerinde bir kumsal biriktirdiğinden bu yana,
  eksik onca kenti tamamladığından beri yani
  birkaç öpüşünle binlerce düşü açıklarken hani
  ölüm kendini astı hiç silah sesi duymadım ben
  çığlık bazen en gösterişli susmak bir bakıma
  susması bazen bir sessiz çığlık bir kadının
  
  uzaklara öyle bir bakışın vardı kafeteryada keşke!
  keşke yalnız bunun için sevseydim seni
  
  şimdi bir sorum var...
  dirilerin üzerleri toprakla örtülür mü? ya da…
  siz hiç bir okyanusu dudaklarından öptünüz mü?
• saian kusura bakmasın ama, ortadaki "eli kimin kasımpatı..." kısmını kesip, 1. bölümü, 2. bölüme bağladım ben.
  
  hatta utanmasam;
  
  "bir semti tam on dört yerinden bir adam terk etti.
  gözlerinde bir kumsal biriktirdiğinden bu yana,
  eksik onca kenti tamamladığından beri yani
  birkaç öpüşünle binlerce düşü açıklarken hani
  ölüm kendini astı hiç silah sesi duymadım ben
  çığlık bazen en gösterişli susmak bir bakıma
  susması bazen bir sessiz çığlık bir kadının
  uzaklara öyle bir bakışın vardı kafeteryada keşke!
  keşke yalnız bunun için sevseydim seni"
  
  kısmını defalarca ardarda bağlayacağım.
  
  "ne kadar dargınsak biz o kadar güzeldik" nasıl bir cümledir!
  
  rap şaheseri!
• "siz hiç bir okyanusu dudaklarından öptünüz mü?" diyip çektiğiniz bir aşk acısı yokken bile insanda aşk acısını özleten saian eseri.
• saian'ın efsane şarkısıdır.
  
  https://www.youtube.com/watch?v=g_n6hbnolqu
• "şimdi bir sorum var...
  dirilerin üzerleri toprakla örtülür mü? ya da...
  siz hiç bir okyanusu dudaklarından öptünüz mü?"
  
  nefis...
  
  (bkz: saian)
• saianla ilk tanıştığım şarkı olmasının yanı sıra soğuk, kalabalık ve karanlık istanbulun yansımasıdır benim için.
  
  susardık… yıldızları sayıp susardık
  ne kadar dargınsak biz o kadar güzeldik
  ben nazım'dan anlatırdım ya da süreya'dan
  içine ağlardın ben kalkardım mavi bir rüyadan