kar yağdı diye sevinen insan

• kar, yaşamına engel olmuyorsa, hayatı zorlaştırmiyorsa sevinir tabii.
• benimdir.
  büyükşehirde yaşıyordur. yazın susuz kalmak istemiyordur. kar yağarken yürüyüş yapmayı seviyordur. yürüyüş yaparken eline bir poşet almayı da ihmal etmez :)
• benim. şöyle iki üç metre birikse de içinde yuvarlansam.
• anılarla mutlu olabilecek kadar huzurlu, ufak şeylerle mutlu olabilecek kadar keyifli bir insandır. mutlu olmayı öğrendiği için başkalarını da mutlu edebilecek gücü kendinde buluyordur belki. hem başkasına iyi gelmek için önce insanın kendini iyi etmesi lazım değil mi?
  çocukluğumun favori anılarından birini hatırlattığı için ben de sevinirim kar yağdığında. 2002 yılında ilkokuldayım. yılbaşı tatilini yeni yapmıştık. hayatımda bir daha görmediğim kadar çok kar yağdı istanbul'a. teyzem, yakın civarda dolaşıp geleceğiz diyerek ninemi kandırdı. attık kendimizi sokaklara. seferler iptal edilmeden önceki son vapura bindik. üzerimde çuha yeşili bir mont. teyzemin üzerinde de mürdüm rengi kabanı. teyzemin botlarından dizlerine dek çıkan kırmızı yün çorapları. benim ayağımdaysa turuncu botlarım. hardal rengi atkım ve berem. bu renk cümbüşü içinde gülhane parkında kartopu oynadık. birkaç turist haricinde kimseler yok. o gün sirkeci'de içtiğim sahlepten aldığım lezzeti başka hiçbir sahlepten almadım. galata köprüsü'nü yürüyüp karaköy'e vardık. karaköy'de seyyar arabada fındık kavurup satan bir amcadan sıcak sıcak fındıklar alıp yedik. karaköy'den tünele ilk kez o gün bindim. istiklal caddesi'nde lapa lapa yağan kar eşliğinde yürüdük. taksim'e dek yol üzeri avucumuza sıkıştırdığımız karlarla yaptığımız kar toplarıyla birbirimize sataştık. o gün eve vardığımızda ikimizin de ateşi çıktı. antibiyotikler etki etmeyince zatürre başlangıcı teşhisi kondu bana. zatürre olacak kadar üşümüşüm. oysa ben üşüdüğümü hatırlamıyorum bile.
  teyzemle uzun zaman o günü andık. film gibi bir günden elimizde bir fotoğraf bile olmadığı için üzülürdük. meğer nuri bilge ceylan o günün filmini çekmiş zaten. yıllar sonra uzak filmini izlediğimde hemen teyzeme de izlettim. film ağzımızda taze kavrulmuş fındık ve sahlep tadı bırakmıştı. şimdi bunları yazarken camdan dışarı baktığımda yağan karın ağzımda bıraktığı tat gibi.
• sokak hayvanlarını hiç, ama hiç umursamayan duyarsız insandır. sorarsanız hayvansever geçinir, evde cins kedisi vardır, sıcacık ortamında mutludur. ama karlı bir gecede bedenini ısıtmak için titreyen bir sokak kedisini aklına bile getirmez.
  
  benim okul grubumda var bu kişi, okudukça sinir oluyorum, zira o kediyi ona ben bulmuştum. ama yeterince duyarlılık oluşturamamışım. oysa sözlük ortamında kar yağdı diye sokak kedilerini banyosunda misafir eden insanlar da tanıyorum.
  
  biz ise az önce büyük bir tabak sıcak mama hazırlayıp çöpün altına bıraktık. umarım sokağın tüm kedileri donmadan yeme imkanını bulur.
• yağsaydı çok sevinirdim çünkü buraya yağmıyor. bence muhteşem bir şey. o beyazlık ve lapa lapa yağan kar gerçekten sevindiriyor insanı..
• çocukluktan kalan güzel duyguları bünyesinde barındırmayı başarmış insandır. daha o kadar kirlenmemişken biz, yani çocukken biz, mutluluk için çok uğraşmamıza gerek olmazdı. o günleri hatırlatan, o günlerden kalma güzel bir duyguyu kaybetmemiştir bu insan. iyi biridir büyük ihtimalle. ya da iyi kalmaya çalışan.
• barajlar doluyor diye sevinen ama sokakta kalan insan ve hayvan bireylere üzülen kişidir.insan olmak zor zanaat.
• karda yuvarlanması gereken kişidir. sevineceğiz tabii;
  görsel
• mutluyum su an hemde cok!! allahh!