kara güneş

• (bkz: blacksun)
• "against the fall of night" adlı romanın türkçe ismidir.1984 yılında baskan bilim-kurgu serisi'nin 17. kitabı olarak basılmıştır. arthur c clarkeusta tarafından yazılmış bir bilim-kurgu'dur.
  arthur abim, kitabı çok beğenmemiş olacak ki kitabı tekrar yazmıştır. the city and the stars adlı romanını aynı tema üzerine, ama bazı ufaklı büyüklü değişiklikler yaparak bu kitabın üzerine yazmıştır.
• (bkz: karagounis)
• (bkz: gunes tutulması)
• izmirde alsancakta^* bir gece yürürken sokakta müziklerini duyup etkilendiğim, yarım saat kadar sonra oturduğum bardan^* fırlayarak yanlarına gittiğimde onlarla çalma isteğimi kırmayıp darbukalarını benimle paylaşan, çalmayı bilmediğim halde bir 10 dakika kadar yere oturup birlikte müzik yaptığımız, sonrasında da bana cdlerini hediye eden güzel insanlardan kurulu güzel topluluk.
• soz ve muzigi yildiz tilbeye ait, levent yuksel'in uslanmadim adli albumundeki o'nun eski gunlerini az da olsa hatirlatan, keske diger parcalarida bu denli olabilseydi dedirten, dikkatleri ceken bir parca.
  
  yandim eridim tanrim böyle kul yaratilir mi?
  gördüm büyülendim ah yenildim
  bir çift karagüneş deydi birden gözlerime
  sana emanetim yarabbim
  
  güne geceye senelere
  kabima siğamazken duruldum
  ne tuhaf içimde arzular
  sanki ilk defa aşik oldum
  
  senle talan olsun malim mülküm herşeyim
  sen dile uğruna hemen canimi veririm
  herşey yalan olsun sen ol benim gerçeğim
  sen çiçekleri bariştir ben suya dönerim...
• ismi gibi karanlık değil yaptıkları müzik. ama ısıttığı kesin güneş gibi.eriyip gidiyor dünya, eriyip gidiyor insan diyor bir şarkısında. kar yağarken dinlemesi güzel şarkı.
• aslen özgür bir de kardeşi var dünya tatlısı öder olan grup. bu adamlar müzisyen ve tv kutusuna sığmazlar, sokaklardır yeri.
  (bkz: mor menekşe)
• çok sevdiğim gruptur, muzikleri insana huzur verir, biraz kendi içine dönmesini sağlar. bir ayna gibidir adeta kendine tuttuğun...
• arapçası nur-ı siyah'tır. hem batı şiirinde hem de divan şiiri geleneğinde kullanılan yaygın imgelerden biridir.
  asaf halet çelebi'nin bir şiirinde geçer:
  bir vardım
  bir yokdum
  ben doğdum
  selim-i salis'in köşkünde
  sebepsiz hüzün hocamdı
  loş odalar mektebinde
  harem ağaları lalaydı
  kara sevdama
  uyudum
  büyüdüm
  ve nurusiyaha ağladım
  nurusiyaha ağladığım zaman, annem suzidilara idi
  ve babam bir tanbur
  annem susdu
  babam küsdü
  ama ben niçin hala nurusiyaha ağlarım
  nurusiyaaah
  nurusiyaaah