• karadenize kiyisi olan illerimizde oturan vatandaslarimizi kastedebilen bir isim tamlamasi.
  • (bkz: karadeniz erkeği)
  • bir haber konusu.
  • efendim olay şöyle vuku bulmuştur. amcam kırmızıyı son anda görüp durmaya çalışmış ama duramamıştır. ama içi rahat etmemiş ve ışıkların 5 metre ilerisinde yolda tek başına kırmızı ışığa saygı gösterip ışık süresince beklemiştir. işte böyledir karadeniz insanı. kimisi çakal kimisi de safi saftır, iyi yüreklidir, neyseki çakalına daha rastlamadım.
  • suratları elma gibi kırmızıdır.
    veyahutta $öyle daha edebi bir tabirle: yanakları al aldır, karadeniz insanımızın.
  • iyi niyetli, saf, temiz insanlardır. en azından tanıdıklarım öyle...
  • trabzon'da mara$ caddesindeki thy bürosunda, i$yerinin camına "parası çok i$ten anlamayanlar aranıyor" $eklinde bir a4 yapı$tırılmı$tı.. buna benzer ilginç olaylara konu olmu$ yöre insanlarıdır.. bir de cümlelerinin sonunda "da" ekini çoğu zaman kullanırlar..
  • iklimin getirdiği dirilikleri, denizin getirdiği hareketlilikleri, hamsinin getirdiği pratik zekalarıyla ekoldür karadeniz insanı. pratiktir karadeniz insanı, içtendir, komiktir, karşılıksız sevendir.
    (bkz: trabzon lisesi)
    (bkz: hamsi balık değildir)
  • hayati dalgaya alabilen, kendisiyle bile kafa bulabilen neseli insan. sinirli ve biraz da inatci olmalariyla da meshurdurlar. silahi severler.
  • bir tarafından bir kısım mensubu olduğum bu coğrafya insanı için uzun süredir bir şeyler yazmak istiyor ama erteliyordum. telaşımızı, yerinde duramama halimizi, tezcanlılığımızı, sabırsızlığımızı, hareketliliğimizi bir şekilde genellemek istiyordum, erteledim. iyi ki de ertelemişim, yiğit özgür kardeşimiz geçen haftalarda o kadar güzel ve sade bir karikatürle anlatmış ki bu insanı, bana da yorumu kısa kesip karikatür canlandırma işini yapmak düştü, hiç sevmediğim bir şey olmasına karşın. ne yapayım, alamadım kendimi.

    fon: "dünya barış ve kardeşlik haftası", new york. 77 milletten tür tür çocuk bir sevgi çemberi oluşturmuş, el ele tutuşuyorlar. hepsi sabit, kameraya gülümsüyor, aralarında titreyen, patlamaya hazır, artık beklemekten sıkılmış, "oy oy oy" şeklinde "ha uşak" diyen bir çocuk.

    güvenlik görevlisi: "tüm birimler dikkat! karadenizli çocuk sorun çıkarıcak galiba"
    merkez: "sorun yok mayk.. biraz müsade edin, horon tepsin, çok bile durdu o çocuk."

    haydi ben de çok durdum ekranın karşısında, bitireyim şu entry'yi de gideyim horon tepeyim.

    not: buradan sakin karadenizliler'e selam eder, kendilerine gıptalarımı gönderirim.
hesabın var mı? giriş yap