karanlığın günü

• süper leyla erbil kitabı.
  
  insanın bizatihi insan olmaktan kaynaklanan gedikleri olduğu düşüncesi, bu düşüncenin zıtlıklar ya da benzerliklerle okuyucuya gösterilmesi, iç burkan bi delilik hikayesi, islami ağızdan insanı kamil mefhumu ve gediklerle dolu insanın insan-ı kamil olma yolundaki ilerleyişi -belki de ilerleyemeyişi-, anlatıcının "ben"i ile "öteki"leştirdiği asiyesi, güvercinleri, güvercinleri, güvercinleri ve güvercinlerle anlatmak istedikleri, anlatımının postmoderniliği, değiştirip dönüştürdüğü biçimleri ve dahi yamalı bohça anlatımın güzelliği....
• (bkz: karanligin sol eli)
• --- spoiler ---
  anneme gittim:
  bir kanat parçasiyla kirik bacakli komodinin tozunu alir gibi yapiyor. karsisinda durup seyrettim onu, göz göze geldik, "birisini mi ariyorsunuz yavrum?" dedi. yataginin ucuna ilistim, hüngür hüngür aglamaya basladim, o da yanima durdu, omuzlarima elindeki kanatla vurdu birkaç kez, "neyiniz var yavrum?" dedi. anlamsiz bir aci kirisikliklarinin arasina çikmaz bir toz gibi sinmisti. hemsire odasindan bir sarki isitildi. içini çekti, o da katildi sarkiya:
  
  siyah ebrularin duruben çatma
  gamzen oklarini âsika atma
  sana gönül verdim beni aglatma
  benim gönlüm sürûru
  
  -söylüyorsun! hatirliyorsun!
  -babanin sarkisiydi, ne güzel sesi vardi rahmetlinin!
  -hatirliyorsun babami, öldügünü, her seyi hatirliyorsun?..
  -tabii hatirlarim, neden? sen nesli degil misin?
  -evet, evet, anacigim benim! diye sarildim...
  
  yüzü kipritisizliga, henüz hiçbir duyguyu tatmamis, denememis o çocuksuluga kaydi, gözlerini belerterek bakti bakti.
  
  -afedersiniz, yavrum, bi derdiniz mi var? neden bana öyle bakiyorsunuz? dedi.
  --- spoiler ---
• tasavvuftan fazlaca bahseden bir kitap. ancak; tasavvuftan bahseden birçok kitap gibi, birçok yazarda olduğu gibi, tasavvufun bilinmediğini anladığımız kitap. üzerine binlerce, kitabın kendi kalınlığını yüzlerce kez geçecek makaleler yazılan bu kitap, birçok diğeri gibi tasavvufa hakim olmadan, tasavvuf hakkında çalakalem yazılmış bir kitap. maalesef.
  
  yine de okuyoruz.
• "kafka'yı okumuş olabilir mi? lermontov'u? melville'i? moby dick'i okumadan nasıl kendi dünyasına bakar insan? nasıl kavrar kendisini? insan kendini kavrar ben buyum diyebilir mi?"
  
  leyla erbil // karanlığın günü (210. sayfa)