• acunmedya'nın karantina süresinde aşırı zenginleşmesi.
    adam futbol klübü alıyor ulan. uyanın amk sizin paranızla alıyor.
  • karşı apartmanın gider sesi.

    ramazanın son günü, son iftar yapıldı.
    bahçede çay - sigara ile meşgulüm. sokağa çıkma yasağı da var.

    bir yerden şarıl şarıl su sesi geliyor. ilkinde yakalayamadım. sonra ikinci, üçüncü...
    adamlar tuvalet giderini apartmanın dışından vermişler. maşallah yükünü bırakan bırakana. durduramıyoruz.

    tesadüfen yaşıyoruz. karantina ve sokağa çıkma yasağının sessizliği olmasa fark edemeyecektim. belki de giderin sızdırdığı bir gün oradan geçerken üstüme pisleyeceklerdi. ne büyüksün allah.
  • şimdi, bana kimse bir şey demese, ben evden birkaç hafta çıkmam. ama biri yasak koyduğu zaman duvarlar üstüme üstüme geliyor. illa kaçıcam evden, sokak aralarında üç beş tur atıp kendimi kaybedicem. baskıya gelemiyormuşum onu farkettim.

    sessizliği çok sevdiğimi sanıyormuşum mesela.. ama sevdiğim kısa süreli sessizlikmiş. haftada bir gün kafa dinleme gibi düşün. arka arkaya evden çıkma yasağı olunca o muazzam sessizlik insanı bir süre sonra geriyor.

    "yalnızlık" kıymetini bilene çok kıymetlidir. ancak bir noktadan sonra o yalnızlık bile yukarıda anlattığım sessizlik gibi bişey oluyor.
  • içinde bulunduğumuz sıkıcı belki moral bozan ve alışılmadık durum içinde hayatımızda fark ettiğimiz şeylerdir.

    kendi adıma dışarı rahatça çıkabilmenin bile aslında ne kadar büyük bir mutluluk olduğunu fark ettim. yorucu belki çoğu zaman zor ve mutsuz günlük yaşantımızda bile ne büyük şeymiş rahatça dışarı çıkabilmek!
  • farklı hayat tarzlarını tanımış olduk.
hesabın var mı? giriş yap