• bugün duyduğum ve beni etkileyen soru.

    bugün iş çıkışı eve geldiğimde apartmanın girişinde 3-4 çocuk vardı. bir oğlan 3 tane kız çocuğu. küçük olan 1-2 yaşlarında. turuncu saçlı, kıvırcık çok tatlı bir kız çocuğu. görünce kayıtsız kalamadım yanında diz çöktüm biraz konuşayım dedim. adın ne vs sorunca utandı ablasının kucağına kaçtı ona sarılıyor. yanında 4 yaşlarında yine kardeşi olan çocuk cevap veriyor. adı miray'mış. diğer çocukların elinde bahçeden kopardıkları çiçekler vardı miray'ın dikkatini çeksin diye gel sana da çiçek koparalım, bak ablanlarda var sana da alalım dedim. o iyice ablasına sarılmaya devam etti. bir iki kez söyledim ama çekindiği için kafasını kaldırmıyordu bile. sonra onun yerine sorulara cevap veren kardeşi sordu bu soruyu. kardeşimi kaçırmayacaksın değil mi? yani 4 yaşında bir çocuktan bu soruyu duyunca beynimden vurulmuş gibi oldum. aklıma onlarca çocuğa yapılan şeyler geldi. insanlık adına ben utandım. cevap veremedim.

    ailesi demek ki bu konularda kendilerini uyarmış, çocuklarını bu bilinçle yetiştirmeye çalışıyorlar. kendilerini korumak için yapabilecekleri asgari şeyleri öğretmeye çalışıyorlar. bu yaşta sadece oyun oynamak, gülmek, eğlenmekle meşgul olması gereken bir çocuğa bunları öğretmek zorunda kalıyoruz.

    çocuklara bu acıları yaşatanlara yazıklar olsun. umarım bu hayatta en ızdırap dolu ne varsa yaşamadan siktir olup gitmezler bu dünyadan.
hesabın var mı? giriş yap