• türk kültüründe "kardeş" kavramı gereğinden fazla abartılır. akrabalık derecesinden dolayı çok mühim , olmazsa olmaz , en değerli insan kalıbına sokulmaya çalışılır.( her bokun abartıldığı gibi)o yüzden kardeşle küslük de çok büyük bir olaymış gibi algılanır.
    küs olmak elbette hoş bir şey değil ama kardeşle olunca daha bir vahimmiş gibi yansıtmak yanlıştır. hayatta öyle insanlarla tanışıyorsunki , kardeşten görmediğin yardımı gösteren, kardeşin verdiği zararı vermeyen, kardeşten daha çok vakit geçirdiğin.... böyle bir insanla küsmek bana daha çok koyar. size göre bütün olay aynı rahimden düşmek olabilir.
    bana göre türk kültürünün bir abartmasıdır.

    kaldıki günümüz hayat şartlarında yani herkes "ekmek kavgası" nda iken ve çocuğun olunca inan o 1.sıralarda gezen kardeş 3. 4. sıralara düşer. orta halli bir aileniz varsa ve örneğin o kardeş yiyicilik yapıyorsa " ben enayi gibi 3-5 kuruş için patronun önünde ceket iliklerken o babamın paraları götürüyor" gerçeği içiniz kemirir.

    unutmayın ki en yakınlarınız aynı zamanda en savunmasız olduğunuz kişilerdir. onlardan bir zarar gelmeyeceğini hesap ettiğinizden dolayı en az tedbiri onlara karşı alırsınız ve onlar aldığınız bir darbe (kazık, ağır söz , satış , riyakarlık neyse) yedi kat elin darbesinden kat kat daha fazla zarar verir!

    o yüzden gelip burada ezbere " canım kardeşim" edebiyatı kasmayın. kimse sizin sikko hikayelerinizi dinlemek zorunda değil.
    hayatın kabak gibi gerçekleri var... ilerisi var...
  • ne yaşandığını, ne yaşatıldığını bilmeden "kardeşle küsülür mü yaaa" diyenler toplanmış.

    herkes sizler kadar şanslı olamayabiliyor malesef. kardeşle küslük olmamalı katılıyorum ama yaşananları bilmeden eleştirmek anlamsız geliyor.

    kan sizi akraba yapar, sadakat ise aile.
  • ablamla 11 yıldır konuşmuyoruz. buraya yazarken “ablam” kelimesini kullanmak bile zor geliyor artık. aynı anne babadan geliyoruz diye günahıyla sevabıyla birini kabullenmek pek mantıklı gelmiyor bana. tek çocuğum diyorum soranlara zaten.
  • narsist anneler yüzünden hep.bir tane altın çocukları oluyor diğer çocukları düşman gibi görüyorlar.kıskançlık yüzünden kardeş kardeşten nefret ediyor.
    ya da mal davası oluyor yine erkeklere mal verip kızları yok sayan aileler oluyor.
    özetle herkes anne olmasın.
  • 1.5 senedir içinde bulunduğum durum.

    seneler sonra barışsak bile bir daha samimi olacağımızı sanmıyorum. hee barışmayı da düşünmüyoruz orası ayrı.

    hayatım boyunca gördüğüm en itici insan kendisi. he erkek olsa ağız burun girecem de bayan olmasından dolayı muhatap olmamak daha iyi bir çözüm. hayatım dan çıktığından beri kafam daha bir rahat. keşke 10-15 sene evvel küseydim diyorum simdilerde.

    ınsanın hayatindaki en önemli değer annedir gerisi su borusu.
  • çok da zor olmayan durum. daha zoru hayatta kardeşine bile güvenemeyeceğini bilerek yaşamak;

    (bkz: #25802517)
  • bir üst seviyesi kardeşi hayatından silmektir. daha üst seviyelerinde ölse üzülmezsin.
  • küs demeyelim de bir tanesiyle şu dünya üzerinde iletişimim sıfır, benim için öyle biri mevcut değil. ve bundan sonra dünyaları getirip önüme serse yine sıfır olacak. ne ölüme ne ölüsüne derler ya öyle işte. yaşamayan anlamaz.
  • insan kardeşini seçemiyor malesef. zor günlerimde yanımda olmadı hiçbiri. işsiz kaldığımda tatillerden beni görüntülü aradılar. annem kaza yaptığında hepsi kaçıştı tek başıma annemle kalakaldım. evime haciz gelecekti patronum borcumu kapattı. akşam hastaneye gitmek için 50 lira istediğimde yok çekenler şu an çocuklarını iyi bir firmaya işe sokabilmek için benden yardım bekliyorlar.yaşça benden yaklaşık 13 yaş büyükler. şu an çok şükür güzel bir işim var sağlığım yerinde ve hepsi gıpta ile bakıyor ama hiçbirine vefa borcum yok bunun bilincinde olmam onları çok rahatsız ediyor ve bu çok büyük bir keyif. en güzel yerlerde dostlarımla vakit geçiriyorum, tatillere dostlarımla gidiyorum, hiçbirini davet bile etmiyorum.
  • insan kardeşine küser mi yav?

    yazanlar var ya ben de öyle derdim. ne demek kardeşe küsmek, yıllarca konuşmamak, görüşmemek diye düşünürdüm birisi bu konuda bir şey dediğinde.

    ama oluyor yeri geliyor yıllarca sesini duymuyor, yüzünü görmüyorsun, yeğenlerin oluyor hiç görme şansın olmuyor.
    öyle hariçten gazel okumayın insanların kendi aralarında ne yaşadığını bilmiyorsunuz.
    bazen aksine hiçbir şey yaşanmıyor ama hep bir taraf görüşmemeyi tercih edip hayatına bakıyor ve siz de ona uyum sağlamak zorunda kalıyorsunuz.
hesabın var mı? giriş yap