kavurga

• benim bildigim bugday sacda kavrulur oyle yapilir, ilginc hafif yanik kokusu olan bi cerez, cocuklugumda avuc avuc yerdim
• doga ustu bır deneyim yasamak icin birebir olan cerez.
  
  bunun icin ozellikle bol baharatli olanindan dakikalarca durmadan yenir. bu arada arkadaslarla sohbet, tv izleme, ders calisma, vs. gibi aktivitelere devam edilebilir ancak kavurga yeme islemine ara verilmez. aradan gecen zamanla birlikte dudaklar iyice kabarmaya, davul gibi sismeye baslar. bu noktada durmamak cok onemlidir. bir sure daha yemeye devam ettikce artik agzinizin ve hatta bogazinizin genelinde dayanilmaz bir kavrulmusluk hissi olusur. bu yeme islemine ne kadar devam edilecegi kisinin iradesiyle, dayanabilmesiyle ilgilidir cunku kisi susuzluk ve yanma hissine ne kadar dayanirsa akabinde yasayacagi cosku ve haz patlamasi o denli yogun olacaktir. (bkz: kamasutra)
  
  neyse efendim, artik bu yanmis kavrulmus durum dayanilmaz bir hal aldiginda, bir adet soguk coca-cola (tercihen 500 ml. azi kesmez, cogu ise bu shot icin fazla gelebilir) acilir. zart diye kafaya dikilir be bir seferde icilebildigi kadar icilir. iste o an, oldugunuzu ve bedeninize yukaridan baktiginizi sanar, nefessiz kalip orgazm benzeri bir his icinde bulursunuz kendinizi. yasarmis gozler, ve siritan bir yuz ile etrafiniza bakakalirsiniz. ozellikle coca-cola bagimlilari icin seri orgazm ihtimali yuksektir.
  
  son ana kadar sabredip, yanip, tutusup, sonunda boylesi bir kizgin kumlardan serin sulara deneyimi yasadiktan sonra "kavrulduk ama degdi be!" demek icin agzinizi actiginizda cumlenize baslayamadan gegirerek "kavrrrgghhaaaaaaaa" diye bir ses cikarttiginizda sasirmayin; nitekim bazilarina garip gelen bu "kavurga" isminin kokenini bizzat kesfetmis bulunuyorsunuz.
• mükemmel bir çerez. ne soslu mısır gibi yağlı ne fıstık gibi bayıcı ne patlamış mısır gibi ne idüğü belirsiz. taze kavurga kaju filan dinlemez kuruyemiş aleminin bütün ağır abilerini parmağında sallar. ama ne hikmetse pek bilinmez kendisi. izmir dolaylarında izine rastlamak mümkünken istanbul'da belli başlı kuruyemişçiler dışında herkes kendisinden bihaberdir, o yüzden "ya böyle mısırın sossuzu, patlamış mısırın dibindeki mısırlar gibi patlayacakken durmuş bir kardeşimiz" diye uzun uzun tarif edilir, sonunda o tiksinç yağlı soslu mısır parmakla işaret edilip "mısır olarak bu var bizde" denir.
  
  yapması daha basit bi de anlamıyorum ki niye yaygın değil? tepkiliyim.
• buğday; kavrulursa kavurga, haşlanırsa hedik olur.
• patlamamis misir... kavuruyolar tam patlamaya yakin kavurmuyolar, ööle satiyolar... çok güzel oluyo
• kavurga kavrulmuş tohumlardan yapılan bir çerezdir, lezzeti tohumların çeşitliliğine bağlıdır, durup dururken olsada yesem dedirtir.
• "yok olmaz, patlamadan kavrulamaz bu" dediğimiz mısırın kavrulmuş halidir.
  hayır, bir tanesinde bile bi beyazlama, hafiften bir göbek pörtletme yok, nasıl becerildiği büyük merak konusu.
• birakin yakininda olmayi bir odanin icinde oldugunu bile kokusundan anlayabildigimiz ender $eylerden (bir digeri redbull)
• 2000'lerin başında çok popüler bir kuruyemişti, öss'ye hazırlanırken kola ile birlikte avuç avuç yerdim. sonra soslu mısır çıktı, bir anda ortadan kayboldu, yıllardır kattiyen bulamıyorum. sözlükteyi tüyolar ışığında bir kez daha aramaya başlayacağım.
  
  edit: gerçekten de malatya pazarı'nda satılıyor sevgili sözlükçüler. oh be!
• minik minik, buruş buruş olurdu. doğal renginde, doğal tuzunda filan. sonra soslu mısır çıktı mertlik bozuldu. balon gibi şişmiş. sert ve fazla kokulu. özlediğimdir.
  
  bir bunu bulamıyorum. bir de soslu fıstık bulamıyorum. her yerde cips fıstık satıyorlar adamı deli ediyorlar. gitmiyo o satılmıyo aabi diyollaa bana. nası gitmez lan ?