kaygu

• kaygı (öztürkçe kadgu'dan gelir.)
• bir davranis ile ilgili kullanildiginda "kaygu gutmemek" seklinde gecer ve kaygu kelimesi amac anlamina gelir bu tip kullanimda.
• karizmatik konuşma efekti ve şairanelik taklidi için sıklıkla kullanılan bir telaffuz ve imla.
  
  (bkz: kaygı)
• bir nebze evcilleşmiş hali olan "kaygı" ya nispeten çok daha kallavi duruyor.
  
  ..
  
  ten kaygusu yüklü ağır bir haç taşımaktan
  tenimin olanca ağırlığı yok oldu.
  
  (ismet özel, amentü)