mesut uçakan'ın en başarılı filmidir kanımca. sinematografi, müzik, konunun işlenmesi, geçmişle gelecek arasındaki geçişler ve sembolizm gayet başarılıdır. özellikle de müziği çok çarpıcıdır, daha film başlarken insanı ağlatacak kadar dokunaklıdır.
kelebekler sonsuza uçar benim altı yaşımda sinemada izlediğim ilk filmdi. muhafazakar oldukları için sinemaya gitme alışkanlıkları olmayan ailem böyle radikal duruşu olan bir filme gitmeye karar vermiş daha da ilginci altı yaşındaki bendenizi de yanlarında götürmüşler. çocukluğuma dair hatırladığım nadir anılardandır bu, zira doğru düzgün olan biteni anlamama rağmen filmin sonunda ağlamıştım.
- spoiler -
özellikle de haluk kurtoğlu'nun oyunculuğu iskilipli atıf hocaya can verir dense yeridir. sonlara doğru önce rüyasında idamını öğrendiği sahne:
-yanımıza gelmek dururken, ne diye müdafaa karalayıp duruyorsun atıf?
ve kel ali'nin sorusuna karşı tokat gibi cevap verdiği sahne
*:
kel ali: hoca o başındaki de çaput, bu şapka da çaput. onu çıkarıp bunu giysen ne olur?
atıf hoca: reis bey, o arkanızdaki türk bayrağı da çaput, ingiliz bayrağı da. bunu indirip onu assanız ne olur?
ve son olarak da idam edildiği sahne gerçekten insanın zihnine kazınır.