• yazar kismisinin basina donem donem gelebilen tuhaf ama ayni zamanlarda ic hesaplasmalarla, aynada yuzunu hic bilmedigi bir bicimde gorme halidir. 'vay be, ben mi yazdim simdi bunu?' der insan icinden.
    (bkz: hayvanlasmak)
    (bkz: yabancilasmak)

    denizin buz gibi sularından gelen edit: eğer başlığı ben açtıysam (ki öyle görünüyor) yuh lan bana! bu ne biçim cümle. "insanın kendi entry'sine yabancılaşması" olsa tamam. yuh lan mir. eşşek seni! (bkz: kendinden utanmak)
  • (bkz: kendi entrysini taniyamamak)
  • entryi silmekle sonuclanan durum
  • bu aralar sık sık yaşadığım hadise. 'bi s.ktir git' diye okuduğum entrynin bana ait çıkması da doruk noktasıydı.
  • ulan bunu ben mi yazdım, ne saçmalamışım amk şeklinde olur.
  • şanslıysan olur, değişmişsindir. bir de mal gibi yıllar geçse de hiç değişmemek var. ulan sanki mutlak bir doğru varmış gibi hiç değişmiyor bazısı. değil işte, o iş öyle değil. değişiver sen de herkes gibi. sen misin tek doğru? değilsin elbette.

    böyle bir sürü entry yazmışım zamanla, bir şekilde yeniden karşıma çıktığında çok gülüyorum kendime. ibret olsun diye de silmiyorum.
  • yaran rüyalar başlığında yaşadığım şey. insan rüyasını hiç mi hatırlamaz yahu. okuyunca şaşırdım valla.
  • her girdiğim entry den , bir gün sonraki ruh halim .yazarken başka birimi oluyorum ne
  • bence karakterinizin, en azından düşünce sistemi ve bilgi birikiminizin değiştiğini, muhtemlen geliştiğini, gösterir. sadece entry değil yazdığınız her hangi bir şeyde bunu görebilirsiniz. küçük yaşlarda, örneğin lise ve orta okul çağında, daha sıkça görülür diye düşünüyorum. genelde üniversite çağında azalarak biter. bu da bence milletimizin problemlerinden biri. belli bir yaşı geçtikten sonra hala eski yazdıklarınızı beğenmediğiniz oluyorsa, kendinizi geliştirmeye devam ediyorsunuzdur. (bkz: which is a good thing)
  • çok kez olmuştur çoğunlukla kafa yapısı değişse de bazı zamanlar aynı şekilde tersi de çok olmuştur.
    hatta taa 6-7 yıl önce yazdığın yazıya çok saçma şekilde denk geliyorsun ve o söz ağızdan çıkıyor.

    "ulan yaaa amına koyim tam benim kafamdan biri bu."
    hemen nicke bakılır ve dumur olunur.
    klasiktir.

    edit: bu arada eklemeden geçemeyeceğim.
    daha geçen aylarda başka sözlükte taa 7 yıl önce yazdığım bir yazıya denk geldim.
    o entrymi oylamışlar ve artı oy vermişler. bir bakayım dedim ciddi manada kendime küfür ettim.
    ve işin garibi artı oy aldı.
    arada derede kaldım.
    o fikirde artık olmadığım için sevinsem mi o fikrimi savunan olduğu için üzülsem mi?
    tabii ki fikrimi söylemicem. utanç verici bir şeydi
hesabın var mı? giriş yap