kendinden bıkmak

• en ufak bir sallanmada kendini bırakma hali, hep aynı şey.. hep aynı mağlubiyet. yılgınlık. vazgeçmeye, her şeyden vazgeçmeye, o kadar hazırım ki, bu kendini bırakmış halime o kadar alışmışım ve "yine olmadı" bahanesininin arkasına saklanırken o kadar rahatım ki, o kadar beceriksiz bir salağım ki, kendimi koyuveriyorum, bayrağı herkesin göreceği kadar indiriyorum. ilk fırsatta, daha doğrusu her fırsatta, alnından mermi yemiş bir asker gibi, zokayı yutmuş bir balık gibi, kendi yaptığı zehri içmiş büyücü gibi bırakıyorum kendimi. son nefesimi aldığımı hissediyorum her nefeste. boş sokaklarda başıboş geziyorum saatlerce, çöp tenekelerindeki kedileri kovalıyorum bazen. ve, alkolsüz de olmaz… anlaşılmaz bir yüzsüzlükle hüzünlü aşk şarkıları dinliyorum sonra, kavuşamayanlara yazılmış; kulaklarımla emel sayın’ın o güzel esini kirlettim az önce, onu dinlemeyi haketmiyorum aslında. bir şarkı ile efkarlanmak.. birisi için hüzünlenmek… hadi ordan, birisinin o’su olmayı hakedecek ne yaptım ki bu hayatta? dahası bu hayatta ne yaptım? sabah evden çıkıp akşam eve dönen bir memurdan fazlası değilim, en iyi bildiği şey kendini kandırmak olan bir hayalperestim.
  
  "en sevdiklerimi anlatan sıfatlar" ile süslediğim kim varsa hayatımda, yalanlarımla kandırdım hepsini. biliyorum ki hayatımda tanıdığım en yalancı insanım. insan dediğime de bakma aslında, gelişigüzel kullandım işte. hep böyle yaptım zaten, en önemli dediğim şeyleri gelişigüzel bahanelerle sakladım kendimden. hiçbir zaman dik duramadım, karşı olamadım bir şeylere. sözde, dünyayı kurtaracaktım, isyanlarım vardı, ama hep kaybettim. kaybedince oturup ağladım. ağlamanın bile güzelliğini kirlettim her seferinde.
  
  o kadar kolay ki bahanelerin arkasına saklanmak, her şeyi hayata kadere ıvıra zıvıra ota boka yüklemek. en ufak bir yol kaybında suçu atacak bir şeyler bulmak. çabaya gerek yok, uğraşmaya gerek yok. birkaç gün omuzlarını düşürüp gez, yüzüne yeni ölmüş insan bakışı yükle, normalden daha az konuş. bitiyor olay. panzehir gibi bir şey. adeta bir mucize. mucize? nereye kadar?
  
  şimdi bile süslü sözleri peşpeşe dizmekten başka bir şey yapmıyorum. uzaktan bakınca güzel görünüyordur bunlar size. kaçıp kurtarın kendinizi benden. lütfen. ben bile bıktım. bıktım bu kadar şımarık olmaktan. kendim olmaktan.
  bi bok olamamaktan.
• insanın kendisiyle olan iletişim hikayesinin gelişme bölümlerinden biri. tüm hikayenin aşamaları ise şöyledir :
  
  giriş :
  (bkz: kendinden şüphelenmek)
  
  gelişme :
  (bkz: kendinden sıkılmak)
  (bkz: kendinden bıkmak) ve akabinde canı kendinden fena halde sıkılanlar derneği'ne üyelik kaydı yaptırmak.
  
  sonuç :
  (bkz: kendinden nefret etmek)
  (bkz: kendinden tiksinmek)
  
  mutlu son :
  (bkz: kendinden özür dilemek)
  
  arabesk son :
  (bkz: kendini intihar etmek)
• ya kendini değiştiremeyecek tembel, basiretsiz yada değişim karşısında maymun iştahlı ve bunun farkında olmadan denedikçe batan, çıkışı bulamayan kendine obsesif paradoks insanının kişilik özelliklerinden sadece biri..
• kendini tekrar etmekten olabilir.
  
  biktim, biktim, biktim, biktim, biktim, biktim...
• hata üstüne hata yapmaktan başka bir şey yapmadığınızda kendinize yönelik gerçekleştirdiğiniz eylem :)
  
  yalnız hakikaten, bence ben olmasam benim yerime beni devralacak biri var ehehe. olum mirasımın 4'te 1'ini sana bırakıp "beni gerçekleştirmeye devam et" diye not düşüp boom dead wefad yapasım var uuuou.
  
  gerçi sana pek lazım olmaz o para ama çerezlik olarak kullanırsın ne bileyim aya tatile falan gidersin bir hafta ehe mehe. ben gidemezsem sen git cidden lan. yaparsın sen seni çılgın. tam bunu yapacak kafa var sende ehe.
  
  bu kafa neyin kafası bilmiyorum ama bir haftaya geçmezse 80 kilo benche girip ölmeyi planlıyorum atın ölümü arpadan olsun :))
• verdiği bütün kararlardan, yaptığı bütün seçimlerden pişman olmaktır. intiharın bir kaç safha öncesidir aslında herkes en az bir defa kısa bir an da olsa böyle hissetmiştir.
• hep ayni goruntuye sahip olmak, hep ayni seyleri yapiyor olmak, degisik durumlarla karsilasmis olmaya ragmen hep ayni tepkileri vermek gibi pek cok sebepten dolayi insanin kendisine olan sevgisinin azalmasi durumu. cok sakat bir durumdur, zira insanin kendisine kusmesi, surekli mutsuz olmak, hayatindaki herseyden nefret etmek gibi pek cok negatif seye sebebiyet verir ki intihara kadar gidebilir bu ^*.
• sağlıklı bir durumdur aslında,
  
  sadece dozunu bilmek lazım. kendini değiştirme gücünü kaybetmeyecek kadar bıkmak lazım.
• siktir olup gidesim var havasindaki insanın ruh halinin sebebi budur.
• yaklasik 20 yildir cesitli dozlarda yasadigim durum. son yillarda yogunlasti haliyle. hayirli bir sonuca varmasini umut ediyorum.