benim
ilgim kendime ve muhatabıma her zaman dalgalı. duygularım eşliğinde. ilişkide iletişimde daha fazla
soran, daha çok
bilen ve bilme şansı olan gibi görünüyor. ben sorma soruşturmanın hem görevlisi hem korkağıyım. sorulmak ve ilgilenilmek genelde iyi. sanırım ben soru veya üsluptan zorlanır sıkılırsam hemen belli etmiyorum, ama er geç ederim.
hem açık hem
kapalı olduğumdan..
konuşurken
ketum bile oluyorum bazen, susarken konuşkan.
kendini anlatmak, öz
tanıtım da
yararsız olasılıkla.
bir şekilde ilişkilerde,
yollarda,
yalnızlıklarda şekilleniyor, yaratılıyoruz.
benim kendimi
süslü süsçü açışım yanında diyelim
sade ve içten birinin
gerçek, derin
anlatımını yeğlerim. kendiminkine en iyi anlatım gözüyle bakmıyorum, her gün biraz daha kapalı mıyım, biraz daha açık
* ve
içten* miyim diye
mesafeli ve kuşkuyla bakıyorum. bu haliyle
itirafkar oluyor, başarması değil, izlemiyle. dolayısıyla üstün bulduğum tarza karşılık aynısı elimden gelse bile kendi
tarzımda, sınırımda kalmalıyım.
(bkz:
kendini anlamak)
(bkz:
kendini yaratmak)
(bkz:
kendi yolum)
(bkz:
kendini açma)
(bkz:
kendini)