kendinle baş başa kalmak
-
fazlası tembellik yapan hadise.
-
(bkz: yalnız kalmak)*
-
insana su dizeleri yazdiran durum:
dün sabaha karşı kendimle konuştum.
ben hep kendime çıkan bir yokuştum.
yokuşun başında bir düşman vardı.
onu vurmaya gittim kendimle vuruştum..
(bkz: ozdemir asaf) -
o kadar gürültü patırtı içinde, ara sıra da olsa insanın kendini dinlemesi, bazı zamanlarda kendisiyle uzlaşması ve kararlar alabilmesi için ayarlanabilecek küçük bir randevu.
ya da
çok güzel, çok hazin, belki de çok alışılmış, en az iki kişilik kalabalığın ardından bir başına kalakalmak. yoğun yalnızlık hissi. -
-
insanin kendisini sevmesinin gerekliligini ispatlayan durumlardandir.
-
insanın yaptıklarını ettiklerini tarttığı andır... neyin doğru neyin yanlış olduğunu daha iyi anlarsın ama bununla yüzleşmeye hazır değilsen kendinden bile nefret etmeye yatkın olduğun an
-
-
-
yeni ayrılmış ve acı çeken bünyelerin yapmaması gereken şey.
kendinizle başbaşa kalınca sürekli onu hatırlıyorsunuz, ağlıyorsunuz, fotoğraflara falan bakıyorsunuz. yapmayın.