kentten köye göç

• sosyolojik açıklaması görmemişlik üssü bıkkınlık, psikolojik açıklaması ise özgüven eksikliği kaynaklı pişkinliktir. uzay geometrisine inanlar ise bu göçü bir kuantum sıçraması olarak açıklamaya çalışmaktadır. öyle ya da böyle, popüler kültüre şimdilik eziklerin anayurtlarına göçü olarak girmiş sayılabilir.
  
  alt açılımları çoktur. örneklemek gerekirse;
  * istanbul, ankara, izmir gibi kentlerden bodrum'un köylerine göç etmek.
  * türkiye'nin her köyünden dünyanın daha küçük köylerine göç etmek. bu köylerde birer diploma peydahlayıp eski köyünü küçümsemek.
  * köyünden büyük kentlere göçüp sonradan çeşitli nedenlerle "memleket"e geri dönmek/geri dönmek zorunda kalmak.
  * "kentin keyfini biz sürdük, biraz da gençler yaşasın hey adamım" mantığıyla domates tarlasında sırık olmaya karar vermek.
  * vb.
  
  asiri nufus artisinin kurt sorununa etkisi gibi 35 boncuklu tesbihlerin doğuşu da tam da bu sebeptendir. oturun lan oturduğunuz yerde!
• yaşı kemale ermiş amcabey davranışı. köylerde kent evleri gibi döşenen betonarme evler olarak gösterir kendini. köye şöyle bir uğrayan kentli için ise bulunmaz nimettir her türlü kent 'konfor'unu bulabileceği bir konaklama mekanı.
  
  toprak ise pek aldırmaz bu göçe. bir de foseptikler olmasa.
• nüfus patlaması yaşanan kentlerde, yoğun ve stresli kent hayatından sıkılmanın muhtemel sonucudur. genelde emeklilik yıllarında gerçekleştirilir.
• (bkz: bir yanık kokusu alıyorum)
• yaz sonunda karar verdiğimiz durumdur, detaylarını başlık açarak ne, nedir, nasıldır adım adım yazacağım durum. beyaz yakalıyım ve geri sayım başladı.
• modern insanın çektiği bir çok sıkıntıyı geride bırakmasını sağlayacak olan göç. mesela ulaşım ücreti yok aidat yok. bağ var bahçe var bol bol oksijen var. neden insanlar göç için emekliliği bekler ki ?
• para kazanacagim diye sehirlerde cehennemi yasamanin makul oldugunu dusunenlerin hala anlayamadigi olmasi gereken goc tipi. koyde parayi napicaksa starbucks da yok hani.
• hicbir zaman bir koyum olmamasina ragmen, 1 ay once goc edebilecegim kendime gore en kucuk yere kosarak kactim. istanbul'dan uzaklasinca icimi nasil bir ferahlik kapladi anlatamam. adeta baska ulkeye tasinmis gibiyim, halbuki birkac saat uzakliktayim. yine de o kadar uzagim ki o kaostan.. ise guce, hastaneye, bir randevuya gitmek icin max. 10 dakika once evden cikmam yeterli dusunsenize ne komik.. gun bitmiyor. hicbir seyi ertelemiyorsun. "bir isim var, hemen halledip gelicem." diyebiliyorsun.. sabaha kadar uyuyabilecegim kadar sessizlik oldugundan bahsetmiyorum bile..
  evet hayalimiz bir akdeniz ya da ege kasabasi ama acil tavsiyem; hemen o kisir donguden kurtulup daha sakin bir yerde yasayin..
• gençler arasında böyle bir akım başlarsa ülke kurtulur.
• (bkz: #73379326)