keppra

• ucb pharma ilaç şirketi tarafından piyasaya sürülen, etken maddesi levetirasetam olan, 6 yaş ve daha büyük hastalar için onaylı anti-epileptik ilaç.
  
  http://www.keppra.com/
• epilepsi hastası hayvanlar için de kullanılan ilaç. diğer epilepsi ilaçlarına göre yanlış bilmiyorsam yan etkisi daha az olduğundan -hatta hayvanlar için kesin bir yan etkisi olmadığı belirtilmiş- tercih sebebi.
• ucb farma tarafın üretilen ve epilepsi ve depresyonda kullanım endikasyonu olan levetirasetem içeren ilaçtır
• başlarda kullanmanın yan etlilerini hissederken düzenli kullanımda karakterinizin bir parçası haline gelen ilaç.
  
  geciktirirsenin ilaçsızlığın yan etkilerini görmeye başlarsınız. prospektüse uzun dönem kullanıcılar için bir de bu kısım eklenmeli bence.
• 3 yıldır kullandığım ilacım. 500le başlamıştım şu an 3000 kullanıyorum. uzun süre kullanımda etkiye alışmanın sonucu mu bilmem ama son 4 aydır pek iyi gelmiyor bana. ıstanbulda ilaçtan ilaca koşmayacak, çılgın olmayan bir epilepsi uzmanı önerecek olan yeşillendirirse sevinirim
• kısa ve özetle anlatacağım. ben epileptik nöbet geçirmiş fakat epilepsi teşhisi konmayan biriyim.
  1) rivotrill, keppra, depakin üçlüsünü,
  2) 1 ay sonra keppra (2 x 1), depakin(2 x 1),
  3)1 sene sonra keppra(2 x 0,5), (2 x 0,5)
  4) 2 sene sonra depakin(2 x 0,5).
  5) yıl 2018 depakin 2 günde bir (1 x 0.5)
  6) 2018 - 2019 arasında bir yerde ilacı bıraktım ve hâlâ kullanmıyorum.
  
  keppra kullanırken hayatımda aksama olmadı yüzme ve futbol oynadım, fitness'a gittim, uzun mesafe bisiklet(30-40 km) sürdüm. hiç bir şey olmadı. bünyeye göre değişebilir. kesin bilgi değildir. sadece kişisel bilgilerdir.
  
  daha sonra edit olacaktır.
  edit : madde 5 eklendi. tanı düzeltildi.
• 8 yaşındaki oğlum 2 yıldır bu ilacı epilepsi için kullanıyor. ilk yıl günde 500 mg, ikinci yıl 1000 mg olarak kullandı. fark ettiğimiz bir yan etkisi olmadı. yakın zaman önce içinde sunset yellow renklendirici olduğunu fark ettim ve aynı etken maddeyi içeren mudili bir ilaç araştırıyorum.
• çocuk olması için yıllarca kullandığım depakin'den ayrılıp, son 3 senedir kullandığım ilaç.
  
  ilk baygınlığım 16 yaşlarımdaydı. annem öldüğümü sanıp başımda yas tutmuş. 20dk baygınlık sonrasında çapa nöroloji bölümüne yıllarca gittim. depakin ilaç verdiler. bebeklerde görülen bir cinsi, çok da önemli değil dediler. hal böyle olunca, ben de önce çok sallamadım. ilaçları istedikleri gibi yıllarca içtim, aralarda unuttum vs. depakin boyunca ne zaman bayılsam, aslında ilacı içmediğim için olduğu ortaya çıkıyordu. hem de 1-2 gün de değil, bazen haftalarca içmiyordum. kendi kendime neyi kabul edemiyorsam...her sabah rutin duş alıp, ütü yapardım. hep de ütünün başında bayılınca, abim elektrikten uzak durmam için yalvarır olmuştu. beyin dalgaları ile ütünün olur da bir ilgisi olur diye... sınavlara girerken, 1 aldığım ilacı 3 alıyordum. hiç ergenlik yaşamadığımı çok da sakin olduğumu ve hep en sorunlu insanlarla ilişkiler kurduğumu belirtmek gerek. depakin'in sakinleştirici bir etkisi var mıydı, bu benim karakterim miydi bilmiyorum; ama sonrasında değiştiğim kesin..depakin ile yaşamaya alışmıştım..evlendim, çocuk sahibi olmak istedik. hiçbir sorun olacağı aklıma gelmemişti; açıkçası bu konuda hiçbiryerde hiçbirşey doğru düzgün görmemiştim. çocuğa epilepsi geçmesi pek mümkün değildi de, depakin'in riski arttırabileceğine dair bir yazı okumamıştım. belki de istemediğim birşey görmekten çekindim. ilk çocuğumuz kesede gelişmeyip, aldırmak zorunda kalınca, acıbadem'de şimdi profesor olan bir nörologa gittik. depakin'in riski arttırabileceğine dair makaleleri anlattı (2% lik risk, 10% un üstüne çıkıyordu). keppra'yı önerdi. ama bu sefer sabah aksam 1 er tane almam gerekiyordu, çünkü tüm gün koruyan etki keppra'da yoktu (2*500mg). keppra'nın özellikle sinirlerimde çok fazla etkisini hissettim. 30 yaşından sonra ergen olmuş, çabuk tepki veren bir hale bürünmüştüm. sabah içtiğim ilacın öğlen 14.00'e kadar etkisi sürüyordu. açıkçası artık yöneticiydim, ve ekibime ızdırap çektirdiğimi gözlemliyordum. ilacı sabah içmeyi bırakıp, 2 sini de akşam almaya başladım. bu şekilde son 2,5 senedir yaşıyordum. bir oğlumuz oldu; çok şükür sağlıklı..lohusayken birkaç kere bayıldım. 17 günlükken beri yanımızda olan bir bakıcımız var. gece gündüz yardım ediyor. gece uykularımı bölmüyorum, bölemiyorum..keppra'yı içmediğim gün anında bayılıyorum. bayılmalarım banyoda falan olunca, kafamı da birkaç kere biryerlere çarpınca, artık bayılmaların nerede olacağı korkusu daha çok arttı. gerçeğe gerçek, keppra kişiliğimi biraz değiştirdi. hala sevenim çok, ama sabır hoşgörü konusunda eskisi gibi değilim. zeka olarak daha sivrileştiğimi düşünüyorum. acaba gelişen tecrübemden mi kaynaklanıyor diye farkı ayırt etmeye çalışıyorum. ancak, bu hastalık olmasaydı; depakin veya keppra olmasaydı, okul ve ilişkilerim nasıl farklı olurdu bilemiyorum.
  
  son olarak ise, yine bayıldım. keppra'yı düzenli almak gerektiği, benim kurallara uyamamam, burnu kafayı sert çarpmam, etrafı kan gölüne çevirmem sebebiyle ailece korktuk. tekrar acıbadem'e gidişimizde doktor haklı olarak kızdı :) keppra'nın uzun süreli etkili olan muadilini verdi: netrolex. nedense yan etkilerini bu sefer aşırı derecede kafama takıyorum. keppra'daki zeka parlaklığı burada da devam ediyor gibi geliyor; asabiyet gitti, bir sakinlik var üzerimde net. ancak, bu sefer fiziksel kimi yan etkiler hissediyorum (belki de tamamen psikolojik- karın ağrıları, baş dönmeleri) bu ilaçla ilgili araştırıyorum, tek bir yazı bulamadım.
  
  epilepsisi olanlar bilir, kariyer sebebiyle ya da acınma duygusu istemedikleri için bunu saklarız. daha yeni iş yerimde paylaşır oldum, çünkü artık bayılmalarımın kariyerimi etkilemeyeceği bir noktaya geldim. etkilerse de topunu yakarım deyip aslında çok da törpülenmediğimi görüyorum. neyse paylaşmalıyız tecrübelerimizi..o yüzden iyi kötü buraya yazmak istedim
  
  edit: keppra’nin yan etkilerinden birini buraya yazmak istemedim. birinizi olumsuz etkilemekten korktum. ama ‘9 perfect strangers’ filmi etkiledi ve artık bilmeniz gerekir diye düşünuyorum. hiçbir yerde yazmıyor ama o dönem intihari çok kolay bir şekilde düşünüyordum. çok mutlu, şanslı ve güzel bir hayatım hep oldu. ya da ben öyle gördüm. ama o dönem bu şekilde bir şey oldu. metronun önüne atlamakta bir sıkıntı yoktu. oysa mutluyum. bebeğim ve sevgi dolu kocam, annemler hep yanındaydı. aklımdan geçenleri kimseye anlatamıyordum. yıllar sonra ilaç değişince bu hissin gittiğini gördüm (lohusa sendromu ile birleşmiş olabilir ama 4 sene sürdü) doktora anlatmaya utandım. ancak daha yeni eşimle paylaştım. o dönem ya atlasaydim..keşke keşke o dönem paylassaydim..bilin dikkatli olun
  
  edit 2: netrolex yan etkiler geçti. ben xr versiyonu kullanıyorum. hayatımın ilacını buldum.
• kullanmayı kestikten sonra gücünü gösteren ilaç.
  
  eğer kullanmayı keserseniz bir- iki hafta tek başınıza yaşamayın. nöbet geçirme riskiniz çok yüksek. kronik epilepsi hastasıysanız hiç bırakmayın.
• ilaç bugün ailemden birine doktoru tarafından yazıldı. ilacın bir çok yan etkisi olduğunu ablam prospektüsünü okuyunca farketti ve çekindik biz de ilacı alıp almama konusunda.
  
  not: buraya bilgi almak için entry giren yazarlara mesaj atayım derken de son entry giren yazar hariç herkesin çaylaklara mesaj kutusunu kapadığını gördüm. nasıl egolu insanlarsınız lan...