kirtim kirt

• kirtim kirt (*)
  
  can yoktu ki sevdala düşe,
  kurt yoktu ki kızıl kana üşe
  yoktum ki yol geçe
  yoktun ki haber ulaşa
  gül yoktu ki, dal yoktu ki..
  ve döne döne ateş
  döne döne madde
  gökler yarıla dürüle
  dağlar savrula devrile,
  kırıla döküle yıldız
  sular evrile çevrile
  döğüşe döğüşe madde
  değişe tokuşa madde
  öyle bir vakte erdi ki devran
  döne döne esir
  döne döne gaz
  döne döne atom
  döne döne madde
  döğüşe çekişe madde
  vuruşa vuruşa madde
  ve zaman değişe değişe
  yosun titreşe, yeşilleşe
  işık dura değişe
  öyle bir vakte erdi ki devran
  ha dedi kırdı zincirini
  içerdeki adam
  demir bağrışa bağrışa
  zindan çağrışa çağrışa
  şöyle buyurdu ki yusuf
  dört kitaptan daha büyük :
  "demek bu hayat,
  önce sana bana yük
  demek su kimin
  toprak kiminse
  motor, elektrik, ve ışık kiminse
  demek sultan odur.
  demek insan bölük bölük.
  yaşıyorsun ölüyorsun demek.
  nasıl yaşıyorsan
  öyle düşünüyorsun demek
  demek insan
  en yüce mertebede hayvandır
  yeni anladım
  alet kullanan ve yapan.
  tilki tarlayı masallarda sürer,
  manyetoyu çeviremez tavşan.
  devril başımdaki kader
  dökül dilimdeki yalan
  tutuş beynimdeki kibrit
  kirtim kirt
  kirtim de kirt
  kirtim de kirtim
  kirtim kirt"
  bir yandan demirciler
  demir döğe denge denk
  bir yandan boyacılar
  boya vurur renge renk
  bir yanda
  kurtuluş savaşçıları
  bir yanda esaret
  bir yanda termonükleer çağ
  bir yanda balistik şirret
  evvel madde
  ahir fikir
  dolan göğümdeki hava
  salın yanımdaki fakir
  salın proleterya
  geber başımdaki bit
  kirtim kirt
  kirtim de kirt
  kirtim de kirtim
  kirtim kirt
  
  (*) kirtim kirt : halı tezgahlarının çalışırken çıkardığı ses.
  
  enver gökçe