kişinin büyümediğini anladığı an

• yolda giderken kestaneciyi görüp kestane almak, iki adım sonra pamuk şeker almak, mısır almak, içli köfte almak,^* dondurma almak daha dondurmayı yerken çikolata şelalelerini görüp^** çikolata da alalım diye arkadaşları kolundan çekelemek..
  
  ama hepsinden de birer ısırık alıp yolda oraya buraya bıraktığım, en şekerle kandırılası çocuk gibi hissettiğim anlar.
• şu yaşımda, üniversitede boş geçecek ders saatlerini atari salonunda metal slug oynayarak değerlendirmek^* .
  ^*
• sipariş ettiği pizzanın gelmesini beklerken hâla heyecanlanıyor olmak
• hasbel kader bulunduğu bir on üçüncü yaş günü partisinde, saklambaç oyununa katılmamasının sebebinin büyümüş olması değil, saklambaç oynamayı doğru düzgün beceremediğini itiraf etmek istememesi olduğunu fark ettiği andır.
• sevdiğinizin size bakıp usulca "şişik yanak" dediği an da olabilir bu. 5 yaşına geri dönersiniz. üzerinizde sarı örgü bir kazak, saçlarınız at kuyruğu, kırmızı külotlu çoraplarınızla ayaklarınızın yere değmediği bir sandalyede oturuyor bulursunuz kendinizi.
• uzaktan kumandalı arabasıyla oynayan komşu çocuğunun elinden kumandayı kapıp, koltuk ile dolap arasında kalan boşluğa paralel park yapmaya çalışılan ana denk gelir.
• okulda dağıtılan örnek yargıtay kararlarından kağıt uçak,kuş yapmak ve birgün kağıttan at yapacağın anı düşlemek. hedeflerini bu civarlarda tutmak.
• yürüyen merdivenle üst kata çıkarken, aşağı doğru inmeye çalıştığın an güzel örneklerden biridir.
  bizzat hissettim büyümediğimi.