klarinet

• çok keskin kararlar alıyorum. pat diye de uyguluyorum. ceremesini de ben çekiyorum sonra...
  
  iki yıl kadar önce tüm enstrumanlarımı elden çıkardım. çok dağıldığımı düşündüm. her şey yarım oluyor, hangisiyle uğraşacağımı şaşırıyordum. kalite olarak da çok hoşuma gitmiyordu doğrusu. dedim ki "hem çok az şey bulundurayım elimde, en kalitelisi olsun olmuşken, hem de iyice uzmanlaşabileyim belirli bir iki tanesinde. en fazla üç..." güya o süreçte bu enstrumanları belirleyecektim. bazen indirgiyorum üçe dörde, sonra tekrar diğerleri de mantıklı geliyor. üst düzey almak için araştırıyorum, aşırı pahalı. pahalı olduğu da önemli değil, enstruman bence paha biçilemez bir şey ama indirgeyemiyorum bir türlü "şudur benim istediğim, şunu profesyonel çalsam yeter" diye. insan davul ister mi yahu? onu bile istiyorum. elimin altında o bile olmalı benim. bir ritme kapılıyorum bazen ve kafamda çalıyorum onu. ona o yakışıyor. o olmalı. yapacak bir şey yok!
  
  olmuyormuş öyle yani. bir keskin kararım daha böyle bilendi. ben yine yavaştan başlayacağım. enstrumansız geçen şu süreçte daha gergin, daha sinirli, daha karamsardım. yani bana bu kadar mutluluk veren bu şeyden neden bu kadar uzak kaldım yahu? insan kendine bu eziyeti neden yapar? gerçekten kendimi anlayamıyorum. kendimi çözdüğümde sanıyorum artık yapacağım pek fazla bir şey kalmayacak.
  
  neyse, klarnet konusunda genel bilgi sahibiyim, bir parça da çalıyorum. orta ayar bir şey tavsiye eden olursa çok sevinirim. özellikle wisemann ve bohemia kullanıcıları tecrübelerini paylaşırlarsa çok sevinirim. o ayarda bir şey alıp kaliteli bir bek ile durumu toparlamayı düşünüyorum (bkz: remsey).
  
  tanım: çingene ruhumu okşayan enstrumandır.
• belirli bir aşama kaydettikten sonra uzunca bir süre ara verdiğim müthiş enstrüman..sesini bir yerlerden duyunca kendimden geçiyorum resmen..şeffaf beklerin hastasıyım ayrıca.