köy kahvaltısı

• bahar'in kendini hissettirmesi ile pazar sabahlarinin vazgecilmez klasigi. hele kalabalik bir arkadas grubu ile yapiliyorsa dadindan yinmez.. gelsin gozlemeler, hakiki tereyaginda pismis hakiki koy yumurtalari, mis kokulu bal ve koz ateste demlenmis taze cay. buyrun caylaaarrr
• son yıllarda büyük şehirlerde yaşayanlara dayatılan pazar sabahı karın doyurma biçimi. köy kahvaltısı veriyoruz diyen cafeler ve onları tanıtan bilumum medya zerzevatı okuyanı kendince şöyle yakalar: unuttuğumuz köy kahvaltıları, halis tereyağ, köy yumurtası, köy peyniri, köy sucuğu, köy ziki.... bakır tavalarda pişen omletler, gözlemeler, köy reçeli, köy balı, kahvaltı yaparken sokan köy arısı, yeşil zeytin, kalamata, siyah zeytin.. bütün bunları özene bözene anlatan dallamalar ya köyün ağasının oğlu, kızıdır; ya da hayatlarında köy görmemişlerdir. trabzon'da köy kahvaltısında tereyağ iyi de; balıkesir de kim koymuş halis tereyağını masasına. zeytinin çizik yeşili ne arar erzurumda. bakır kaplarını hepsini çukurcumanın uyanıkları toplamış, antika diye kakıyor istanbulun lümpenlerine. köy kahvaltısı sabah saat beşte altıda kalkan adamın ekmeğine ettiği azıktır. köy kahvaltısı veriyorum buyrun köy yumurtası diyen onu bim den, tereyağını kilo ile carrefour dan, köy reçelini ise 10 kiloluk tenekede rami den toptancıdan alır. yalanına zıpladığımın medya böcekleri de oturur bedava kahvaltı yaptığı mekanları getirir okuyucunun önüne: özlediğiniz köy kahvaltıları. o cafelere giden zevatın kaçı köyde doğmuştur, ya da kaçı bir köyde kahvaltı sofrasına oturmuştur. ye kardeşim bak tavuğun götünden şimdi aldık, köy yumurtası, ye bak arı şimdi sıçtı bu balı. beyaz türkler nüfus kayıtlarını sivas tan istanbul a aldırmakla kurtulamıyorlar geçmişlerinden. hayat onları her pazar bir köy kahvaltısında yakalıyor. hayatları kalaylama zamanıdır soğutma güzelim sütünü...
• keçi peyniri, taze sağılmış inek sütü, arılarından yeni arınmış petek bal, doğal ortamda yetişmiş domates ve salatalıktan oluşan, yerde sini üstünde yenmek suretiyle hazırlanmış olan kahvaltı çeşidi.
• izmit kayalar köyü'nde alaşara et lokantasında, çimenin, tahta salıncakların, kuş yuvalarının ve yanda akan ufak dere eşliğinde daha bir başka olan lezzet. sofra ise bilinen lezzetlerin yanında özel çerkes usülü çeşitlerle (bkz: şelame) bir hayli zengindir. şiddetle tavsiye edilir.
• bilimum entel mekanlarda sunuluyor. fularlı abiler, kısa saçlı entel teyzeler de itibar ediyor.
  
  "şark köşesinde köy kahvaltısı, odun ekmeği ile" bilmemne...
  
  madem bu kadar meraklısın bu işe, siktir git tatvan'da yaşa. yemez!
• ayrıca bu hakiki köy kahvaltısı değil. köy kahvaltısı dediğin çok kötü kokar.
  
  köy ortamında her eve bir yaşlı kadın düşüyor benim görebildiğim kadarıyla.. sofrada o olur, onun kokusu var, peynir desen zaten allah belasını versin, yumurta haşlanmış falan.. için kalkar hiçbişey yiyemezsin, bi dilim köy ekmeği alır köşede kemiririm ben böyle bi durumda, oturamam o masaya. reçeli kaçırıp ona bandın bandın, yoksa ekmekten kabız olursun..
  
  boğaz ortamında köy kahvaltısı mı olurmuş? o peynir falan yörsan hep.
• masaya bir tava turşu da konursa karadeniz versiyonu olabilecek kahvaltı.
• genellikle akla ilk yerde yapıldığı gelir, öyle olmadığı zamanlar da var. akla gelenden devam edelim, yerde kurulan sofra ortasında geniş aile bireyleri yerlerini alırlar. evin hanımları yemek servisi yapmanın telaşındayken erkekler mahsulleri tartışırlar
• adının içinde köy kelimesi geçen her şeyin olduğu gibi sahte, samimiyetsiz ve ucuzdur.
• bazlamaya abanılmıs tereyagı ve üstüne serpistirilmis küflü peynir; babaanne naifligiyle dilimlenmis hormonsuz domates, rengine göre parlayan lezzet abidesi zeytinler. muhabbetle demlenmis cay ile bir olursa, hele bir de pazar günü rahatlıgı varsa, yapacak hic birsey yoktur.