• gönen'e her gidişimde bursa'dan geçerken, hele yazsa mevsim, mutlaka uğradağım yerdir. ortasında bulunan çay bahçesinde çay içmek garip bir huzur verir, yolu uzattığıma hayıflanmam.
    çocukluğumdaki dut yapraklarıyla beslediğimiz ipekböcekleri, koza ayıklama imecelerini, bir iki ay boyunca ailecek bir tek odaya sığışıp evin diğer odalarını ipekböceklerine tahsis etmemiz hepsi bir olur, çay kaşığının şıngırtısında tatlı tatlı resmi geçit yapar belleğimde.
    ben oraya çay içmek için mi uğrarım, anılarımın taptaze canlanması mıdır beni çeken bilmem?
    uğraştığımız ipekböceklerinin vitrinlerde eşarp, kumaş, mendil olmaları hiç aklıma bile gelmezdi... ipek, annemin bilmem kaç yıllık gelinliğiydi sadece, ablamla gizli gizli sandıktan çıkartıp giydiğimiz.
    kozahan'da gördüğüm ipeklerin hayalini bile bilmezdik ki...
    kozahan her bursa'dan geçişte, her bursa'ya girişte uğramadan geçemediğim yer evet, ama beni oraya çeken ne gölgesinde içeceğim çay, ne o görkemli ağaçtaki kuş cıvıltıları...
    belki geçip gitmekte olan bir ömürdür ne bileyim...
    belki dönülemeyecek çocukluğun izini sürmek.
    belki ipekböceği kardeşliğini tazelemek.
    belki ipek sözcüğündeki önlenemez dokunma isteğine karşı çıkamamak...
    kim bilir?
  • doksanlı yılların başlarına kadar ismi ile müsemma bir mekandı kozahan.
    yurdun her yanından gelen taşralı koza üreticilerinin ipek tüccarlarıyla buluşmasına ev sahibliği yaptı hiç usanmadan. hanın girişinde bulunan zil hafta içi hergün saat on'da çaldığı an koşturma başlardı. içindeki mescidin çatısına değecek yükseklikte koza hararları yığılırdı birbiri üstüne. ipek tüccarları köylülere saat onikiden sonra paralarını peşin ödediğinde, emektar kahveci ali abinin elindende demli bir çay içilirse unutulurdu çekilen bütün çile.
    ikibinli yıllara gelindiğinde çin'in ekonomik istilasına dayanamadı tarihi mekan. ipek böceklerine hayat veren dut ağaçları kesildi birer birer. tüccarlarda uzakdoğuda buldular aradıkları hazır ipeği paketler içinde.
    tarihi mekan turistleri dinlendiriyormuş şimdi asırlık çınarların gölgesinde...
  • insanların bursa'ya aşık olma nedenlerinden biri olarak gösterilebilir.
  • koza devletinin kurucusudur. doğmamış doğrulmamıştır. hangi yıllarda hüküm sürdüğü konusunda net bir tarih yoktur. neden bitişik yazıldığı noktasında ise ortaya dökülen rivayetlerin en inandırıcı ve kulağa hoş geleni "benim diğer han'lardan bir farkım olsun yahu" diyerek öyle yazılmasını istemesidir. kozahan, hiç bir savaşa katılmamış olmasına rağmen bir muharebe sırasında sırtından aldığı tepik darbesi ile hayata gözlerini yummuştur. eğer öldüyse, o zaman kozahan'ın da doğmuş, doğrulmuş, bal ile yoğrulmuş olabilceği ihtimali üzerine araştırmalarımız devam ediyor. şimdilik böyle...

    bi' de bursa'da bir han adıdır. bu gün gölgesinde oturup çay demlendim de... dedim, ne güzel entryler girilir burda. hatta "kozahan'da entry giriyoruz zirvesi" bilene düzenlenebilir. mesele değil. mesele şu ki:

    kozahan eyi, kozahan güzel
    kozahan için entry yazılır
    kozahan için methiyeler dizilir
    fakat yalan:
    kozahan'da zaman
    boş oturma zamanı, değil
    değil ama,
    bir entry girme arzusu veriyor adama

    kozahan eyi, kozahan güzel
    bir zirve düzenlense idi misal
    eminim ki ben karviskalı da orda olurdu
    yalan yazmasa sözlük
    kırılmasaydı gözlük

    *
  • nişanlımla ilişkimizin ilk yıllarında -ki bu yaklaşık 8 yıl önceye tekabül eder- dershane çıkışlarında kozahan'a gidip kahve içer tavla oynardık. birbirimize hadi gidelim dediğimizde nereye diye sormazdık, yemeğimizi yemişsek mutlaka buraya giderdik, saatlerce otururduk..

    epey oldu gitmeyeli, askerden gelsin de bi yad edelim eski günleri..
  • türkiye’nin güzelliklerinden birisidir. az önce içmiş olduğum közde kahvesiyle tarihi dokusu beni gerçekten etkiledi. avludaki çınar ağaçları insana sanatı hatırlatırcasınaydı. bu kahveden önce mavi dükkanda iskender yemiş olmalısınız. akabinde ulu camiye uğrayarak bursa dan ayrılabilirsiniz..
  • 2020 yılında koza han nefretten nasibini aldı ve arnavut kaldırımları sökülerek ne idüğü belirsiz kaldırım taşları döşenmiş. siz dünyaya siz tarihe mi düşmansınız?
    bu nedir?
    videosu
  • bursanın ender olan mekanlarından biridir.sizi çepeçevre saran duvarları, çınar ağaçları ve kedileri mutlu olmanızı sağlar.şu günler fazlaca kalabalık olsada gidilmeye değer
  • bahar aylarında yaz aylarında gidilir oturulur, kafa dinlenir. bi yandan su sesi gelir, bi yandan güneş içinizi ısıtır. güzel bir serinliği vardır. valost gelir içinize kedi koyar. mahfelden sonra orası kaldı bizede.
  • bursdsa insanın içini rahatlatan bir cok mekandan bir digeri. emir han ve yeni pirinc handan en onemli farklari. daha eski cinarlari daha genis alani olsa gerek.
hesabın var mı? giriş yap