• büyükşehirde yaşayan bir çok insanın emeklilik planıdır.
  • (bkz: bozburun)
  • bazılarının sadece emekliliği değil hayatının tamamını içeren hayalidir. amma ve lakin cesaret lazımdır herşeyi bırakıp gitmeye.
  • annemin emekli olduktan sonra gerçekleştirdiği hayalidir. bana "zaten sen arkadaşlarınla oturuyorsun, napıcam ki ben istanbul'da" diyerek herkes hayatını yaşasın tarzında bir ayar verip hop diye toparlanıp taşınmıştı zamanında. takdir ettim kendisini. sayesinde biz de sebepleniyoruz işte yazları.
  • günümüz insanı için huzur, dinginlik arayışını temsil eden imge.
  • yerini artık daha yaratıcı hayallere bırakması gereken, ve aslında hepimizin hayallerini süsleyen eylemdir.

    ama cidden daha yaratıcı olalım artık.
    hem küçük sahil kasabası da artık metropol olmuş diyolar, bütün eski evleri yıkıp site yapıyolarmış böyle son model binalar falan, taciz etmişler orayı da...
    başka bi' yer bulalım biz.
  • ev ile iş yerinizin arasında, 10 dakikalık bir yürüme mesafesi vardır. en son otobüse ya da taksiye bineli aylar olmuştur.
    gecenin bir yarısı, canınız sıkıldığında elinize iki bira alıp, kayalıkların üzerinde yakamozları izlersiniz. birkaç kazak, yıllardır giyilmeyen kışlık ayakkabılarınız, bir köşede hep mahsun bir biçimde bekler.
    onlarca t-shirt ve bermuda, bez ayakkabı, sandaletiniz vardır.
    hayat daha kolaydır buralarda.
    doğal gaz faturanız olmaz, elektirik kullanmazsınız neredeyse. giyime kuşama fazla harcamanız olmaz.
    yıllar geçtikce, kafaya takacak pek bir sorun kalmaz. daha bir esnek oluyorsunuz, daha bir siklemez.
    korkar oluyor insan büyük şehirlerden.
    pek iş disiplini kalmıyor, bir süre geçtikten sonra. kafanıza göre dükkanı kitleyip, plaja gidiyorsunuz.
    şehir insanlarının kafalarına taktıkları sorunlar, şaka gibi geliyor.
    birde;
    çok emekli ve yaşlı insan var buralarda. günde birkaç kişi mutlaka ölüyor.
    verdiğim kararların en güzelidir.
    sebepsiz yaşama sevincidir.
  • tipik çalışan kesim haylidir.dünyasaldır mesela benim italyan bir kankam var o da emekli olunca italyanın topuğunda bir yerlerde dedesinin çıktığı küçük kasabaya dönme hayali kuruyor.

    eğer amaç istanbulda yaşadığın evin ve hayatın bir benzerini beraberinde götürüp küçük bir kasabaya kurmak değil, o kasabanın verdikleri ile yetinmekse huzura yelken açan bir deneyim olabilir. zaten sgk'nın emekli maaşı ile istanbulda yaşamak gelecekte pek mümkün olmayacağı için hepimiz tecrübe edeceğiz.
  • zeytinyağı, kekik, rakı, balık, ahtapot salatası ve sakızlı muhallebi olsa gerek. * *
  • deli gibi istenip, sonra sıkılırım düşüncesiyle vazgeçilen hede olsa da sanki sıkılmıyoruz de mi burada. *
hesabın var mı? giriş yap