• 1951'de açıldı. istiklal caddesi'nde atlas pasajı'ndadır.

    (bkz: sadri alışık tiyatrosu)
  • 1951'de, yapi ve kredi bankasi'nin destegiyle, muhsin ertugrul tarafindan kurulan cumhuriyet doneminin ilk ozel tiyatrosu. sukran gungor, altan erbulak, sadri alisik gibi bir cok tiyatrocunun yetismesinde onemli bir rolu vardir.
  • teknik aksaklıkları bir hayli fazla olan ama ne olursa olsun gercek bir tiyatroymus hissi veren sahne. fuayesi olsun dar merdivenleri olsun sandalyeleri olsun umraniyenin dandik sozde modern sahnesinden kat kat daha samimi. hele bir de fuayede biletleri dagitan bir amca var ben onun canini yerim oyle tatli oyle naif.
    yasasin tiyatro yasasin tiyatro emekcileri!
  • adı üstünde
  • seyir zevkini düşüren, dar ve rahatsız koltuklara sahip küçük bir tiyatro salonu.
  • şu an içi tanınmayacak halde olan, aklınıza gelebilecek tüm tiyatro sanatçılarının ayak bastığı, bu şerefe benim de nail olduğum, eski halinden daha güzel bir şekilde içindeki çalışmaların bir an önce bitmesini ümit ettiğim, benim için ve birçok tiyatro seven için önemli bir istanbul sahnesidir.
  • nostaljik bir havası olduğunu inkar edemem, ama tiyatro izlemeye hiç de elverişli bir salon değil. küçük olması sorun değil, ona göre oyunlar oynanır, olur biter. ancak koltukların eğimi hakikaten kötü. insan sahneyi görmek için önünde oturan insanların arasından bakıp, kafasını yukarıya doğru uzatmak zorunda kalıyor. ayrıca eski ve nostaljik koltuklar, üzerlerinde oturan insanların en ufak hareketine gıcırtıyla karşılık veriyor ki bu da insanı rahatsız ediyor.

    çözülmesi çok da zor olmayan bu iki problem seyir zevkini ciddi manada düşürüyor.
  • koltuk numaralandırma sistemi bir tuhaftır. örneğin k7 ve k8 numaralı 2 adet biletiniz olduğunda oyuna beraber gideceğiniz kişiyle yan yana oturamazsınız. bu sahnede k7 ve k8 koltukları yan yana değildir. sıralama aynen şu şekildedir; ... k7 - k9 - k11 - k13 - k12 - k10 - k8 ... yani bahsi geçen biletleri sahne oturma planını görmeden aldığınızı varsayarsak iki koltuk arasında beş kişi vardır.

    oyunu izlerken hoşunuza giden replik hakkında beraber geldiğiniz kişiye bir yorum yapmak isteseniz küçük çaplı kulaktan kulağa oynamanız gerekebilir.
  • bir sahne ancak bu kadar kötü olur. hem küçük, hem havasız, hem rahatsız. o kadar önemli bir geçmişi varsa müze yapsınlar.
  • fuayesinin gerek yapısı gerekse duvarlarındaki resimleri, fotoğrafları hayli güzel. keza bulunduğu yer de öyle* lakin oyun seyretmek için kesinlikle elverişli olmayan bir sahne. yani o koltukların hepsinin aynı hizada olması ciddi bir sorun. ben ikinci dereceden işsizlik yanığı'nı seyretmiştim burada. o çok hareketli bir oyun olmadığından ötürü fazla rahatsız edici olmadı. seyrettiğim diğer oyunlarla kıyaslandığında burada seyredilmeye en elverişli oyun ikinci dereceden işsizlik yanığı. zaten tahminimce her oyun sergilenmiyordur burada. kısacası o nostaljik dokusu olmasa asla kullanılmayacak bir sahne.
hesabın var mı? giriş yap