• bir de basina "benim iznim olmadan kimse okuyamaz" vs. yazilir ki sanki okuyacak olan adam o notu gorunce vicdana gelip vazgececekmis gibi.
  • günlük mantığı bilinmediği için insanın yazarken her ayrıntıyı yazması lazımmış gibi hissettiği günlüklerdir. örneğin benimkinin bir yerinde şöyle yazmaktadır;

    "bugün eve geldim. yemek yedim. sonra kakamı yaptım. sonra..."
  • baslarda heycanla her detay girildigi, sonlara dogru ise sikilinip bastan savma yazilmaya baslanan gunluk.
    ancak bunca zaman onun can dostu olmus olan gunlugu uzup kalbini kirmak istenmedigi icin *yine de her gun biseyler yazmak bir gorev haline gelir. o kadar ki kendi gunlugumden bir ornekle durumu anlatmak isterim, ayni cumlenin yazili oldugu pespese 9-10 gun var:

    sabah kalktim, kahvalti ettim, denize girdim, aksam yemegi yedim, yattim.

    (bkz: tatilde gunluk tutan cocuk)
  • ekseriyetle ilkokulda öğretmenin tavsiyesiyle başlanır bu günlüklere. zaten o yaştaki çocuğun durduk yere "günümün gecemin kaydını tutayım" şeklinde bir atraksiyona girmesi de pek mümkün değildir. bu günlükler 1-2 ay yazılır, sonra boşlanmaya başlanır zira her gün aynı şeyler yapılmaktadır. "bugün hiçbir şey olmadı" diye baştan savma sayfalar daha sonra yazılmaz olur. melankoli ve yalnızlığa eğilimli çocuklarınsa günlük yazma işini ergenlik çağına kadar devam ettirdikleri, sonra zaten bırakamadıkları görülmüştür.
  • basladigi gunun 4. gununde biten gunlukler.oyun oynamak yazi yazmaktan daha eglencelidir cunku.en iyi ihtimalle 2-3 gunde bir yazilan daha kotusu haftalik ya da aylik onemli olaylarin yazildigi musfetteye donusen sey.sonra ilerleyen yillarda defterin kullanilmayan sayfalari test cozmek icin karalama kagidina donusturulur hatta.
  • "gunlukcugum""ay gunluk ne var biliyor musun?" v.s. seklinde baslamasida olasidir.icerigi ne kadar "kucuk" oldugunuzla orantili olarak degisir.
    yas 7(ilk gunluk):
    sevgili gunluk,bugun ogretmen bana yildizli pekiyi verdi.kaan(ya da sınıftaki baska bir karsi cins) cok gicik sacimi cekip durdu..
    yas 9:
    sevgili gunluk,okul artik eskisi kadar eglenceli degil.bugun herkes kaan'in beni sevdigini soyledi sinir oldum.
    yas 11:
    gunlukcugum,okulu cok seviyorum cunku butun arkadaslarim orada.bide..nolur kaan beni seviyo olsun nolur kaan beni seviyo olsun

    (bkz: bu boyle gider)
  • "sabah şu saatte kalktım, kahvaltıda hede hödö yedim, sonra şunu yaptım, ondan sonra ise bunu yaptık" benzeri cümlelerin sonuna bazen de o gün hakkında "bugün güzel geçti.." "bugün şöyle bir gündü" ıvır zıvır şeklinde bir yorum eklemiş olduğumu da gördüğüm komik yazılar.**
  • nedense son sayfaları hep boş kalmış günlüklerdir. bir hevesle başlanır sonra yazma sıklığı gitgide azalır. ayrıca yeniden okumanın gerçekten cesaret isteyebileceği günlüklerdir, kendi çocukluğunuzla, saçma sapan düşüncelerinizle yüzleşmek istemezsiniz çünkü, büyüdükçe yazılanlar mevcut düşüncelerinizle uyum taşır ancak küçükken tutulan günlüklerde bambaşka birini görürsünüz, o bambaşka biri bazen sizi utandırır, üzer. sayfaları arasından gazetelerden kesilmiş ölüm haberleri çıkabilen günlüklerdir, pembe mavi renklerde sayfaları olabilen günlüklerdir, yumuşacık kokusu olan ve açılmasın diye anahtarı kimbilir nerede olan kilitleri olan günlüklerdir kapılarında. kapılarınızdaki kocaman kilitleri ne yaptığınızı, anahtarlarını ne zaman nerede hangi taşınmada kaybettiğinizi size düşündürmek için hala çekmecelerinizde sakladığınız günlüklerdir. bunun bir diğer aşaması da ergenlikte tutulan şiir defterleridir ki onlarla yüzleşmek ilk büyük aşka yazılan/yazdığınız bir sandık dolusu mektubu okumayı denemek kadar ağır bir yaşantı olabileceğinden uzak durulmalıdır. geçmiş bazen olduğu yerde bırakılmalı ve okunmamalıdır. küçükken tutulan günlükler işte ancak koklanmalıdır tatlı ve silik kokularının çağrıştıracakları için... çocukluk sisler içerisinde bugünkü bakışınızca bırakılmalıdır, aynen ergenlik ya da aşk gibi... içine yeniden girilmemeli, koflaştırılmamalı, o büyük kavramları bugünkü sağlam -bugünlük sağlam- bakışlarınızla küçültülmemelidir.
    ama asla atılmamalı, yakılmamalıdır küçükken tutulan günlükler. elbet bir gün dingin -yaşlı- her şeyi kucaklayacak kadar güçlü olacağınızın kendi kendinize ispatı olmalıdırlar. yüzleşmekten korkmamanız gereken geçmişi saklamanız, saklamış olmanız sizi o dinginliğe getirmiş olan gücünüz olacaktır. küçükken tutulan günlüklerin saklanmış olması da işte bu gücünüzün parçasıdır, her şeyin saklanmış olması gibi.
  • her gunun sonuna ısrarla "guzel bir gunumuz daha boylece sona erdi" yazdigimi gorunce, bir spiker potansiyelim varmis die dusunmeden edemedigim, iyiki yazmisim dedigim guzel renkli kokulu sayfali defterler
  • kardesle beraber* tutulmaya basladigimiz, baslarda ikimizin de inci gibi yazmaya ozen gosterip bi ay gecmeden cinceye gecis yaptigimiz gunlukler. tabi ablamlarin okuyacagini bildigimiz icin dikkatli davranmisiz*. sifreler felan, cozmesi cok zor walla kareler, yuvarlaklar, yildizlar off cok fena*..ortak noktamiz izlenen tv programlarin ve aksam yemegi monulerinin eksiksiz kayda gecilmesi. hatta bi ara anneme artik hergun ne yemek yapim diye sormasi yerine bunlari okumasini tavsiye etmistik.
hesabın var mı? giriş yap